Zeszyt ćwiczeń to dokument, który przez kilka dziesięcioleci zachowywał kluczowe znaczenie w zakresie procedur rejestracji osoby do pracy. W dużej mierze ze względu na duże znaczenie ustawodawca wydał jednocześnie kilka aktów prawnych, które regulują sposób przechowywania i wypełniania ksiąg.
Jak poprawnie wdrożyć oba z nich? Czy istnieje ewolucja ustawodawstwa w tym kierunku? Jakie są cechy korzystania z oficjalnego dokumentu w tym roku, czyli instrukcji wypełniania zeszytów ćwiczeń (2014)? Jak wiadomo, Rosja jest krajem, w którym często zmieniają się akty prawne w różnych dziedzinach.
Tło historyczne
Odprawa dotycząca wypełniania książek w Rosji jest wydawana na szczeblu federalnym. Forma, procedury przechowywania i przechowywania takiego dokumentu jako zeszytu pracy są przekazywane, zgodnie z normami Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, do kompetencji Rządu Rosji. Następnie rozważymy istotę aktów prawnych wydanych przez ten organ wykonawczy bardziej szczegółowo (w rzeczywistości będą one dla nas głównym źródłem informacji), ale na razie - krótką dygresję historyczną.
Księgi pracy rosyjskiego, nowego modelu (zastępującego radzieckie) zostały wprowadzone dopiero na początku 2000 roku. Wcześniej zasady, według których były one przechowywane i przechowywane, zostały zapisane (tylko myśl!) W dekrecie Rady Ministrów z 6 września 1973 r. Ponadto dokument ten został uzupełniony specjalnymi instrukcjami, obowiązkowymi do stosowania w radzieckich przedsiębiorstwach. Został opublikowany przez Państwowy Komitet Pracy 20 czerwca 1974 r. Według wielu badaczy spuścizna sowiecka pochodzi nie tylko z Rosji. Kraje, w których istnieje podobna instrukcja wypełniania ksiąg pracy podobnych do naszej, to Ukraina, Białoruś.
Jednak w 2003 r. Rosyjskie ustawodawstwo uległo znaczącym zmianom. Zamiast źródeł prawa przyjętych w czasach radzieckich rząd rosyjski wydał nowe akty odzwierciedlające realia nowoczesnej struktury gospodarki. Do tego czasu sam kodeks pracy również został zaktualizowany.
Główne źródło prawa
Instrukcje wypełniania zeszytów roboczych wykorzystywane przez rosyjskich pracodawców mają, jak powiedzieliśmy, status w pełni oficjalny. Jest to zapisane w odpowiednim dokumencie opublikowanym przez rząd Federacji Rosyjskiej - „O książkach pracy”, a także w specjalnej rezolucji Ministerstwa Pracy Federacji Rosyjskiej. Pierwszy dokument został zatwierdzony 16 kwietnia 2003 r., Ale po wejściu w życie przeszedł szereg zmian w poszczególnych wydaniach. Drugi akt prawny, który w rzeczywistości zawiera instrukcje dotyczące wypełniania ksiąg roboczych, z 10.10.2003, 69 FZ, zgodnie z oficjalnym rejestrem. Rozważ główne wyciągi z tych praw.
Przepisy się nie zmieniły?
Wielu specjalistów personalnych zadaje sobie pytanie: „Czy nic nie zmieniło się w zakresie regulacji pracy z książkami pracy od ponad 10 lat od momentu przyjęcia powyższych aktów prawnych?” Tak, wszystkie fakty wskazują, że instrukcja wypełniania zeszytów roboczych z 2014 r., Która pojawia się w najnowszych wydaniach mediów personalnych, źródeł internetowych, nie zawiera istotnych innowacji w porównaniu z instrukcją z 2003 r. Niektórzy eksperci uważają, że wynika to ze względnej prostoty i spójności przepisów ustanowionych przez rząd na początku 2000 roku.
Rokiem, w którym eksperci mieli okazję porozmawiać o pewnych zmianach w takim dokumencie, jak instrukcje dotyczące wypełniania ksiąg roboczych, jest rok 2013.Faktem jest, że 1 września tego roku weszła w życie nowa ustawa federalna „O edukacji”. Według niego formy kształcenia na uniwersytetach i niektórych szkołach średnich znacznie się zmieniły. W szczególności takie pojęcia jak „licencjat” i „magister” zostały zapisane w prawie.
Dopiero w roku, w którym upłynęło 10 lat od pojawienia się instrukcji wypełniania zeszytów roboczych (2013), szablon wypełniania głównego dokumentu personalnego zmienił się. Dlatego w sekcji „O edukacji” konieczne stało się wprowadzenie poprawnych nazw odpowiednich form edukacji.
Ale ogólnie rzecz biorąc, zarówno w przeszłości, jak i w bieżącym roku (aby pomyśleć tylko ile lat obowiązywały instrukcje wypełniania ksiąg roboczych!), W 2014 r. Praca kierowników działów HR i personelu personalnego była w rzeczywistości w pełni zgodna z wymogami ustanowionymi w 2003 r.
Co jest określone w rozporządzeniu „O książkach roboczych”
Zgodnie z pierwszym z dwóch wspomnianych wyżej aktów prawnych praca z książkami pracy jest ograniczona do przestrzegania przez pracodawców szeregu przepisów ogólnych. Dekret odzwierciedla również algorytm prawidłowej obsługi dokumentu używanego w oficjalnym zatrudnieniu.
Wśród przydatnych fragmentów tego aktu prawnego:
- dokumentacja zatrudnienia - główny oficjalny dokument dla pracowników;
- firma zatrudniająca jest zobowiązana do prowadzenia książki dla każdego pracownika, który pracował w niej przez ponad pięć dni (pod warunkiem, że jest to główne miejsce, w którym osoba wykonuje pracę);
- informacje na temat pracownika, charakter funkcji, które wykonuje w firmie, informacje na temat przemieszczania się między organizacjami, zwolnień, nagród są rejestrowane w danym dokumencie;
- zeszyt ćwiczeń może być przechowywany w języku rosyjskim lub, jeżeli jest używany przez pracodawcę zarejestrowanego w jednej z republik narodowych, w drugim języku państwowym przedmiotu Federacji;
- pracodawca musi, na pisemny wniosek pracownika, w ciągu trzech dni przekazać kopię zeszytu ćwiczeń lub wyciąg z niego, który jest prawidłowo poświadczony.
W ustawie „O skoroszytach” opublikowanej przez rząd, jak już powiedzieliśmy, algorytmy utrzymywania tego dokumentu są szczegółowo opisane. Jednak w tym przypadku interesują nas instrukcje wypełniania ksiąg roboczych zatwierdzone dekretem Ministerstwa Pracy Rosji z 10.10.2003. 69 to jego numer seryjny. Zgodnie z tym aktem normatywnym pracodawca otrzymuje instrukcję, zgodnie z którą jest zobowiązany do wypełniania książek, wkładania do nich, a także duplikatów tego rodzaju dokumentów.
Jak i co pisać
Oficjalne instrukcje wypełniania zeszytów ćwiczeń wymagają od firmy zatrudniającej rejestrowania dat za pomocą długopisu (typu żelowego lub pióra, wałka, kulki). Słowa w dokumencie powinny być kompletne, bez skrótów. Nie możesz na przykład napisać „dystrybucja”. w skrócie „utylizacja”.
Jeśli mówimy o takiej sekcji, w której wskazane są informacje o miejscach pracy danej osoby, nie można przekreślić ani poprawić żadnych danych (jeśli na przykład zostały one wprowadzone nieprawidłowo). Jeśli coś musi zostać zmienione w tym, co jest napisane, wszystko, co należy zrobić, to wprowadzić nowy wiersz na dole strony z numerem seryjnym i datą wprowadzenia (w kolumnie 3): „Wpis numeru (wskaż go) jest nieprawidłowy”.
Następnie natychmiast dodaj poprawne sformułowanie odzwierciedlające akceptację osoby do stanowiska, a w kolumnie 4 uzasadnienie zmian (może to być na przykład data i numer zamówienia pracodawcy). W podobny sposób, korygując nieprawidłowe informacje o zwolnieniach, przeprowadzane są przemieszczenia między firmami zatrudniającymi.
Instrukcje wypełniania zeszytów ćwiczeń wymagają również od pracodawców wydawania pracownikom, na pisemny wniosek, duplikatu odpowiedniego dokumentu, w którym będą brakować fałszywych informacji. To prawda, że w tym przypadku zeszyt ćwiczeń będzie zawierał napis „duplikat” na pierwszej stronie.
Nawiasem mówiąc, „legalna kopia” dokumentu, podobnie jak jego oryginał, ma własny numer seryjny.
Wprowadzanie danych osobowych do książki
Zastanówmy się, w jaki sposób instrukcje wypełniania ksiąg roboczych wymagają od pracodawców wprowadzenia danych o zatrudnionych pracownikach w odpowiednim dokumencie.
Jeśli chodzi o pełną nazwę, są one obowiązkowe, całkowicie ustalone, bez żadnych skrótów i użycia inicjałów.
Możesz wprowadzić informacje o wykształceniu otrzymanym przez pracownika (w dowolnej instytucji edukacyjnej - szkole, liceum, uniwersytecie) tylko wtedy, gdy istnieje oryginał lub poświadczona kopia dyplomu, świadectwa (lub innego podobnego dokumentu) w odpowiedni sposób.
Jeśli nowy pracownik gdzieś studiował, ale nie ukończył studiów, można dokonać odpowiedniego wpisu, jeśli zostanie pokazany dokument przedstawiający etapy szkolenia (legitymacja studencka lub, na przykład, „zapis” lub ich kopie).
Podobne zasady - dotyczące zawodu, specjalizacji, kwalifikacji. Wszystko musi być potwierdzone dokumentami - w oryginale lub w formie należycie poświadczonych kopii.
Nie zapominamy oczywiście o roku, w którym dokonano zmian w ustawie federalnej „O edukacji”, zgodnie z którymi w praktyce nieznacznie zmieniła się instrukcja wypełniania zeszytów ćwiczeń (2013). Korekty lub nowe dane wprowadzone przez funkcjonariuszy, jeżeli dyplom nowego pracownika mówi „licencjat” lub „magisterium”, powinny być poprawne w stosunku do treści aktu prawnego dotyczącego profilu.
Zmiana nazwiska (na przykład po zawarciu małżeństwa przez pracownika) jest zapisywana na pierwszej stronie zeszytu ćwiczeń. Poprzednie informacje można przekreślić w jednym wierszu i natychmiast wprowadzić poprawne dane. Jednocześnie na okładce książki (jej wewnętrzna strona) należy wskazać na podstawie dokumentów, jakie zmiany zostały wprowadzone.
Wpisz informacje o pracy
Jakie instrukcje dotyczące dokonywania wpisów w sekcji „Informacje o pracy” zawierają instrukcje dotyczące wypełniania ksiąg pracy z 10.10.2003 (69 rozporządzenia Ministerstwa Pracy)?
Ważne jest, aby w trzeciej kolumnie zawsze podawana była pełna nazwa firmy zatrudniającej (a jeśli tak, to skrócona). Po prawej stronie tego wpisu jest data, kiedy dana osoba poszła do pracy w nowym miejscu, po lewej - numer seryjny linii.
Jeżeli pracownik w trakcie wykonywania czynności w organizacji został przeniesiony z jednego stanowiska na drugie, należy to również odnotować w tej sekcji. W takim przypadku trzecia kolumna wskazuje nazwę działu lub innej struktury w firmie zatrudniającej, a także, jak brzmi stanowisko lub nowy zawód.
W obu przypadkach, jak wspomniano powyżej, konieczne jest wskazanie podstawy do wprowadzenia odpowiednich wpisów za każdym razem w kolumnie 4. Z reguły zapisywana jest data i numer zamówienia lub zamówienia, zgodnie z którymi osoba jest zatrudniona (lub przenosi się z jednego stanowiska do drugiego).
Naprawiamy pracę w niepełnym wymiarze godzin
Zgodnie z wymogami, które zawierają instrukcje wypełniania zeszytów ćwiczeń (a przy okazji ich wkładek), informacje o innych miejscach pracy osoby są wprowadzane do odpowiedniego dokumentu na jego żądanie. Konieczne jest jedynie pokazanie głównemu pracodawcy firmy dokumentu potwierdzającego wykonywanie funkcji pracy w niepełnym wymiarze godzin.
Informacje są zapisywane w „Informacjach o pracy”. Umieszczono nowy numer seryjny linii, w drugiej kolumnie zapisywana jest data rozpoczęcia pracy w niepełnym wymiarze godzin, w trzeciej kolumnie znajduje się zapis firmy, w której zaczął pracować, stanowisko. Czwarta kolumna zawiera linki do dokumentów, które dają powód do wprowadzenia informacji o dodatkowym miejscu dla osoby do wykonywania funkcji porodowych.
Warto zauważyć, że łączenie i łączenie to nie to samo. Pierwszy oznacza, że dana osoba pracuje dla pracodawcy firmy, który jest po pierwsze innym podmiotem prawnym, a po drugie,pełni funkcje pracownicze w innym biurze (jest to najczęstsza interpretacja terminu „niepełny etat” wśród prawników rosyjskich). Z kolei połączenie to praca na dwóch lub więcej stanowiskach w jednej firmie. Dlatego specjaliści HR, wypełniając książkę zatrudnienia pracownika, powinni pamiętać, że istnieje taki niuans.
Nagroda - oficjalnie
Ciekawym faktem jest to, że informacje o nagradzaniu pracownika (na przykład dyplomy) powinny również znaleźć odzwierciedlenie w książce pracy. Jest do tego specjalna sekcja. Nazywa się - „Informacje o nagrodzie”. Jego struktura jest również reprezentowana przez 4 wykresy. Zasada wypełniania każdego z nich jest podobna do algorytmów „Informacji o zadaniu” - najpierw numer seryjny, a następnie - data nagrody, po - opis nagrody i nazwa dokumentu, który uzasadnia dokonanie odpowiedniego wpisu w książce.
Zostaw literę prawa
Jeśli dana osoba rezygnuje, ten fakt musi być również poprawnie zapisany w skoroszycie. Aby to zrobić, musisz wprowadzić odpowiedni wpis do dokumentu, odzwierciedlający z reguły rozwiązanie umowy między pracownikiem a firmą zatrudniającą. Algorytm jego wprowadzenia prawdopodobnie będzie nam się wydawał znajomy - składa się również z sekwencyjnej pracy z 4 wykresami. W pierwszym zapisany jest numer wiersza, w drugim - data zwolnienia, w trzecim wskazana jest przyczyna rozwiązania umowy o pracę, aw czwartym informacja o dokumentach stanowiąca podstawę do dokonania odpowiedniego wpisu w skoroszycie (z reguły jest to kolejność szefa).
Na jakiej podstawie można zwolnić pracowników? Dość często pracownicy rosyjskich firm są zwalniani ze stanowisk na podstawie takich formalnych podstaw, jak „zwolnienia”. Tymczasem termin ten był szeroko popularny już w 2003 r., Kiedy wydano bardzo akty prawne regulujące pracę z książkami.
Jednocześnie przepisy pozostały aktualne na rok, który był dekadą reform w prawie pracy, kiedy pojawiły się akty zawierające instrukcje wypełniania zeszytów ćwiczeń (2013). Z przykładami zwolnienia w celu zmniejszenia państw, rosyjscy oficerowie sztabowi nadal mają do czynienia, pomimo „postępowości” ustawodawstwa w wielu obszarach.
Zwolnienie „za zgodą stron” nie traci znaczenia. Że w 2003 roku, że teraz to sformułowanie było regularnie używane przez funkcjonariuszy. Jednak dzisiaj i na przykład w roku, w którym przypada dziesiąta rocznica przyjęcia dekretu, który zawiera instrukcje dotyczące wypełniania zeszytów roboczych (2013 r.), Bardzo konieczne jest krótkie streszczenie odprawy na temat prawidłowego wykonania zwolnienia. Dlatego opiszemy, jak wprowadzić odpowiednie dane w książce na dwóch odnotowanych podstawach zakończenia działalności.
Jeśli mówimy o „redukcji personelu”, to w kolumnie nr 2 wpisujemy ostatni dzień przepracowany przez zwolnionego pracownika w firmie. W trzeciej kolumnie sformułowanie pozostanie niezmienione: „zwolniony w celu redukcji personelu”. Uzupełnieniem powinna być fraza: „ustęp 2 Artykuł 81 kodeksu pracy Federacja Rosyjska ”.
„Zwolnienie z pracy przez zwolnienia” dotyczy zarówno roku 2003, jak i roku, który upłynął 10 lat od momentu przyjęcia instrukcji wypełniania zeszytów roboczych (2013), przykładowe sformułowanie. Eksperci twierdzą, że nie trzeba się bać, postępując zgodnie z instrukcjami sprzed dekady. Pojęcie „zwolnienie” zostało wówczas zrozumiane i jest teraz rozumiane dokładnie w ten sam sposób.
Jeżeli dana osoba została zwolniona za zgodą stron, wówczas piszemy: „zwolniona za zgodą stron”, odnosząc się do tego samego ustępu 1 Artykuły 77. Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Nawiasem mówiąc, istnieje inna opcja, jest całkiem poprawna i często praktykowana. Mianowicie: „zwolniony z własnej woli”. Ta podstawa z kolei została napisana w odniesieniu do trzeciego akapitu art. 77
Pracuj z duplikatem, wstaw
Jak powiedzieliśmy powyżej, w niektórych przypadkach pracownik może poprosić o duplikat zeszytu pracy od personelu personalnego. Zasada ta została ustanowiona w 2003 r., Nie zniknęła w roku, który oznaczał 10 lat, które minęły od pojawienia się „federalnej” instrukcji wypełniania zeszytów roboczych (2013). Wstawianie skoroszytu Nawiasem mówiąc, jest to kolejny ważny i wymagany, wraz z duplikatem, dodatkowy dokument. Dowiemy się również, jak dzisiaj z nim pracować.
Po pierwsze, jak poprawnie wypełnić duplikat.
Jeśli zatrudniony pracownik ma już doświadczenie zawodowe, należy w jakiś sposób ustalić czas jego trwania doświadczenia zawodowego. Odbywa się to w kolumnie trzeciej sekcji, w której wskazane są informacje o pracy. Długość służby jest rejestrowana ogółem w latach, miesiącach, a także dniach pracy, ale bez określania zatrudniających firm i stanowisk. Jednak nadal musisz „odszyfrować” dane, mając przy tym dokumenty potwierdzające pracę. W każdej nowej linii wskazana jest nazwa poprzednich firm zatrudniających, stanowiska, warunki wykonywania funkcji pracy.
Teraz o wkładce. Ten element jest dodawany do skoroszytu, jeśli wszystkie strony w dowolnej sekcji są pełne. Struktura wstawki jest całkowicie identyczna z głównym dokumentem. Zasady wypełniania są dokładnie takie same. Ważne jest, aby wiedzieć, że bez książki roboczej nie jest ona ważna. Tymczasem wkładka jest tym samym oficjalnym dokumentem. Wykonany jest w specjalnej formie z elementami podrabianymi. Pracodawcy są zobowiązani przez prawo do posiadania wystarczającej liczby pustych formularzy (a także pustych przykładowych książek roboczych).
Dwujęzyczna oficjalność
Powiedzieliśmy powyżej, że przy rejestracji pracowników u pracodawców zarejestrowanych w republikach narodowych dane w książkach są wskazane nie tylko w języku rosyjskim, ale także w języku podmiotu Federacji. Głównym wymaganiem jest tutaj jednolity wygląd (styl wypełnienia, kolor tuszu itp.) Zapisów. Semantyczna treść informacji w języku rosyjskim i języku narodowym republik powinna całkowicie się pokrywać. Niektórzy prawnicy twierdzą, że konieczne jest wypełnienie informacji w obu dialektach u jednego specjalisty kadry, aby pismo było takie samo.
Struktura i podstawowe zasady pracy z takim dokumentem jako instrukcją wypełniania zeszytu roboczego są w przybliżeniu takie same. Rok 2013 jest rokiem, w którym przedstawiony w nim algorytm dokonywania wpisów został uzupełniony o sformułowania z powiązanych źródeł prawa federalnego. Jednak ogólnie zasady ustanowione przez rząd Federacji Rosyjskiej w 2003 r. Pozostają aktualne do dziś.
Oczywiście nie mieliśmy za zadanie odzwierciedlać ewolucji przepisów dotyczących pracy z książkami pracy, których wyniki miałyby miejsce w roku, który upływa 10 lat od momentu pojawienia się takiego źródła prawa, jakim są instrukcje wypełniania książek roboczych (2013). Na zdjęciach i schematach jego kluczowe przepisy, wymagane w badaniu wielu innych aktów ustawodawczych, prawdopodobnie również są niepraktyczne. Byliśmy jednak przekonani o prostocie i spójności wymagań określonych w rezolucjach rządu Federacji Rosyjskiej i jej departamentów. Dlatego współcześni funkcjonariusze nie powinni mieć trudności w pracy z książkami pracy.
