Jeżeli strony doszły do wniosku, że ich dalsze działania w ramach konkretnej umowy są niepożądane lub pozbawione sensu, wówczas powinny odstąpić od swoich zobowiązań. Ale należy to zrobić zgodnie z obowiązującym prawem. Wymaga to zawarcia umowy w celu rozwiązania umowy.
Subtelności zobowiązań umownych
Podstawą wszelkich stosunków umownych zgodnie z rosyjskim kodeksem cywilnym jest zasada wolności. Zgodnie z nim każda strona ma wolny wybór. Obie strony przyjmują określone obowiązki, których kolejność wykonania jest wyraźnie określona w tekście umowy. Czasami jednak zdarza się sytuacja, gdy jedna ze stron, z obiektywnych powodów, nie jest w stanie nadal przestrzegać przyjętych zasad i przestrzegać umowy. W takim przypadku dla strony przeciwnej powstaje pewne zagrożenie, które może spowodować dla niego poważne straty. Aby uniknąć takich konsekwencji, konieczne jest terminowe sporządzenie umowy o rozwiązaniu umowy.
Zapobiegnie to możliwemu konfliktowi i pokojowo rozwiąże problem. Ponadto korzyści wynikające z takiej decyzji będą wzajemne. Jeden z uczestników uwolni się od wykonywania niepożądanych obowiązków, a drugi pozbędzie się potrzeby poświęcania czasu i pieniędzy na udowodnienie swoich praw. Umowa o wypowiedzeniu jest świadomą decyzją dwóch osób, spowodowaną nieprzewidzianymi okolicznościami.
Sposoby rozwiązania konfliktu
Prawo stanowi, że strony mogą rozwiązać każdą umowę zawartą tylko w dwóch przypadkach:
- Jeśli jedna z dwóch stron naruszy go.
- Za obopólną zgodą.
W pierwszym przypadku uczestnicy będą musieli zrozumieć, szczegółowo badając wszystkie powody. Dlatego zawsze preferowana jest druga opcja. Rezultatem wzajemnego pragnienia jest właśnie umowa o rozwiązaniu umowy, w której jedna ze stron jest z konieczności inicjatorem. Zwykle taka decyzja jest koniecznym, ale koniecznym środkiem. Należy to również zrobić, aby wykluczyć możliwość rozprawy. Oczywiście prawo rozwiązuje każdą sytuację. Ale kto potrzebuje pozwów i długich rozpraw? Może to prowadzić tylko do utraty czasu, pieniędzy i reputacji. Lepiej wszystko rozwiązać samodzielnie, określając wszystkie konsekwencje luki. Zewnętrzna interwencja będzie potrzebna tylko wtedy, gdy jedna ze stron kategorycznie sprzeciwi się takiemu porozumieniu.
Istota dokumentu
Aby sporządzić podobny dokument, konieczne jest zrozumienie jego istoty. Na przykład obie strony najpierw zawarły umowę o współpracy, a następnie okazało się, że jedna z nich po prostu nie mogła wywiązać się ze swoich zobowiązań. W rezultacie oboje postanowili rozwiązać istniejącą umowę. Nowy dokument okaże się w rzeczywistości bardzo podobny do tego, który został pierwotnie skompilowany.
Ponadto musi być podpisany przez tych samych odpowiedzialnych pracowników lub ich upoważnionych przedstawicieli. Przykładowego anulowania umowy można dokonać niezależnie, jeżeli konsekwentnie podano na papierze następujące informacje:
- Nazwa dokumentu.
- Data i miejsce jego sporządzenia.
- Wyliczenie przedstawicieli z potwierdzeniem ich uprawnień.
- Główna treść. Stwierdza, że obie strony zawarły tę umowę, i określa jej istotę:
- po pierwsze postanowiono rozwiązać istniejącą umowę z obowiązkowym wskazaniem jej daty i numeru;
- po drugie, określa się moment (dzień), od którego niniejsza umowa wchodzi w życie. - Dokument musi koniecznie zostać złożony w dwóch egzemplarzach, aby znajdować się po każdej stronie.
- Podsumowując, wskazane są oba adresy prawne z podpisami osób zarządzających i pieczęci.
Procedura
Możesz rozwiązać każdą umowę tylko przestrzegając określonych zasad. Należy postępować zgodnie z procedurą rozwiązania umowy:
- Jeśli jedna strona podjęła taką decyzję, musi najpierw wysłać do drugiego uczestnika list z podobną propozycją, podając wszystkie powody.
- Następnym krokiem powinno być sporządzenie umowy. To prawda, że można tego dokonać tylko za obopólną zgodą. Jeśli nie zostanie to osiągnięte, a warunki pierwotnej umowy zostaną naruszone, druga strona ma pełne prawo do odwołania się do sądu.
Aby temu zapobiec, strony starają się z góry ustalić podobną sytuację. Najlepiej, jeśli zostanie to odzwierciedlone w jednej z klauzul pierwotnej umowy. Wtedy w umowie będzie można na nim polegać. Oznacza to, że strony powinny przewidzieć wszystkie okoliczności na samym początku, nie wykluczając żadnej możliwości. Wówczas żadna nagła lub nieprzewidziana sytuacja nie będzie w stanie nikomu wyrządzić szkody.
