Procedura rozwiązania umowy z pracownikiem podlega normom pracy określonym przez prawo. Zwolnienie w związku ze śmiercią pracownika odbywa się w określonej kolejności i wymaga odpowiedniej dokumentacji.
Dział personalny i rachunkowość przedsiębiorstw, organizacji wszelkich form własności muszą brać pod uwagę normy obowiązującego prawodawstwa przy zawieraniu i rozwiązywaniu umów. Dokumenty dotyczące zwolnienia zmarłego pracownika są wykonywane zgodnie z określonymi standardami pracy biurowej, a rozliczenia międzyokresowe i płatności są dokonywane na rzecz osób uprawnionych do otrzymania należnego wynagrodzenia.
Ramy prawne (ustawodawstwo)
Relacje między pracodawcą a pracownikiem reguluje Kodeks pracy (TC) Federacji Rosyjskiej, Kodeks cywilny (CC), Kodeks postępowania cywilnego (CPC) i inne akty prawne. Obecne ustawodawstwo przewiduje rozwiązanie wszystkich sytuacji związanych ze stosunkami zainteresowanych stron w procesie pracy, w tym zwolnienia z powodu śmierci pracownika. Artykuł Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej nr 83 stanowi, że umowa (umowa) może zostać rozwiązana w przypadku okoliczności, na które strony nie mają wpływu, a ust. 6 klasyfikuje śmierć pracownika w tej kategorii. Fakt zniknięcia lub uznania pracownika za zmarłego jest podstawą do rozwiązania stosunku pracy.
Jak zwolnić pracownika w związku ze śmiercią?
Firma, w której pracował, musi zostać powiadomiona o śmierci lub zniknięciu pracownika przez krewnych lub inne zainteresowane osoby i usługi. Po śmierci organizacji konieczne jest podjęcie szeregu działań przewidzianych w ramach prawnych dotyczących rozwiązania stosunku pracy. Zwolnienie w związku ze śmiercią pracownika uwzględnia niuanse, których nie przewiduje normalna procedura rozwiązania umowy o pracę.
Zwykłe procedury rozwiązania stosunku pracy obejmują:
- Złożenie wniosku przez pracownika, jeśli jest on inicjatorem procesu.
- Publikacja i dostarczenie pracownikowi zawiadomienia o jego zwolnieniu, jeżeli przedsiębiorstwo, w którym pracuje, zainicjowało proces.
- Publikacja zamówienia (instrukcji) dla przedsiębiorstwa.
- Rejestracja dokumentów do zwolnienia (zeszyt pracy, zaświadczenie o średnim wynagrodzeniu, które pracownik otrzymał w ostatnim roku sprawozdawczym).
- Wypłata wynagrodzeń, odpraw, rekompensat i innych należnych wynagrodzeń przewidzianych w ustawodawstwie lub przepisach organizacji.
Zwolnienie w związku ze śmiercią pracownika wyklucza spełnienie pierwszych dwóch punktów powyższej procedury, co nie stanowi naruszenia prawa. Rejestracja rozpoczyna się od zamówienia (zaleca się sporządzenie zgodnie z formularzem T8) lub zamówienia. Podstawą przygotowania dokumentu jest należycie odnotowany fakt śmierci lub zaginięcia.
Dokumenty potwierdzające śmierć pracownika. Rejestracja zwolnienia
Zgodnie z przepisami dokument potwierdzający śmierć to:
- zaświadczenie wydane przez urząd stanu cywilnego, potwierdzające oficjalną śmierć osoby;
- decyzja organu sądowego o uznaniu osoby zmarłej za zmarłą.
Akt zgonu wskazuje:
- pełne nazwisko, imię, patronim;
- miejsce rejestracji;
- miejsce urodzenia;
- narodowość, płeć i kraj, którego był obywatelem;
- data śmierci i ustalona przyczyna;
- szczegółowe informacje na temat ciał stwierdzających śmierć oraz pełne imię i nazwisko osoby, która otrzymała dokument.
Decyzja sądu jest podejmowana:
- na wniosek krewnych lub innych zainteresowanych osób, które twierdzą, że w trakcie roku kalendarzowego nie ma informacji o miejscu pobytu danej osoby; Podstawą orzeczenia jest art. 42 kodeksu cywilnego;
- jeżeli w ciągu 5 lat nie będzie żadnych informacji o osobie w miejscu rejestracji lub faktycznego zamieszkania;
- jeżeli okoliczności, w których obywatel zagrażał jego życiu, a jednocześnie zaginął, sąd może naprawić śmierć po upływie 6 miesięcy od momentu odnotowania faktów, że takie zdarzenia miały miejsce; Podstawą orzeczenia jest art. 45 kodeksu cywilnego.
Odwołanie od orzeczenia sądowego zgodnie z art. 321 Kodeksu postępowania cywilnego jest możliwe w ciągu 1 miesiąca od wejścia w życie. Wiadomość od krewnych nie może być argumentem za zwolnieniem pracownika z powodu śmierci.
Jak ustalona jest data?
Na podstawie art. 83 Kodeksu pracy stosunki pracy ze zmarłym pracownikiem uważa się za automatycznie rozwiązane, niezależnie od woli pracodawcy, jeżeli istnieje dokument poświadczający śmierć. W związku z tym zwolnienie w związku ze śmiercią pracownika rozpoczyna się z chwilą rozwiązania umowy.
Artykuł 84 kodeksu pracy stanowi, że datą rozwiązania warunków umowy o pracę jest dzień ostatniej faktycznej wizyty w pracy, ale daty należy podać w dokumentach:
- śmierć
- powiadomienia przedsiębiorstwa o fakcie śmierci (moment otrzymania w przedsiębiorstwie zaświadczenia lub orzeczenia sądu);
- ostatnie wyjście do pracy.
Datą wykonania nakazu zwolnienia w związku ze śmiercią pracownika (artykuł Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej nr 83) jest moment złożenia dokumentu przez zainteresowane strony.
Procedura usług dla przedsiębiorstw
Organ przedsiębiorstwa odpowiedzialny za procedurę rejestracji pracowników jest zobowiązany do podjęcia działań w celu zarejestrowania śmierci pracownika. Zwolnienie wymaga następujących działań:
- rejestracja przychodzącego wniosku od osób, które złożyły akt zgonu;
- sporządzenie kopii aktu zgonu lub decyzji organu sądowego uznającego obywatela za zmarłego;
- wydanie nakazu rozwiązania umowy z pracownikiem z powodu jego śmierci;
- rejestracja księgi pracy i rachunku zysków i strat za ostatni rok;
- naliczanie rekompensaty pieniężnej, rekompensaty, wynagrodzenia urlopowego itp.
- wydanie osobom uprawnionym do otrzymania materialnego majątku zmarłego, przedmiotów osobistych, dokumentów i pieniędzy.
Wystawianie zamówienia lub zamówienia
Zamówienie dla przedsiębiorstwa sporządzane jest w formie T8, która jest zatwierdzana przez urzędy statystyczne. Tekst dokumentu powinien odzwierciedlać przyczynę i datę rozwiązania umowy, a także odwoływać się do części 2 art. 83 kodeksu pracy jako uzasadnienia regulacyjnego decyzji. Reszta zamówienia jest realizowana zgodnie z formularzem, a kolumna z zapoznaniem pracownika z dokumentem nie jest wypełniona.
Zwolnienie w związku ze śmiercią pracownika. Rekord porodu. Próbka
Księgowość, przechowywanie i wypełnianie zeszytów i kart osobistych określa dekret rządu (PP) Federacji Rosyjskiej nr 225. A paragraf 17 definiuje zapis, który wskazuje, że zwolnienie w związku ze śmiercią pracownika nastąpiło z przyczyn niezależnych od stron.
Zeszyt wskazuje podstawy zwolnienia (w związku ze śmiercią pracownika). Wpis do pracy zawiera odniesienie do Kodeksu pracy (klauzula 6, część 1, art. 83), datę rozwiązania umowy i numer zamówienia. Dokument jest wydawany w momencie pełnego rozliczenia wraz z innymi istotnymi wartościami krewnym lub ich upoważnionym przedstawicielom lub jest wysyłany pocztą na adres zamieszkania pracownika.
Płatności należne
Wszystkie środki należne pracownikowi w momencie rozwiązania umowy muszą zostać wypłacone w ciągu tygodnia.Zwolnienie w związku ze śmiercią pracownika (art. 83 kodeksu pracy) oznacza następujące płatności:
- wszystkie rozliczenia międzyokresowe przewidziane w umowie pracy;
- fundusze przewidziane przez prawo i przedsiębiorstwo w przypadku śmierci lub zwolnienia pracownika.
Odbiorcami pieniędzy i innych kosztowności zmarłego pracownika mogą być krewni lub spadkobiercy, a także osoby, które polecił im to zmarły. Osoby działające w imieniu muszą dostarczyć do działu personalnego dokument potwierdzający notarialność, że zmarły ufa, że otrzyma należne mu kwoty od organizacji, w której pracował na wypadek swojej śmierci. Zainteresowane strony mogą odwołać się od działań pracodawcy w postępowaniu sądowym.
Zmarły pracownik jest zobowiązany do zapłaty następujących kwot zgodnie z zasadą memoriałową:
- wynagrodzenie;
- Nagroda
- zasiłek;
- rekompensata, dodatek, dopłata za przetwarzanie itp., jeśli dotyczy.
Pieniądze są wydawane na podstawie wniosku krewnych lub osób trzecich. W załączeniu: akt zgonu (orzeczenie sądu), dowód osobisty i dokument potwierdzający pokrewieństwo lub inny certyfikat prawa do otrzymania aktywów materialnych.
Na podstawie dekretu Państwowego Komitetu Statystycznego przedsiębiorstwo jest zobowiązane do wydania raportu w formie T-61, który odzwierciedla rozliczenie płatności na rzecz zmarłego pracownika. Zwolnienie z powodu śmierci pracownika jest dokumentowane jako nota społeczna i przedkładane organom regulacyjnym na żądanie.
Dziedziczenie przedsiębiorstwa
Zwolnienie z pracy w związku ze śmiercią pracownika stawia krewnym pytanie dotyczące wejścia w spadek. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej stanowi, że wszystkie płatności spadkowe należy dokonać w ciągu czterech miesięcy od daty śmierci. Zgodnie z art. 1183 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej fundusze, do których ma prawo zmarły, przekazywane są krewnym, osobom pozostającym na utrzymaniu lub osobom, które z nim mieszkały.
W sporze spadkowym pracodawca może zostać postawiony przed sądem w charakterze świadka w dniu zapłaty, ilości zasobów materialnych, procedury i innych kwestii interesujących sąd.
Kwalifikujące się osoby
Na podstawie art. 141 kodeksu pracy odbiorcami materialnych aktywów należnych zmarłemu pracownikowi są bezpośredni krewni, osoby pozostające na utrzymaniu oraz osoby, którym zmarły wcześniej udzielił takiego prawa na piśmie.
Zasiłek socjalny
Jako pomoc społeczna, która jest wypłacana zgodnie z Listem Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nr 05-359, maksymalna kwota nie powinna przekraczać 4515 rubli 60 kopiejek. Pracodawca ma prawo do przyznania dodatkowej płatności według własnego uznania. Pieniądze na pogrzeb mają prawo przyjąć każdą osobę, która przyjęła odpowiedzialność za organizację pogrzebu.
Fakt otrzymania środków jest odnotowany w dokumentach rozliczeniowych i płatniczych. Jeżeli pochówek nastąpił zgodnie z programem społecznym, tj. Bezpłatnie, odszkodowanie za pogrzeb nie jest wypłacane.
