Ustawodawstwo nakłada na przedsiębiorców, osoby prawne i obywateli obowiązek płacenie podatków. Płatności te trafiają do budżetów na różnych poziomach. Fundusze są następnie kierowane na utrzymanie aparatu dowodzenia, wojska, utrzymanie biednych kategorii obywateli, rozwój projektów i tak dalej. Podatki stanowią zatem główne źródło dochodów budżetowych. Kontrolę kompletności i terminowości potrąceń sprawują upoważnione organy państwowe. Z reguły nie przypominają o konieczności dokonania płatności, podmioty zobowiązane w większości przypadków powinny to zrobić sami. Jeżeli jednostka nie wypłaci odliczeń w terminie, powstają zaległości podatkowe.
Termin przedawnienia
Jako koncepcja prawna ta kategoria jest stosowana w kodeksach proceduralnych. W szczególności w Kodeksie postępowania cywilnego i Kodeksie postępowania karnego ustalane są okresy, w których podmiot może albo złożyć wniosek z wymogami, albo odwołać się od jednej lub drugiej decyzji. Czy podatki mają przedawnienie? W praktyce roszczenie organu nadzorczego może zostać wniesione do sądu kilka lat po tym, jak podmiot nie wypełnił obowiązku. Oprócz odliczenia Federalna Służba Podatkowa może nałożyć grzywnę.
Przedawnienie dotyczące podatków od osób fizycznych
Przede wszystkim należy zauważyć, że nie ma ogólnych zasad ani jednego przepisu dla podmiotów zobowiązanych, na mocy którego byłyby one zwolnione z obowiązku dokonywania potrąceń budżetowych w przypadku przekroczenia ustawowych terminów. Niemniej jednak ustawodawstwo określa szereg przypadków, w których organ kontrolny ma ograniczone działania w określonym czasie. Jaki jest termin przedawnienia podatku przewidziany w Kodeksie podatkowym? Ustawodawstwo definiuje dwie kategorie odliczeń, których obowiązkowe odliczenie jest ograniczone w czasie. Tak więc istnieje okres przedawnienia podatku transportowego. Jest to przewidziane w części 3 art. 363 Kod podatkowy. Podatek od nieruchomości jest drugą płatnością, której obowiązkowe potrącenie jest również ograniczone w czasie. W odniesieniu do tej płatności obowiązuje ustawa federalna nr 2003-1.
Część 3, art. 363 Kod podatkowy
Zgodnie z postanowieniami tego artykułu okres zbierania wynosi 3 lata. Pracownicy organu kontrolnego, jeżeli podmiot ma nieokreślony obowiązek, mają prawo odwołać się do sądu. Mogą to zrobić za trzy lata i jeden dzień. Jednak w takim przypadku sąd musi odrzucić wniosek. Podstawą jest wygaśnięcie przedawnienia.
Ustawa federalna nr 2003-1
Podatek od nieruchomości może być również potrącony z mocą nie później niż trzy lata od daty powstania zaległego zobowiązania. Zasada ta ustanawia art. 10 określonego prawa. W takim przypadku obowiązuje następująca procedura. Jeżeli podmiot nie był zaangażowany w przymusową spłatę zobowiązania w ciągu 5–10 lat, organy regulacyjne mogą wstrzymać się do odliczenia tylko za ostatnie trzy lata. Zasadniczo ograniczenia procesu zbierania całkowity okres przedawnienia. W przypadku niektórych podatków należy zapoznać się z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów.
Kary
Wielu płatników jest nie tylko zainteresowanych przedawnieniem indywidualnych podatków. Dla nich problem wymuszonego zatrzymania odsetek i zaległości jest dość istotny. W samym kodeksie podatkowym nie ma przepisów, na podstawie których ustalane są ramy czasowe nakładania takich kwot lub grzywien, które są naliczane przez Federalną Służbę Podatkową. Jednak w praktyce sądy często stosują przepisy Kodeksu cywilnego, a także stosują się do wyjaśnień podanych przez Ciebie.
Indywidualni przedsiębiorcy
W ramach praktyki egzekwowania prawa, przy rozwiązywaniu problemów dotyczących zgodności lub nieprzestrzegania terminów, bierze on pod uwagę między innymi przedawnienie dotyczące podatków od osób fizycznych (BSP) oraz terminy ustalone na ewentualny audyt podczas kontroli w terenie. Ponadto brane są pod uwagę terminy ustalone w celu pociągnięcia osoby do odpowiedzialności za naruszenie Kodeksu podatkowego. Wszystkie te ograniczenia czasowe mieszczą się w powyższym przedawnieniu dla podatków od osób fizycznych - 3 lata.
Ważna uwaga
Jak wspomniano powyżej, sąd może odmówić organom nadzoru ich wniosku. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy podmiot złoży petycję wskazującą, że przedawnienie już minęło. Jeśli nie zostanie to stwierdzone, sąd ma prawo rozważyć, a nawet spełnić wymogi Federalnej Służby Podatkowej. Oczywiście osoba może odwołać się od decyzji. W takim przypadku zastosowanie będą miały przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.
Okresy zatrzymania
W Kodeksie podatkowym nie ustanowiono żadnych zasad dotyczących innych rodzajów obowiązkowych składek. Nie ma ogólnej procedury, zgodnie z którą podatki mogłyby być odpisywane na dany okres. W przypadku naruszenia praw organ kontrolny zwraca się do sądu o ich przywrócenie. Upoważniony organ kieruje się przepisami prawa i koncepcjami terminów.
A jeśli Kodeks Podatkowy ustanawia przedawnienie co najmniej dwóch podatków, wówczas Kodeks postępowania cywilnego takich przepisów specjalnie dla tego rodzaju wymogów nie jest zapewniony. Jak zatem sądy? Załóżmy, że Federalna Służba Podatkowa żąda wstrzymania się od tematu podatek od nieruchomości. Nie ma przedawnienia. Istnieje jednak okres zapobiegawczy. Różni się od nakazowego tym, że zaczyna się nie od momentu pojawienia się obowiązku dokonywania potrąceń, ale od daty wysłania wniosku o zapłatę przypisanej kwoty. W przypadku osób prawnych okres ten trwa 2 lata, w przypadku obywateli - 6 miesięcy.
Sprzeczności NK
Prawodawca bardzo myli pojęcie przedawnienia dotyczącego pobierania opłaty. Istnieją jednak wyjaśnienia na korzyść płatników. Samo pojęcie przedawnienia zostało już dawno wprowadzone do praktyki ścigania. W przypadku przekroczenia określonego terminu wierzyciel (w tym państwo) traci możliwość przymusowego wstrzymania określonej kwoty. Ustawodawstwo określa termin przedawnienia dla przypadków wykroczenia podatkowego. Wśród nich należy między innymi zaległości. Termin ten przewidziany jest w art. 113 Kod podatkowy. Mówi, że jednostka nie może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za naruszenie przepisów podatkowych, jeżeli minęły 3 lata od daty jej prowizji lub od następnego dnia po zakończeniu okresu sprawozdawczego (podatkowego), w którym to miało miejsce. Ogólne ramy czasowe określone w Kodeksie cywilnym wynoszą również trzy lata. Na pierwszy rzut oka wszystko jest jasne. Jednak w rzeczywistości nie wszystko w prawodawstwie jest przejrzyste.
W szczególności istnieje art. 48 kodeksu podatkowego, który stanowi, że organ kontrolny (federalna służba podatkowa lub służba celna) nie może złożyć wniosku do sądu zmuszającego do wstrzymania zaległej kwoty obowiązkowej zapłaty do budżetu kosztem majątku płatnika - obywatela lub jego przedstawiciela podatkowego. później niż sześć miesięcy po upływie okresu wypełnienia obowiązku określonego w ustawie. Można zatem wyciągnąć logiczny wniosek, że art. 48 NK działa na rzecz tego tematu. W rozumieniu normy trzyletni okres skraca się do 6 miesięcy. Ale w kodeksie podatkowym jest art. 70. Zgodnie z nim wymóg zapłaty podatku, który jest nakładany na osobę decyzją organu kontrolnego po audycie, powinien zostać przesłany podmiotowi w ciągu dziesięciu dni od daty decyzji.Ta pozycja może być interpretowana jako nieuzasadniony wzrost czasu trwania okresu prawie do nieskończoności.
Wynika to z przepisów art. 89 Kod podatkowy. Zgodnie z nim audyt na miejscu, który jest przeprowadzany przez wyższy oddział Federalnej Służby Podatkowej w ramach monitorowania działań podległej jednostki strukturalnej, która przeprowadziła procedurę wstępnego nadzoru, może zostać przeprowadzony niezależnie od czasu poprzedniej (początkowej) kontroli. W związku z tym decyzję można podjąć w dowolnym momencie. Rzeczywiste obliczenie przedawnienia zależy już od daty jego przyjęcia. Ponadto art. 24, który został odwołany z powodu pojawienia się „bardziej postępowej” części NK. Wyraźnie wskazał czas przedawnienia roszczeń wobec osób fizycznych w związku z obowiązkowym potrąceniem podatków od nich. Miała 3 lata. 
Wyjaśnienia TY
Prezydium Trybunału w uchwale nr 3803/01 faktycznie potwierdziło istnienie prawa służby podatkowej do potrącania zaległości w podatku dochodowym poza limitami określonymi w art. 113 trzyletnich kadencji. Podany dokument został wydany w konkretnej sprawie. W szczególności wskazano w nim, że zgodnie z aktem kontroli Federalnej Służby Podatkowej podjęto decyzję w sprawie dodatkowego obciążenia podatkiem dochodowym podmiotu, nałożenia grzywny i odsetek. Sąd kasacyjny, uchylając decyzje pierwszej instancji i instancji odwoławczej, wskazał na bezzasadność stosowania przywileju przez indywidualnego przedsiębiorcę. Zgodnie z tym wymogi zostały spełnione zarówno pod względem wstrzymania zaległości, jak i grzywny za jej przyznanie. Ale podejmując decyzję, sąd kasacyjny nie wziął pod uwagę, że inspekcja podatkowa nie dopełniła przedawnienia, w ramach którego płatnik może zostać pociągnięty do odpowiedzialności.
Zgodnie z art. 113 kodeksu podatkowego, podmiot nie może zostać ukarany za przestępstwo, jeśli minęły trzy lata. Tak więc NSA uznał w swojej decyzji, że przedawnienie dotyczy tylko grzywny i nie ma zastosowania do zaległości. Około rok po przyjęciu tego aktu Trybunał wyraził nieco inną opinię w tej sprawie. Obecnie zatem termin przedawnienia zaległości wynosi 9 miesięcy. + czas na spełnienie wymagań. Obliczanie tego okresu rozpoczyna się od daty określonej przez prawo do odliczenia obowiązkowej płatności.
List Prezydium EAC
Niniejszy dokument wyjaśnia jeden przypadek praktyki sądowej. Służba podatkowa wniosła apelację do sądu arbitrażowego z żądaniem przymusowego potrącenia zaległości podatkowych indywidualnych przedsiębiorców UTII za marzec 1999 r., A także kar wynikających z opóźnienia w spłacie tego zobowiązania. Wniosek organu nadzorczego został odrzucony. Sąd wyjaśnił wyrok faktem, że okres zapobiegawczy określony w ust. 3 art. 48 Kodeksu podatkowego, w ramach którego można złożyć wniosek. Oprócz tego sąd wskazał, że zostało ustanowione w art. 70 kodeksu podatkowego, trzymiesięczny termin wysłania wniosku o konieczność spłaty zobowiązania budżetowego zakończył się 05/30/1999. Sama kwota powinna była zostać odliczona nie później niż 02/28/1999. Żądanie zostało faktycznie wysłane do płatnika rok później - 05/05/2000. A termin dobrowolnej spłaty zobowiązania został zainstalowany 05/15/2000
Zgodnie z ust. 3 art. 48 Kodeksu podatkowego, sześciomiesięczny okres przewidziany przez organ nadzorczy na odwołanie się do sądu z wnioskiem o obowiązkowy pobór zaległości, który ogranicza, rozpoczyna się z końcem terminu ustalonego na wykonanie zobowiązania budżetowego. Pominięcie przez urząd skarbowy terminu, do którego mógłby wysłać roszczenie o zapłatę kwoty przypisanej płatnikowi zgodnie z prawem, nie oznacza zmiany zasad obliczania powyższego okresu.W związku z tym okres, w którym organ kontrolny może wnieść odwołanie do sądu, rozpoczyna się 10 czerwca 1999 r., Tj. 10 dni po dacie zakończenia przewidzianej w art. Okres 70 NK. Ze względu na fakt, że pozew został złożony w dniu 27 września 2000 r., To znaczy po upływie okresu zapobiegawczego określonego w ust. 3 art. 48 Kodeksu podatkowego, nie podlega satysfakcji.
Wypełnienie zobowiązania budżetowego
Ustawodawstwo stanowi, że osoby uznane za podatników muszą dokonywać odliczeń przewidzianych w Kodeksie podatkowym. Zobowiązania do budżetu zostaną uznane za spełnione od momentu złożenia zamówienia do banku w celu wykonania odpowiedniej operacji, jeżeli na rachunku podmiotu znajduje się wystarczająca ilość środków. Jeśli dana osoba ma zaległe płatności i nie ma wystarczających środków finansowych, aby spełnić wymagania, podatek zostanie uznany za niezapłacony. Zobowiązania zostaną również uznane za zaległe, jeżeli zamówienie zostanie wycofane z banku. Jeśli płatność musi być dokonana agent podatkowy wówczas wymóg ustawodawstwa uznaje się za spełniony od momentu odliczenia przez niego stałej kwoty od dochodu. Niedopełnienie obowiązku budżetowego stanowi podstawę do zastosowania środków przymusu w celu naliczania zaległości.
Działania organów kontrolnych
Obowiązkowy pobór odbywa się zgodnie z decyzją Federalnej Służby Podatkowej. Procedura obejmuje wysłanie nakazu windykacji do organizacji bankowej w celu umorzenia środków z rachunku płatnika lub agenta. To zamówienie musi zostać wykonane nie później niż 1 dzień roboczy, który następuje po dacie jego otrzymania (w przypadku rubli). W przypadku braku lub niewystarczającej ilości środków na rachunku płatnika wymóg FTS jest spełniony po otrzymaniu pieniędzy. Jeżeli organ kontrolny nie posiada informacji o rachunku podmiotu, jest uprawniony do pobrania kwoty z majątku osoby zobowiązanej. Przymusowe pobieranie zaległości odbywa się na podstawie decyzji kierownika departamentu Federalnej Służby Podatkowej. W ciągu trzech dni od daty przyjęcia decyzja jest przesyłana do komornika. Okres realizacji wynosi 2 miesiące. Wymagania są kolejno spełniane w odniesieniu do:
- W gotówce.
- Nieruchomość niezwiązana z produkcją towarów.
- Gotowe produkty
- Materiały i surowce stosowane bezpośrednio w produkcji, obrabiarkach, budynkach, sprzęcie, konstrukcjach itp.
- Mienie przekazywane zgodnie z umową w celu rozporządzania, użytkowania, posiadania innych osób bez uzyskania prawa własności.
- Inne wartości materiałów.
Obowiązek budżetowy zostanie uznany za spełniony od momentu, gdy zajęta nieruchomość zostanie zrealizowana od płatnika, a dług zostanie spłacony na koszt wpływów.
