Wśród najważniejszych z punktu widzenia stabilnego funkcjonowania działalności księgowej przedsiębiorstwa - rozliczanie gotowych produktów. Ta procedura z reguły obejmuje wszystkie etapy cyklu produktu. Oznacza to, że rozliczanie produkcji gotowych produktów lub podobnych działań można przeprowadzić w odniesieniu do jego lokalizacji w magazynie i wysyłki do klientów.
Księgowość to przede wszystkim praca z dokumentami, oparta na znaczeniu tego terminu. Dlatego prawidłowe wypełnianie dokumentów jest najważniejszym aspektem właściwego zarządzania odpowiednimi procesami. Jakie niuanse odzwierciedlają pracę księgowego w tym kierunku? Według jakich kryteriów przeprowadzana jest księgowość produkcji gotowej? Dlaczego istnieją specjalne konta odzwierciedlające debet i kredyt w transakcjach finansowych?
Co to jest gotowy produkt?
Zanim zastanowisz się, jak przeprowadzana jest rachunkowość produktów gotowych, zastanów się nad istotą jej przedmiotu. Zdefiniujmy terminologię. Co to jest „gotowy produkt”?
Zgodnie z powszechną interpretacją rosyjskich ekonomistów są to produkty (zarówno gotowe, jak i półprodukty), które są wytwarzane przez linię produkcyjną w ramach zatwierdzonych norm lub specyfikacji, a także przekazywane do odpowiedniego magazynu (magazynu) lub przekazywane klientowi.
Istnieje źródło legislacyjne, które zawiera normy, którymi kierują się rosyjscy księgowi podczas pracy z danymi liczbowymi dotyczącymi gotowych produktów. W niniejszym rozporządzeniu określono „wykaz”. Jaki jest według niego gotowy produkt?
Jest to tylko część tych samych zapasów, ale pod tym względem, że ich celem jest sprzedaż. Oznacza to, że gotowy produkt wchodzi w końcową fazę cyklu produkcyjnego i reprezentuje aktywa, których cechy (o charakterze technicznym lub wysokiej jakości) są określone warunkami umowy z nabywcą lub innymi dokumentami.
Rozliczanie gotowych produktów odbywa się w kategoriach związanych z przyrodą lub wartością. W niektórych przypadkach stosowana jest metodologia rachunku warunkowego. Na przykład ilość kawy wydanej na sprzedaż nie jest w kilogramach lub rublach, ale w bankach. Konkretna jednostka, z którą prowadzona jest rachunkowość produktów gotowych, jest określana przez samą firmę.
Nie ma ścisłych wymagań prawnych. Najważniejsze jest to, że informacje o dostępnych rezerwach gotowych produktów są wiarygodne, powinna istnieć kontrola nad tym, jak dociera z linii fabrycznych do magazynu, a następnie do klienta lub innego miejsca docelowego. Jest to konieczne z punktu widzenia tego, że równolegle z rachunkowością prowadzona jest również ewidencja podatkowa gotowych produktów. Wszystkie dokumenty muszą zatem posiadać znaki autentyczności i ważności.
Jak ocenia się gotowe produkty?
Rozliczanie produktów gotowych można przeprowadzić na kilka sposobów. W ramach rdzenia dokonuje się oceny kosztów produkcji. Z reguły ten rodzaj metody ma zastosowanie do linii fabrycznych o małej liczbie wytwarzanych towarów. Jeśli mówimy o masowej produkcji, to przy stosunkowo niewielkim asortymencie wytwarzanych towarów.
Istnieją inne metody rozliczania gotowych produktów. Istnieje na przykład tak zwana metoda oceny warunkowej. W tym przypadku firma wprowadza wskaźniki odzwierciedlające rachunkowość, czyli warunkowe ceny. Mogą to być:
- wskaźniki kosztów oparte na standardach;
- ceny dostaw masowych;
- ceny detaliczne (w tym VAT);
- ceny rynkowe (zawsze zawierają podatek VAT).
Na koniec każdego okresu sprawozdawczego rachunkowość porównuje dane liczbowe w ramach jednego z powyższych wskaźników w celu obliczenia rzeczywistych kosztów produkcji towarów.
Gotowe produkty i dokumenty
Rozliczanie gotowych produktów prawie zawsze odbywa się za pomocą specjalistycznych dokumentów. Z reguły są to faktury, akty akceptacji i inne podstawowe źródła. Jak odbywa się ich obieg? Rozważ przykład wykorzystania faktur jako jednego z najczęstszych rodzajów dokumentów podstawowych.
Faktury są prawie zawsze używane, gdy towary są sprzedawane kupującemu. Są one spisywane na podstawie odpowiedniego polecenia urzędnika w firmie lub umowy z klientem. Rozliczenie wysyłki gotowych produktów do nabywcy odbywa się w kilku etapach. Pierwsze faktury, których najczęstszą formą dokumentu jest M-15, wystawiają pracownicy magazynu w kilku egzemplarzach. Zwykle o czwartej. Następnie są przekazywane do księgowego, który rejestruje je w specjalnym dzienniku. Po - podpisują je upoważnieni pracownicy, na przykład główny księgowy.
Po przejściu etapu rejestracji faktury są zwracane do magazynu. Pierwsza kopia pozostawia się sama osoba odpowiedzialna finansowo najczęściej pracownik magazynu, drugi jest wykorzystywany przy wydawaniu innych podstawowych dokumentów (zwykle faktur), kupujący bierze trzeci i czwarty. Który z kolei jest podpisany na wszystkich kopiach.
W wielu przypadkach gotowe produkty są eksportowane przez punkt kontrolny. Następnie kupujący pozostawia jedną z kopii faktury swoim pracownikom, a drugi staje się dokumentem towarzyszącym towarom załadowanym do samochodów. Z kolei służba bezpieczeństwa prowadzi także pewnego rodzaju księgowanie sprzedaży gotowych produktów, rejestrując informacje na fakturach w swoim dzienniku.
Co z fakturami, innym ważnym rodzajem dokumentu źródłowego? Są wydawane przez fabrykę w dwóch egzemplarzach. Pierwszy w ciągu 10 dni od momentu wydania towaru kupującemu, przesłania go w ten czy inny sposób klientowi (pocztą, kurierem, dostarczonego osobiście), druga fabryka pozostawia się, aby wykorzystać informacje z niej do księgi sprzedaży.
Subtelności przepływu pracy
Rozważ szereg niuansów odzwierciedlających pracę z dokumentami. Za co Może to być przydatne na przykład z punktu widzenia tego, że audyt rachunkowości gotowych produktów i inne czynności kontrolne mogą obejmować procedury związane ze sprawdzaniem zgodności dokumentów księgowych z różnymi standardami. Jakie zasady obowiązują w rosyjskiej praktyce? Reprezentuje je następująca główna lista:
1. Wszystkim działaniom biznesowym muszą towarzyszyć dokumenty uzupełniające. Z reguły mają status podstawowego.
2. Dokumenty mogą zostać przyjęte do księgowości, pod warunkiem że zostaną wykonane zgodnie z formularzem podanym w źródłach legislacyjnych. Jeśli nie ma ich tam, to samo przedsiębiorstwo je zestawia. Istnieją wymagania dotyczące zawartości dokumentów. Powinny odzwierciedlać:
- nazwa dokumentu;
- data jego sporządzenia;
- nazwa firmy, która ją tworzy;
- treść określonej działalności gospodarczej;
- pomiar instrumentów finansowych lub fizycznych;
- stanowiska pracy osób zaangażowanych w określoną działalność gospodarczą;
- podpisy odpowiednich urzędników.
3. Kto ma prawo podpisywać podstawowe dokumenty? Lista tych osób jest ustalana przez kierownika, w porozumieniu z głównym księgowym. Jeśli takie pozycje nie są zdefiniowane, one same podpisują dokumenty.
4. Pożądane jest sporządzenie podstawowych dokumentów w momencie transakcji biznesowej. Jeśli to nie zadziała, jak najszybciej po jego zakończeniu.
5. Możliwe jest poprawienie wstępnej dokumentacji, ale podpisy potwierdzające korektę są konieczne po stronie osób, których autografy są już w dokumentach.Wskazana jest data dokonania poprawek.
Konta
Księgowość z reguły wykorzystuje specjalne konta do rozliczania gotowych produktów. Jeśli mówimy o dostępności i przepływie produktów, używany jest ten, który ma numer 43. Nazywa się to: „Produkty gotowe”. Z kolei jeśli mówimy o towarach na sprzedaż, to używane jest inne konto - numer 41 „Towar”. Na przykład za pomocą odpowiednich jednostek rejestracyjnych można rejestrować koszty pracy i usług. W tym celu stosuje się konto 90 „Sprzedaż”. W niektórych przypadkach syntetyczne rozliczanie gotowych produktów może również wykorzystywać konto 40, ale nie zawsze. Nazywa się to wprowadzeniem produktu na rynek.
Jak wykorzystywane jest 43. konto? W nim najpierw uwzględnia się produkty, obniżając koszty i zapisuje w debecie. Z kolei po wysłaniu jest już odejmowany od kredytu 43. konta. Następnie wszystkie operacje znajdują odzwierciedlenie w nowej jednostce rejestracyjnej - 45. Nazywa się to „Towar wysłany”. W niektórych przypadkach używane jest konto 90 „Sprzedaż”.
Wykorzystaj wynik 40?
Powiedzieliśmy powyżej, że organizacji rachunkowości gotowych produktów w rosyjskiej praktyce najczęściej towarzyszy korzystanie z konta 40 „Wydanie produktu”. Jakie są niuanse jego prawidłowego użycia?
Obciążenie tego konta służy do ustalenia kosztu produkcji (lub pracy i usług) na podstawie rzeczywistych wartości. Kredyt - w celu odzwierciedlenia standardowego kosztu (lub planowanego). Jeśli mówimy o pierwszej opcji, następuje odpis z rachunku 20, który nazywa się „Główną produkcją”, 23 lub 29. We wszystkich przypadkach - z pożyczki i odpowiednio do obciążenia rachunku 40.
Co jeśli mówimy o odzwierciedleniu kosztów normatywnych (a także planowanych)? Następnie następuje odpis z 40. kredytu na obciążenie 43. konta. Lub, w stosownych przypadkach, 90. i inne rodzaje kont.
Księgowość zapasów
Jak przeprowadzana jest inwentaryzacja gotowych produktów i towarów w magazynie? Zasadniczo podstawowe zasady są takie same, jak te stosowane przy pracy z zapasami. Oznacza to, że głównym narzędziem księgowego są karty. Z pewnością istnieją opcje, gdy nie można ich użyć. Wraz z rozwojem technologicznym rachunkowości magazynowej ta metoda zyskuje coraz większą popularność, a według wielu ekspertów w Rosji staje się ona najważniejsza. W takim przypadku wyciągi obrotowe są sporządzane przy użyciu specjalizacji programy księgowe.
Podobnie jak w przypadku zapasów, rozliczanie gotowych produktów i towarów wymaga użycia specjalnych etykiet rejestracyjnych. Księgowość może również opracowywać towarzyszące przewodniki i instrukcje, które odzwierciedlają potrzebę naliczania podatków od gotowych produktów, a także, na przykład, dla których klientów towary są przeznaczone.
Jednym z dokumentów specyficznych dla rozliczania gotowych produktów jest formularz nr 16a. Jest to instrukcja, w której rejestrowane są następujące typy danych:
- data wniosku o płatność, a także numer odpowiedniego dokumentu;
- nazwa dostawcy;
- dane liczbowe dotyczące ilości wysyłanych produktów (ze wskazaniem ich rodzajów);
- znaki odzwierciedlające fakt zapłaty rachunków.
W zestawieniu dane dotyczące gotowych produktów można zapisać w cenach dyskontowych, a także w cenach sprzedaży.
Zapasy
Po rozważeniu sposobu rozliczania gotowych produktów w magazynie przeanalizujemy taki aspekt pracy, jak zapasy. Za co To, podobnie jak praca z zapasami i praca z magazynem, jest najważniejszą funkcją księgowości.
Zasadniczo inwentaryzacja jest przeprowadzana w taki sam sposób, jak praca z materiałami. Celowość tej procedury może polegać na przykład na tym, że towary są wysyłane, ale w danym momencie kupujący nie zapłacił jeszcze. Księgowy może w ten sposób sprawdzić, w jakim stopniu kwoty odzwierciedlone na odpowiednich rachunkach są uzasadnione.
Jeśli chodzi o towary, które zostały wysłane, ale nie zostały jeszcze opłacone przez klienta, gromadzone są na nich zapasy.Zawierają nazwę kontrahenta, nazwę inwentarza, datę wysyłki i wyciągu, informacje na temat dokumentów rozliczeniowych, a także kwotę do zapłaty.
Jeżeli nadwyżki produktów zostaną wykryte w ramach inwentaryzacji, są one szacowane na podstawie kryteriów rynkowych, które były istotne w momencie kontroli, a następnie włączane do listy dochodów nieoperacyjnych. Oznacza to, że obciążenie kont 43, 41 odpisuje się od pożyczki 91., która nazywa się „Inne przychody i koszty”.
Księgowość i sprzedaż
W niektórych przypadkach producent towarów zajmuje się kosztami związanymi ze sprzedażą.
Jeśli zsumujesz je z kosztami związanymi z produkcją, otrzymasz pełny koszt towarów.
Prowadzona jest również księgowość sprzedaży produktów gotowych. Jak
Główne operacje znajdują się na 44. koncie. Nazywa się to „Kosztami sprzedaży”. Co zwykle stanowi część kosztów związanych ze sprzedażą?
Przede wszystkim są to koszty związane z pakowaniem, zakupem pojemników. Uwzględniono również koszty transportu gotowych produktów. W wielu przypadkach prowizje wypłacane pośrednikom. Często - koszt reklamy i reprezentacyjnych funkcji pracowników fabryki. Jakie są główne mechanizmy rozliczania sprzedaży produktów gotowych w ramach 44. konta?
Obciążenie rejestruje informacje o poniesionych wydatkach. Na kredyt - informacje o odpowiednich odpisach. W takim przypadku kwota kosztów może zostać również obciążona na 90. koncie, zwanym „sprzedażą”, w całości lub w części. Liczy się specyfika działalności firmy. Jeśli konto jest prowadzone przez organizację zajmującą się produkcją fabryczną towarów, wówczas koszty pakowania i dostawy towarów są odpisywane na 90. rachunek. Jeżeli firma zajmuje się wyłącznie handlem, odpisywane są tylko koszty transportu.
Koszt sprzedaży
Po zbadaniu, w jaki sposób rozliczana jest sprzedaż gotowych produktów, przestudiujemy kolejny użyteczny zestaw informacji związanych z rozliczaniem produkcji. Mianowicie te, które dotyczą kosztów. Co jest w tym zawarte? Zazwyczaj następujące elementy:
- koszty materiałów;
- amortyzacja sprzętu;
- rekompensata pracy i powiązane płatności na rzecz funduszy państwowych;
- inne koszty.
Każdy przedmiot rozważamy osobno. Mówimy o kosztach materiałów - łącznym koszcie zasobów zużywanych przez fabrykę w trakcie produkcji bezpośredniej. Z reguły są to surowce, paliwo, elektryczność. Może to obejmować różnego rodzaju półprodukty - części zamienne, części lub detale, które są następnie poddawane precyzyjnej obróbce na urządzeniach firmy.
Amortyzacja sprzętu oznacza kwotę odpowiednich odliczeń związanych z potrzebą przywrócenia funkcji sprzętu, który stanowi główne aktywa produkcyjne. Ich obliczenia oparte są na wskaźnikach kosztu księgowego wyposażenia i innych normach regulujących specyfikę tych rodzajów działalności gospodarczej.
Następną pozycją jest wynagrodzenie. Obejmuje wynagrodzenia, premie - zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i za szczególne zasługi dla firmy, wypłaty odszkodowań. Wynagrodzenie obejmuje również koszty pracowników, którzy pracują poza głównym personelem firmy.
W większości przypadków rekompensata pracy wiąże się z odliczeniem odpowiednich kwot do funduszy państwowych - PFR, FSS, MHIF. Nie dzieje się tak tylko wtedy, gdy praca jest zlecana na zewnątrz lub jest wykonywana przez pracowników w ramach umów o outsourcing.
Inne koszty obejmują zapłatę podatków i innych opłat na rzecz skarbu państwa, obowiązkowe wpłaty do odpowiednich budżetów na emisje substancji zanieczyszczających, odliczenia dla banków za wykorzystanie pożyczek i inne pożyczone zobowiązania. Zwykle tutaj (a nie w ramach rekompensaty pracowniczej) koszty podróży, koszty przekwalifikowania specjalistów i ich dalszego szkolenia są uwzględnione.Inne koszty (a nie koszty materialne) obejmują koszty komunikacji.
W jaki sposób rozliczanie produkcji wyrobów gotowych odbywa się na podstawie wymienionych kryteriów, które tworzą cenę kosztów? W tym obszarze działalności gospodarczej z reguły stosuje się konta specjalistyczne. Mianowicie:
- 20., który nazywa się „główną produkcją” (debet);
- 23 również debet - „Produkcja pomocnicza”.
Rozliczanie zużytych zasobów jest również rejestrowane na specjalnym koncie - 10, zwanym „Materiałami”. Rekompensatę za pracę rejestruje się na 70. koncie, który nazywa się „Rozliczenia z personelem”.
W przypadku innych wydatków z reguły stosuje się osobne konto - pod numerem 26. Nazywa się to „Wydatkami ogólnymi”. Jeśli weźmiesz debet - rejestruje roczne koszty. Pożyczka jest obciążana w oparciu o cel wydatków. Struktura wydatków związanych z kategorią ogólnego biznesu regulowana jest między innymi przez szereg artykułów Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej, na przykład 253, 254, 255-ty. Istnieje również szereg wytycznych odzwierciedlających sposób obliczania kosztu produkcji.
Rachunek kosztów
Rozliczanie kosztu gotowych produktów wymaga zastosowania kilku rodzajów wyceny produktu. Mianowicie:
- uwzględnienie wszystkich kosztów związanych z opracowaniem produktów;
- sumowanie kosztów opracowania i kosztów sprzedaży (które z reguły nie są zwracane przez klienta lub nabywcę);
- zgodnie z cenami umownymi;
- w cenach detalicznych.
Gdy tylko odpowiednie struktury fabryki będą publikować gotowe produkty, koszty są odpisywane dla poszczególnych oddziałów firmy. Podstawą tego są, jak powiedzieliśmy powyżej, faktury, akty akceptacji lub oświadczenia.
Rachunki, na których przeprowadzane są operacje księgowania kosztów, wynoszą 40 i 43. Wskaźniki, jak już powiedzieliśmy na samym początku artykułu, mogą być oparte na faktycznych kosztach lub cenach księgowych.
Funkcje konta 46
Wśród najciekawszych kont używanych przez księgowych przy rozliczaniu produktów jest 46. Ma to zastosowanie, jeśli podczas produkcji występuje praca w toku. Jednocześnie może to dotyczyć gotowych produktów, pracy, usług - ogólnie wszystkich głównych rodzajów działalności biznesowej.
Z reguły 46. rachunek jest używany w firmach, które produkują towary w ramach długoterminowych cykli lub świadczą usługi o podobnych właściwościach - na przykład kontrakt na budowę, badania inżynieryjne itp.
Jeśli firma musi naprawić pewne etapy pracy, wówczas głównym kryterium rachunkowości są faktyczne płatności od klienta lub nabywcy. Oznacza to, że obciążenie 46. konta odzwierciedla liczbę etapów opłaconych przez klientów. Które z kolei można ustalić na podstawie pożyczki na 90. koncie.
Jednocześnie koszty związane z poszczególnymi etapami pracy będą obciążane z konta 20. na koncie 62., które nazywa się „Rozliczeniami z nabywcami i klientami”. Jak tylko wszystkie etapy pracy zostaną zakończone, wszystkie płatności od klienta są obciążane z 46. rachunku do obciążenia 62. rachunku. W takim przypadku łączna wartość, która została już zarejestrowana w 62. jednostce rejestracyjnej, jest odpisywana do kwoty zaliczek.
