Eksmisja bez zapewnienia innych przesłanek: podstawy. Kodeks mieszkaniowy Federacji Rosyjskiej

Kodeks mieszkaniowy Federacji Rosyjskiej ustanowił zasady, zgodnie z którymi eksmisja odbywa się bez zapewnienia innych lokali mieszkalnych. Akt regulacyjny określa warunki, na jakich jest to dozwolone, a także określone wyjątki. Zastanówmy się bardziej szczegółowo, w jakich okolicznościach następuje eksmisja bez zapewnienia innej przestrzeni życiowej.

Art. 91 LCD

Jeśli najemca lub krewni, którzy z nim mieszkają, prowadzą lokal do innych celów, regularnie naruszają interesy i prawa sąsiadów lub pozwalają na zniszczenie nieruchomości, traktując ją bez właściciela, wynajmujący musi ostrzec go i jego krewnych o potrzebie zaprzestania takich działań. W przypadku uszkodzenia właściciel może wyznaczyć sprawcom odpowiedni czas na ich usunięcie. Jeśli najemca lub jego krewni, którzy przebywają na tym samym placu co on, nie wyeliminują naruszenia, wynajmujący ma prawo złożyć pozew o eksmisję w sądzie.

Wyjaśnienia dotyczące słońca

W decyzji nr 14 z dnia 02. 07. 2009 r. Sąd Najwyższy wyjaśnił niektóre kwestie, które pojawiają się w praktyce stosowania LC. Dokument określa kluczowe wytyczne, które muszą być uwzględnione przez upoważnione organy przy rozstrzyganiu spraw. W szczególności Siły Zbrojne wskazują, że eksmisję bez zapewnienia innych pomieszczeń mieszkalnych należy uznać za ekstremalną miarę odpowiedzialności. Jest to dozwolone tylko wtedy, gdy zostanie ustalony fakt systematycznego charakteru winnych nielegalnych działań podmiotów, które nie wyeliminowały naruszenia, pomimo wszystkich ostrzeżeń wyrażonych w dowolnej formie (pisemnej, ustnej).

Niewłaściwe użycie

Kodeks mieszkaniowy zawiera przepisy, zgodnie z którymi eksploatacja obszaru może być przeprowadzona tylko do celów określonych w dokumentach. Ustawodawstwo zezwala na korzystanie z obiektu w celach zawodowych. Na przykład prawnik, osoba naukowa lub kreatywna, a także przedsiębiorca, bez przenoszenia go do pomieszczeń niemieszkalnych, może pracować w budynku mieszkalnym.

Jednocześnie prowadzone działania nie powinny naruszać interesów innych osób (w szczególności sąsiadów). Jest zobowiązana do przestrzegania higieny, ognia i innych wymagań. Niewłaściwe użycie obejmie umieszczenie produkcji przemysłowej, magazynu, biura w pomieszczeniu, trzymanie i hodowanie w nim zwierząt.

Regularne naruszanie praw sąsiadów

Takie działania powinny obejmować stałe, wielokrotnie powtarzane zachowania podmiotów, które naruszają interesy innych osób, które są sprzeczne z normami sanitarnymi, higienicznymi, środowiskowymi, pożarowymi i innymi normami i zasadami użytkowania nieruchomości. Jako podstawę do eksmisji, na przykład, systematyczne oglądanie telewizji, słuchanie muzyki, granie w nocy na instrumentach muzycznych z nadmiarem dopuszczalnego poziomu głośności, wykonywanie prac naprawczych lub budowlanych naruszających spokój i ciszę, popełnianie chuligańskich działań w stosunku do sąsiadów i tak dalej.

Obieg bez właściciela

Ponieważ są to stałe, celowe działania podmiotów, w wyniku których dochodzi do uszkodzenia, zniszczenia, zniszczenia elementów konstrukcyjnych pokoju. Na przykład okna, drzwi, hydraulika, podłoga, ściany i tak dalej. Z reguły w takich przypadkach ustala się rozsądny termin na wyeliminowanie naruszeń.Eksmisja w sądzie odbywa się, jak pokazuje praktyka, tylko w 10% przypadków. W pozostałych przypadkach upoważnione organy odmawiają spełnienia wniosków.

Przykład

Załóżmy, że gmina wniosła pozew o eksmisję i wyrejestrowanie oskarżonego. Według materiałów kobieta została zarejestrowana na placu wraz z inną osobą, do której nie zgłoszono żadnych roszczeń. Powodem złożenia wniosku była bezczynność pozwanej, co spowodowało niewypełnienie powierzonego jej obowiązku wykonania prac związanych z ogrzewaniem pionu zimnej wody, oszkleniem okien, przywróceniem izolacji termicznej na rurach, wymianą kanalizacji. Wszystko to naruszyło prawa sąsiadów.

Jednocześnie administracja podjęła kilka prób rozwiązania sporu przed sądem. Po pierwsze, pozwanemu nakazano doprowadzenie przedmiotu do właściwego stanu na czas. Następnie, w oparciu o skargi sąsiadów, wysłano ostrzeżenie o potrzebie zaprzestania naruszania ich uzasadnionych interesów. Pozwana otrzymała wskazane powiadomienia, o czym świadczy jej lista na zawiadomieniach. Jednak naruszenia nie zostały rozwiązane. Administracja wysłała trzecie ostrzeżenie, powołując się na art. 91 LCD Po kolejnej kontroli stwierdzono, że okna nie były oszklone. Rury wodociągowe i kanalizacyjne nie zostały doprowadzone do właściwego stanu, co uniemożliwiło rozpoczęcie ogrzewania. Tak więc pozwana zignorowała ostrzeżenia, że ​​grozi jej przymusowa eksmisja.

Na przesłuchanie zostali zaproszeni sąsiedzi. Potwierdzili wszystkie opisane naruszenia. Ponadto na spotkaniu przedstawiono materiały potwierdzające fakt, że sąsiedzi skontaktowali się z policją. Według złożonego materiału dowodowego sąd spełnił wymogi administracji. W tym przypadku organ wykonawczy oparł się na dość znaczącej bazie danych świadków, którzy potwierdzili fakty naruszenia.

Zachowanie aspołeczne

W praktyce sporo kontrowersji rodzi pytanie, czy eksmisja byłaby uzasadniona bez zapewnienia innego mieszkania, jeśli styl życia badanego uważa się za otaczający antyspołeczny. Rozważ przykład. Do sądu wpłynęła prośba o eksmisję oskarżonego z placu, ponieważ nadużywał alkoholu i wielokrotnie popełnił bezprawne działania, za które został pociągnięty do odpowiedzialności. Więc niemoralne zachowanie podmiot systematycznie naruszał prawa powoda mieszkającego z nim w tym samym pokoju, a także sąsiadów.

W tym względzie wnioskodawca uważa, że ​​dzielenie się winnym na tym samym obszarze nie jest już możliwe. Oskarżony zignorował wszystkie ostrzeżenia i uwagi, jednocześnie zachowując się niemoralnie. Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, upoważniony organ postanowił spełnić wymogi. Jak wynika z praktyki, sądy stwierdzają, że władze lokalne nie mają obowiązku nakładania sankcji na takich obywateli ustanowionych w art. 91 LCD

Niezgodność

Na ekranie LCD ustalono, że osoba mieszkająca w pokoju jest zobowiązana do utrzymania go w dobrym stanie. Oznacza to, że musi on spełniać normy przeciwpożarowe, sanitarne i inne. W praktyce jednego z sądów rozpatrywano sprawę dotyczącą zbiorowego wniosku najemców. Sąsiedzi w swoim odwołaniu wskazywali na systematyczne łamanie zasad korzystania z lokali przez jednego z lokatorów. W wyniku jego niewłaściwych działań na sąsiednich placach, a także na schodach, panowały absolutnie niehigieniczne warunki, rozwiedli się pasożyty i gryzonie oraz pojawiły się nieprzyjemne zapachy. Sąsiedzi odwołali się do departamentu Rospotrebnadzor. Ten organ zezwolił na badanie.

W wyniku kontroli stwierdzono, że stan pomieszczeń mieszkalnych pozwanego nie był zgodny z przyjętymi standardami.Do oświadczenia dołączono opinię i sprawozdanie z kontroli. Według ostatniego dokumentu dostęp do mieszkania nie był możliwy ze względu na zagracenie go od podłogi do sufitu. Ponadto sąsiedzi dostarczyli protokół analizy laboratoryjnej. Wynika z tego, że w sąsiednich pomieszczeniach wykryto pluskwy. Administracja obwodu moskiewskiego wydała ostrzeżenie oskarżonemu w związku z jego nienależytym wypełnieniem obowiązku utrzymania nieruchomości. Zawiadomienie wyznaczyło termin na usunięcie naruszeń. Pozwany z określonymi dokumentami był zaznajomiony. Jednak wszystkie ostrzeżenia zostały zignorowane. Zajętej przestrzeni życiowej nie przywrócono do właściwego stanu, zagrożenia dla zdrowia sąsiadów nie zostały wyeliminowane. Wszystkie fakty związane z niewykonaniem obowiązków związanych z utrzymaniem nieruchomości zostały udokumentowane. Sąd na podstawie dostarczonych dowodów uwzględnił żądania sąsiadów dotyczące eksmisji pozwanego.

Jak widać z sytuacji, władze lokalne zastosowały akt kontroli sanitarnej. Ten argument jest uważany za dość poważny, ponieważ wniosek został wyciągnięty przez kompetentnych specjalistów. Aby wzmocnić pozycję, powód może kilkakrotnie przeprowadzić tego rodzaju badanie. Na przykład audyt będzie wskazany do momentu ostrzeżenia o konieczności wyeliminowania naruszeń, a także po upływie ustalonego na to okresu.

Rozliczenie roszczeń

Omówiona powyżej praktyka pokazuje, że eksmisja z mieszkania wymaga przestrzegania jasnej procedury i dostępności uzasadnienia wymagań. Przed wysłaniem wniosku do upoważnionego organu konieczne jest zebranie dowodów. Eksmisja z mieszkania przeprowadzana jest, jeżeli:

1. Fakty naruszenia zasad użytkowania nieruchomości są rejestrowane.
2. Sąsiedzi składają skargi na naruszenie ich interesów.
3. Pracodawca został powiadomiony o potrzebie zaprzestania naruszania praw innych osób.
4. Ponownie zarejestrowane fakty dotyczące naruszeń po upływie okresu ustalonego na ich usunięcie.
5. Zawiadomiono, że obywatel zostanie eksmitowany, jeżeli nie spełni wymagań i wymagań.
6. Odwołano się do organu uprawnionego do rozpatrywania sporów cywilnych.

Wszystkie te działania nie są prawnie regulowane. Jednak ta procedura eksmisji jest uważana za najbardziej skuteczną i nie mieści się w ponad 90% sporów kończących się odmową spełnienia wymogów.

Wyjątki

Zgodnie z prawem nie wolno eksmitować członków rodzin wojskowych, którzy zmarli w trakcie pełnienia swoich obowiązków lub w związku z chorobami otrzymanymi podczas pracy z mieszkań biurowych „do nikąd”. Do takich osób należą w szczególności likwidatorzy katastrofy w Czarnobylu. Zabrania się eksmisji osób pobierających emeryturę z pomieszczeń mieszkalnych osób niepełnosprawnych z 1. lub 2. grupy, jeżeli grupa została przyjęta w miejscu pracy lub z powodu choroby powstałej podczas wykonywania obowiązków służbowych. Nie możesz napisać krewnych podmiotu, któremu zapewniono schronisko, ale on sam zmarł. Prawo nie zezwala również na eksmisję sierot, które otrzymały mieszkanie w ramach programu państwowego. Jeśli wymagania dotyczące zrzutu są spełnione, osoby te otrzymują inny obszar.

Długi

Podmioty korzystające z nieruchomości są zobowiązane do utrzymywania ich w dobrym stanie i regularnego płacenia za media. Ta reguła jest ustawiona na Art. 153 LCD Eksmisja obywatela jest dozwolona, ​​z wyjątkiem przypadków wskazanych powyżej oraz z systematycznym naruszaniem tego obowiązku w ciągu sześciu miesięcy. W takim przypadku art. 90 LCD W takim przypadku eksmisja z mieszkania odbywa się w innym miejscu zgodnie z obowiązującym prawem. Oznacza to, że w każdym przypadku podmiot otrzyma 6 metrów kwadratowych. mPozew o odzyskanie długu może zostać przesłany do upoważnionego instancji nie później niż trzy lata od daty powstania odpowiedniego długu.

Rozwód

Właściciel mieszkania może eksmitować swojego byłego małżonka, jeżeli:

1. Jest jedynym właścicielem nieruchomości. Na przykład nabył go przed ślubem, otrzymał w drodze spadku, na podstawie umowy podarunkowej.
2. Były małżonek przez długi czas mieszka w innym pokoju.
3. Przed zarejestrowaniem małżeństwa podpisano umowę, zgodnie z którą w przypadku rozwodu ustanowiono zasady podziału majątku.

Jeśli przedmiot został zakupiony w małżeństwie, kobiecie bardzo trudno będzie eksmitować męża. Z reguły w takich przypadkach byli małżonkowie sprzedają nieruchomości, a dochody są dzielone między siebie. Rekompensata jest również dozwolona dla męża, po którym zrzeka się wszelkich praw do lokalu.

Inne przypadki

Przypadki, w które zaangażowani są najemcy i właściciele nieruchomości, zostały rozpatrzone powyżej. Jednak w praktyce często pojawia się pytanie: czy można eksmitować właścicieli? Taka sytuacja jest całkiem możliwa. Prawo przewiduje przypadki eksmisji właściciela, jeżeli:

1. Wcielony w szeregi słońca.
2. Uznany za brakujący.
3. Zarejestrowany przy użyciu fikcyjnych dokumentów.
4. Odsiadywanie kary kryminalnej.

Inne podstawy eksmisji mogą obejmować:

1. Niemożność przebywania w tym samym obszarze podmiotów pozbawionych praw rodziców i ich dzieci.
2. Najemca wynajmujący obiekt.
3. Obecność w pomieszczeniach osób, które nie mają do tego podstaw.

Wniosek

Zgodnie z art. 40 godz. 1 Konstytucji każdy ma prawo do mieszkania. W takim przypadku ustawodawstwo nakłada szereg obowiązków na podmioty korzystające z niego. W szczególności obywatele muszą odpowiednio utrzymywać nieruchomość, obsługiwać ją bez naruszania interesów sąsiadów i zapobiegać zniszczeniu. W art. 3, część 4 LCD istnieje przepis, zgodnie z którym podmiot może mieć ograniczone prawo do korzystania z tego obszaru. Podstawą tego są zarówno kodeks mieszkaniowy, jak i inne przepisy federalne.

Należy zauważyć, że dość trudno jest uświadomić sobie możliwość ograniczenia prawa podmiotów do korzystania z nieruchomości w praktyce. Ustawodawstwo nie zawiera jasno uregulowanej procedury. W takich sytuacjach wskazane jest przedprocesowe rozstrzygnięcie sporu. W przypadku ignorowania ostrzeżeń, powiadomień zainteresowane strony (najczęściej sąsiedzi) otrzymują dostatecznie obszerną bazę dowodów. Wskazane jest, aby najpierw poinformować struktury wykonawcze władz lokalnych.

Na skargę obywateli można przeprowadzić autoryzowaną kontrolę, kontrolę sanitarno-epidemiologiczną, higieniczną i inne. Właściwe struktury zarejestrują wszystkie fakty dotyczące naruszeń, sporządzą uzasadnioną opinię i w razie potrzeby wzmocnią ją wynikami badań laboratoryjnych. Wszystko to znacznie wzmocni pozycję wnioskodawcy. W niektórych przypadkach eksmisja jest jedynym sposobem rozwiązania problemów. Dotyczy to szczególnie budynków mieszkalnych, w których wiele osób cierpi z powodu niewłaściwych zachowań. Mogą pisać odwołania zbiorowe zarówno do organów kontrolnych, jak i do sądu.