Podsumowanie rozliczania godzin pracy. Tryb specjalny z kroczącym harmonogramem

Podsumowanie rozliczania godzin pracy jest dość powszechnym sposobem działania współczesnych firm. Ale jednocześnie wielu liderów może nawet nie wiedzieć, jak poprawnie sporządzić tę normę.

Co to jest

Istnieją różne rodzaje godzin pracy, ale w tym przypadku brany jest pod uwagę tryb specjalistyczny, który opiera się na harmonogramach zmian, w tym również na weekendy.

Podstawą wprowadzenia takiego reżimu są szczególne warunki produkcji w przedsiębiorstwie lub w trakcie wykonywania niektórych prac, które nie zapewniają możliwości przestrzegania określonych godzin pracy ustalonych początkowo dla tej kategorii pracowników. Takie szczególne warunki produkcji, które mogą służyć jako powód do korzystania ze skróconej rachunkowości, można nazwać ogólną sezonowością przedsiębiorstwa lub podobnym charakterem wykonanej pracy.

Jak jest zarządzany?

Kolejność zmiany rodzajów godzin pracy jest ustalana zgodnie z obowiązującymi wewnętrznymi przepisami prawa pracy, ale same przepisy te muszą zostać zatwierdzone przez pracodawców, z uwzględnieniem opinii organów przedstawicielskich pracowników lub w przypadku podpisania układu zbiorowego.

Poniższe zasady muszą zawierać następujące informacje:

• Fakt, że zmieniają się godziny pracy i wprowadzono ten tryb.
• Czas trwania okresu rozliczeniowego.

W przypadku zatrudnienia nowego pracownika i wypełnienia jego obowiązków zgodnie z zasadami sumarycznej rachunkowości, musi on również znać te zasady i musi podpisać konkretny dokument, że naprawdę został wprowadzony. Jeśli ten tryb nie zostanie wprowadzony dla całej firmy, ale tylko dla określonej kategorii pracowników lub nawet dla różnych rodzajów pracy, wówczas w tym przypadku tryb pracy dla tych pracowników staje się indywidualny, a jednocześnie warunkiem wstępnym sporządzonej umowy o pracę. Najczęstsze sformułowanie w tym przypadku jest następujące:

• Dla pracownika ustala się normalny harmonogram godzin pracy na podstawie 50 godzin tygodniowo z kumulatywną księgowością.

Decyzja o przeniesieniu określonej części pracowników do skróconej rachunkowości przewiduje również zmianę niektórych warunków sporządzonej umowy.

Wykresy

Główną cechą tego systemu jest to, że obliczanie czasu pracy z dnia na dzień lub co tydzień przewiduje pewne odstępstwa czasu pracy od pierwotnie ustalonych norm dla tej kategorii pracowników. Ponadto w granicach określonego okresu całkowity czas trwania nie powinien przekraczać normalnej liczby godzin pracy ustalonych dla tego okresu.

W związku z tym wdrożenie standardu standardy pracy to znaczy, wypracowanie standardu czasu jest zapewnione nie przez tydzień, ale przez dłuższy okres. W obowiązki pracodawcy uwzględniono organizację pracy, tak aby pracownik, dla którego teraz stosowane jest inne obliczenie czasu pracy ze zsumowaną rachunkowością, ostatecznie w pełni wypracował własną normę w okresie rozliczeniowym.W tym celu opracowuje się indywidualny harmonogram zmian / pracy na określony okres, a początkowo i na koniec dnia roboczego, czas odpoczynku między zmianami, a także czas ich trwania są początkowo ustalane w księgowości.

Jednocześnie należy poprawnie zrozumieć, że całkowity czas pracy nad takim harmonogramem nie może przekraczać normy czasu pracy określonej dla tego okresu rozliczeniowego. Jednocześnie niedozwolona jest także wada wskazanej normy.

Między innymi, w trakcie planowania zmiany, nie zapominaj, że zabronione jest prowadzenie pracy na dwie zmiany z rzędu, a harmonogram zmiany musi zostać zatwierdzony przez szefa firmy lub osobę przez niego upoważnioną, biorąc pod uwagę opinię konkretnego organu związku zawodowego firmy (jeśli jeśli w ogóle), a następnie zostaje o tym poinformowany przez pracowników, co należy zrobić nie później niż miesiąc przed wejściem w życie.

Norma

Jeśli zastosowana jest sumaryczna ewidencja godzin pracy pracownika, wówczas w takim przypadku przez pewien ustalony okres należy rozdzielić normę czasu ustaloną przez każdego pracownika. Co więcej, w różnych miesiącach lub tygodniach pracownik może wykonać inną liczbę godzin (nadgodziny jednego dnia, niepełny etat drugiego dnia).

Wprowadzenie długiego okresu rozliczeniowego jest wskazane, ponieważ w tym przypadku nadgodziny są zminimalizowane, a na przykład wygładzone zostaje sezonowe przeciążenie pracowników. Jednocześnie, jeśli firma nie ma harmonogramu zmian lub niektórzy pracownicy pracują na dwie lub nawet więcej zmian z rzędu, wszystkie te działania inspekcji pracy kwalifikują się jako przestępstwa administracyjne, a odpowiedzialność za to jest już przewidziana w odpowiednim kodeksie.

Jak ustalić okres rozliczeniowy?

Na przykład zgodnie z obowiązującym PVTR (wewnętrzne przepisy pracy) normalny dzień roboczy to:

• Pon.-pt.: 08:00 - 16:00;
• Sobota: 08:00 - 14:00;
• Niedziela: dzień wolny.

Innymi słowy, całkowity tydzień pracy wynosi 40 godzin.

Z uwagi na fakt, że czas pracy jest ustalany zgodnie z pięciodniowym tygodniem pracy, pracownicy wykonujący swoje obowiązki zgodnie z opisanym reżimem faktycznie pracują miesięcznie:

• w lipcu - 172 godziny;
• w sierpniu - 181 godzin;
• we wrześniu - 174 godziny;
• w październiku - 172 godziny;
• itd.

Próbkę śledzenia czasu możesz zobaczyć powyżej.

Co musisz wiedzieć

Przede wszystkim należy dowiedzieć się, czy w tym przypadku jesteśmy zobowiązani do prowadzenia skróconej dokumentacji dla pracowników wykonujących ten tryb pracy, jeśli przestrzegany jest oznaczony tydzień pracy, czy też musimy wprowadzić rejestr tygodniowy. Jeśli jest to dopuszczalne, w takim przypadku musisz dowiedzieć się, jak zrozumieć, jak arkusz czasu dla tych pracowników powinien być przekazywany, aby normalnie mogli płacić za godziny pracy, ponieważ miesiąc może przekraczać lub być niższy niż norma.

Jeżeli jednak konieczne jest wprowadzenie podsumowującej rachunkowości, a jednocześnie za rok obrachunkowy uznaje się rok, wówczas w ciągu jednego roku będzie około 16 godzin nadliczbowych. Z tego powodu pracodawca będzie przestrzegał normalnego czasu pracy przez tydzień, a jednocześnie pod koniec roku będzie musiał płacić swoim pracownikom za godziny nadliczbowe. W tym przypadku wiele osób zastanawia się, czy możliwe jest nieznaczne dostosowanie czasu pracy w ciągu roku, aby ostatecznie nie została naruszona ustanowiona norma czasu, a zatem nie byłoby konieczne płacenie dodatkowych godzin nadliczbowych i czy Sytuacje PVTR.

Zasadniczo stosowanie skróconej rachunkowości nie stanowi bezpośredniego obowiązku pracodawcy. Jednocześnie jednak należy poprawnie zrozumieć, że niektóre prawne akty prawne przewidują wprowadzenie tego systemu bez wątpienia dla tej kategorii pracowników, którzy na przykład pracują na zasadzie rotacji, a także dla kierowców pojazdów i członków załogi różnych statków.

Jeżeli firma nie ma obowiązku stosowania skróconej rachunkowości opartej na specjalnych aktach prawnych, wówczas w tym przypadku istnieje możliwość wprowadzenia tego systemu, jeżeli warunki produkcji jako całość nie pozwalają na stworzenie konkretnego harmonogramu dla pracowników.

Ważne funkcje

Jeśli pracownik nie pokrywa ustalonych dla niego kosztów czasu pracy, wówczas w tym przypadku wynagrodzenie podstawowe pracownika, a mianowicie jego wynagrodzenie za robociznę, powinno być obliczane proporcjonalnie do faktycznie przepracowanego czasu.

Osobliwością podsumowania rachunkowości w tym przypadku jest to, że w przeciwieństwie do tygodniowego lub dziennego rozliczania czasu pracy, przewiduje pewne odstępstwa od tego, co początkowo ustalono dla tej kategorii pracowników. Ponadto, jeśli przetwarzanie odbywa się w określone dni lub tygodnie, można je zrekompensować brakami w innych tygodniach lub dniach w taki sposób, że ostatecznie w danym okresie rozliczeniowym całkowity czas trwania nie przekroczy normalnej liczby godzin pracy. W związku z tym znormalizowana liczba godzin jest obliczana nie w ciągu tygodnia, ale w dłuższym okresie.

Warto zauważyć, że w tej chwili istnieje specjalna procedura obliczania standardu czasu pracy, zgodnie z którą ustalany jest czas pracy, który muszą być wypracowane przez różne kategorie pracowników w ciągu tygodnia, miesiąca lub innego okresu. Dlatego liczba przepracowanych godzin musi być zgodna z normą ustanowioną w niniejszej procedurze. W takim przypadku można w jakikolwiek sposób różnicować czas pracy w całym okresie rozliczeniowym, ale najważniejsze jest zrównoważenie jej w ramach ogólnych.

Jednolita procedura określania standardu ustalania godzin pracy wyrównuje sytuację pracowników z normalnymi godzinami pracy z tymi, którzy pracują na skróconym raporcie godzin pracy, i ostatecznie zapewnia pełną równość praw pracowników.

Pracodawca powinien podać całkowitą liczbę dni roboczych w danym okresie rozliczeniowym. Jeśli pracownik ten nie przestrzega standardów pracy z winy pracodawcy i ma mniej godzin pracy w ciągu roku, musi zapłacić mu wynagrodzenie za faktycznie przepracowany czas lub wykonaną pracę, ale wynagrodzenie nie powinno być niższe niż średnia płaca opłaty pracownicze, które są naliczane za dany okres.

Podstawowe pojęcia

Normalny czas pracy zgodnie z obecną praktyką wynosi 40 godzin tygodniowo. Jednocześnie, jeżeli zgodnie z warunkami produkcji firma nie będzie w stanie dotrzymać dziennego lub tygodniowego czasu pracy określonego dla określonej kategorii pracowników, możliwe jest wprowadzenie takiej zasady, jak sumaryczne rozliczanie godzin pracy.

Jego zastosowanie w praktyce w większości przypadków rodzi dość dużą liczbę pytań. Na początku musisz poprawnie zrozumieć, jak ustalić procedurę ustalania i płacenia za godziny nadliczbowe, a także jak je odpowiednio dokumentować.Ponadto skrócone rejestrowanie czasu pracy powoduje dość dużą liczbę sporów dotyczących aktów regulacyjnych pracodawców, które dość często zawierają takie przepisy, które przekraczają obecne przepisy. Z tego powodu konieczne jest prawidłowe zrozumienie podstawowych przepisów i subtelności projektu tego trybu.

Wprowadzenie takiej rachunkowości

Dość często takie sytuacje zdarzają się, gdy firma zatrudnia określonego pracownika, w wyniku czego pracodawca decyduje się na wprowadzenie podsumowanego zapisu czasu pracy. W takim przypadku konieczne jest wykorzystanie jako podstawy art. 7274 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej w sprawie wprowadzenia różnych zmian w składzie umowy o pracę.

W takim przypadku jednym z najważniejszych warunków jest to, że zmiany w umowie o pracę muszą zostać wprowadzone po uprzednim powiadomieniu pracowników o tym nie później niż dwa miesiące przed wejściem w życie tych korekt. Jednocześnie pracodawcy nie zawsze są świadomi konsekwencji nieprzestrzegania ustalonych standardów. Z tego powodu warto rozważyć kilka przykładów orzeczeń sądowych w takich sprawach, aby ostrzegać pracodawców przed naruszaniem obowiązujących przepisów.

Przykład

Wiadomo, że kobieta pracowała w pewnej podstacji opieki medycznej w MUZYCE. Zgodnie z pierwotną umową o pracę określono skrócony harmonogram pracy, tj. znormalizowany dzień roboczy zgodnie z określonym harmonogramem zmian, a także elementami czasu pracy. Ponadto, zgodnie z PTRA tej instytucji, dla wszystkich pracowników, którzy pracują z różnymi rodzajami opieki medycznej, miesięczne godziny pracy są wykorzystywane w oparciu o 68 godzin pracy w ciągu dnia, a także pięciodniowy tydzień pracy.

Zgodnie z kolejną decyzją naczelnego lekarza tej instytucji zatwierdza się standard godzin pracy na następny rok, a jednocześnie zapewnia się krótszy dzień pracy, zapewniający dni wolne zgodnie z kroczącym harmonogramem. W ten sam sposób wprowadza się zmiany w innych zasadach umowy, w wyniku których rok, a nie miesiąc, jest już uważany za okres obrachunkowy.

Ponieważ kobieta nie została o tym powiadomiona na piśmie, sąd ostatecznie dochodzi do uzasadnionego wniosku, że zalega ona z zaległościami w płatnościach za wszystkie godziny nadliczbowe, które przepracowała w ciągu roku. Ponadto, zgodnie z obowiązującym prawem, powód jest również obciążony rekompensatą za opóźnienie w wypłacie wynagrodzenia przez pracodawcę.

W niektórych sytuacjach kwoty pobierane od pracodawcy są dość małe i na ogół szkoda tracić czas, ale zdarzają się również sytuacje, w których pracownikom przyznawane są imponujące kwoty, które można by naprawdę wykluczyć, gdyby pracodawca działał zgodnie z przepisy ustawowe i wykonawcze.

Jak prowadzić ewidencję?

Kiedy spisuje się kartę czasu pracy, wiele osób często ma różne spory dotyczące prawidłowego obliczania przepracowanych godzin. W końcu daleko od zawsze pracownicy firmy rozumieją cechy skróconej rachunkowości, w wyniku czego nie dochodzą swoich praw w sądzie. Jeśli pracodawca w pełni zastosuje się do obowiązującego ustawodawstwa, decyzja sądu zostanie ostatecznie uznana na jego korzyść, dlatego najlepiej jest zrozumieć te subtelności z wyprzedzeniem, a następnie nie powracać do nich.

Wadliwa płatność

Zdarzają się również sytuacje, w których pojawiają się pytania dotyczące zabezpieczenia dodatkowej płatności w przypadku, gdy pracownik nie przepracował wymaganej liczby godzin w okresie rozliczeniowym.Jeśli nie zostały one opracowane wyłącznie z winy pracownika, to w tym przypadku nie powoduje to żadnych sporów, ale sytuacja jest inna, jeśli takie wypracowanie należy przeprowadzić z winy pracodawcy.

O czym musisz pamiętać?

• Jeśli chcesz sporządzić podsumowany arkusz czasu, musisz opierać się wyłącznie na normach rozdziału 12 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Właściwie przestrzegane ryzyko, że ktoś inny będzie w stanie, a nawet będzie chciał zakwestionować działania pracodawcy, jest znacznie zmniejszone.
• W procesie obliczania godzin pracy dla określonego pracownika należy wykluczyć okresy, w których pracownik nie był w miejscu pracy, ale jednocześnie utrzymywał jego miejsce pracy. Lista takich godzin obejmuje czas wakacji, zwolnień lekarskich i wiele innych sytuacji. Już na podstawie tych liczb należy ustalić całkowitą liczbę godzin nadliczbowych.
• Aby zapłacić za niedokończone godziny, musisz najpierw dowiedzieć się, dlaczego dana osoba pracowała w niepełnym wymiarze godzin. Jeżeli taka sytuacja wystąpiła z winy pracownika, wówczas nie należy płacić niezarobionych godzin, ale jeśli winny jest pracodawca, wówczas niezarobione godziny należy w pełni zapłacić w wysokości 2/3 ustalonego wynagrodzenia (przestoju) ), a także w wysokości nie niższej niż wynagrodzenie, jeżeli następnie pracodawca nie zapewnił swoim pracownikom możliwości pracy tym razem.
• Godziny pracy pracownika przekraczające normę muszą być opłacone zgodnie z przepisami art. 152 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Godziny nadliczbowe są obliczane na koniec okresu obrachunkowego, a jednocześnie zależą bezpośrednio od normy, którą pracownik musi wypracować w tym okresie. Należy zauważyć, że pierwsze dwie godziny powinny być zapłacone w wysokości 1,5 od normy, a reszta - podwójnie.
• W nieco inny sposób pracownicy kolei pracują w nadgodzinach. Czas trwania godzin przepracowanych w nadgodzinach, a jednocześnie muszą być wypłacone w półtora raza, należy ustalić przez pomnożenie dwóch godzin przez całkowitą liczbę dni, które pracują dla danego okresu sprawozdawczego jako całości. Następnie godziny są obliczane na podstawie nadgodzin w okresie rozliczeniowym, które muszą być zapłacone w wysokości półtora standardowej płatności. Różnica będzie wynikać z tych nadgodzin, które zostaną wypłacone dwa razy więcej niż standardowe wynagrodzenie. Ale w rzeczywistości ta metoda przeprowadzania obliczeń budzi wiele kontrowersji, dlatego prawodawcy powinni uzyskać dodatkowe wyjaśnienia.

Biorąc pod uwagę wszystkie te pojęcia, będziesz w stanie określić wymagany czas pracy, a także będziesz w stanie bardziej kompetentnie zarządzać pracą swoich pracowników, aby ostatecznie uniknąć wszelkich naruszeń obowiązującego prawa, a tym samym wszelkiego rodzaju sporów sądowych.

Jednak kompetentni specjaliści zawsze rozumieją, jak właściwie korzystać z tego trybu pracy i jakie korzyści zapewnia pracodawcy, a zatem aktywnie z niego korzystać w razie potrzeby.