Prawo pracy jest jednym z kluczowych z punktu widzenia udanego rozwoju każdego państwa w dziedzinie prawa. Wiele jego postanowień odzwierciedla specyfikę podpisywania odpowiednich umów między firmami zatrudniającymi a pracownikami. Co to jest umowa o pracę (koncepcja)? Procedura zawarcia tego dokumentu - co to jest?
Co to jest umowa o pracę?
Na początek zdecydujmy, czym jest umowa o pracę. Zgodnie z przepisami ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej jest to umowa między pracodawcą a pracownikiem, zgodnie z którą pierwsza strona zgadza się zapewnić drugą pracę zgodnie z określoną funkcją i zapewnić warunki jej realizacji zgodnie z prawem, a także płacić wynagrodzenie.
Z kolei pracownik, który podpisał umowę, jest zobowiązany do osobistego wykonywania powierzonej mu funkcji pracy, a także do przestrzegania wewnętrznych zasad ustanowionych przez firmę pracodawcy.
Ogólne informacje na temat procedury zawarcia umowy
Procedura zawarcia umowy o pracę polega przede wszystkim na przygotowaniu odpowiedniego dokumentu na piśmie. Umowa między pracodawcą a pracownikiem musi być podwójna. Strony potwierdzają swoją zgodę na jej warunki podpisem i innymi szczegółami określonymi w przepisach prawa. Oprócz umowy o pracę szef firmy zatrudniającej jest zobowiązany do wydania polecenia przyjęcia nowego pracownika, a także, jeśli wymaga tego specyfika pracy, innych dokumentów - na przykład książki medycznej. Ponadto w większości branż firma pracodawcy musi zapoznać pracownika z przepisami wewnętrznymi i innymi lokalnymi aktami prawnymi.
Warunki zawarcia umowy o pracę są również określone w ustawodawstwie Federacji Rosyjskiej. Jeśli dana osoba faktycznie zaczęła wypełniać swoje obowiązki pracownicze, wówczas z prawnego punktu widzenia umowę danego rodzaju uważa się za zawartą. W ciągu trzech dni firma zatrudniająca jest zobowiązana do sporządzenia umowy o pracę, zgodnie z prawem, na piśmie.
Można również zauważyć, że rosyjskie prawo imigracyjne w niektórych przypadkach zobowiązuje pracodawcę do wysłania powiadomienia do FMS o zawarciu umowy o pracę z cudzoziemcami. Jest to dość nowa norma; obowiązuje od 2015 r.
Etapy interakcji między pracodawcą a pracownikiem
Ogólna procedura zawierania umowy o pracę może również obejmować komunikację między pracodawcą a pracownikiem w okresach poprzedzających podpisanie odpowiedniej umowy. Rozważ główne cechy tego etapu. Prawnicy wyróżniają trzy okresy, w których pracodawca i pracownik wchodzą w interakcje w aspekcie nawiązania stosunków pracy. Oczywiście mówimy o etapach po udanym wywiadzie lub, na przykład, konkursie, w wyniku którego dana osoba została już zaproszona do pracy na prawdziwym wakacie.
Okres próbny
Pierwszy okres to ustalenie faktów. W jego ramach dochodzi do osobistej znajomości pracodawcy i pracownika, w rzeczywistości mogą występować zarówno formalne aspekty komunikacji, jak i nieformalne.
Na przykład w celu prawidłowej rejestracji stosunku pracy pracownik musi dostarczyć pracodawcy szereg dokumentów - dowód osobisty (zwykle paszport), SNILS, dyplom lub inne źródło potwierdzające kwalifikacje.Jeśli dana osoba nie dostanie pracy po raz pierwszy i ma książeczkę pracy, jest również zobowiązana do przekazania jej pracodawcy. Procedura zawarcia umowy o pracę polega na dostarczeniu zaświadczenia z NIP, a także, w razie potrzeby, karty wojskowej. Z kolei, jeśli dana osoba dostanie pracę po raz pierwszy, wówczas pracodawca musi mu pomóc w przygotowaniu niezbędnych dokumentów.
Zauważyliśmy powyżej, że wraz z wykonaniem głównego dokumentu umowy potwierdzającego oficjalne pośrednictwo pracy - umowy o pracę, pracodawca może być zobowiązany do zapoznania pracownika z tymi lub innymi lokalnymi przepisami. Prawnicy zauważają, że wiele z tych źródeł należy przekazać osobie przed zawarciem umowy o pracę. Dotyczy przepisy wewnętrzne lub na przykład próbki układów zbiorowych.
Przygotowanie umowy
Rozważ procedurę zawarcia umowy o pracę na etapie jej bezpośredniego przygotowania i podpisania. Prawnicy zalecają zwrócenie szczególnej uwagi na strukturę dokumentu. Zwracamy uwagę na następujące kluczowe niuanse, które go dotyczą:
- musi być określone w umowie pracownik, pełna nazwa firmy zatrudniającej;
- musisz odzwierciedlić dane w dokumentach poświadczających tożsamość pracownika;
- konieczne jest wskazanie NIP w umowie;
- informacje o miejscu pracy, współrzędnych oddziału powinny znaleźć odzwierciedlenie w umowie;
- konieczne jest wprowadzenie danych odzwierciedlających specyfikę funkcji pracowniczej pracownika, która odpowiada wakatowi, kwalifikacjom lub specjalności osoby;
- należy podać warunki zawarcia umowy o pracę;
- konieczne jest odzwierciedlenie warunków wypłaty odszkodowania za pracę, formuły ich naliczania;
- konieczne jest zawarcie w umowie innych niezbędnych informacji.
Umowę o pracę można następnie uzupełnić o dokumenty odzwierciedlające zmiany w niej. Kluczową kwestią jest tu jednak to, że na etapie przygotowywania umowy pracodawca może nadal zaoferować pracownikowi warunki jednostronnego wykonywania funkcji pracowniczych. Ale jak tylko umowa o pracę zostanie podpisana, wszelkie zmiany w niej są możliwe tylko za zgodą pracownika.
Umowa i tajemnica handlowa
Ogólna procedura zawierania umowy o pracę pozwala na zawarcie w niej klauzul odzwierciedlających zobowiązania pracownika do zachowania tajemnic handlowych przedsiębiorstwa, które go zatrudniło. Podstawą prawną odpowiednich przepisów mogą być akty prawne przyjęte na szczeblu federalnym. Pracodawca musi jednak upewnić się, że domniemana tajemnica handlowa spełnia kryteria odzwierciedlone w szczególności w art. 139 kodeksu cywilnego Rosji.
Mówi, że odpowiednie tajne informacje można uznać za tajemnicę handlową, jeśli mają rzeczywistą lub domniemaną wartość handlową z powodu niewiadomości stronom trzecim, pod warunkiem, że pracodawca chroni te informacje, a także pod warunkiem, że nie ma bezpłatnego publicznego dostępu do nich z tego powodu, że dostarczone przez obowiązujące prawo.
Okres próbny
Jak odnosi się procedura zawarcia umowy o pracę i okres próbny stosowane przez wielu rosyjskich pracodawców przy zatrudnianiu nowych pracowników? Zgodnie z art. 70 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej firma zatrudniająca ma prawo określić w umowie o pracę warunki, zgodnie z którymi pracownik musi przepracować odpowiedni okres w celu sprawdzenia jego przydatności. Jednocześnie, jeśli warunek ten nie jest określony w umowie, wówczas osobę uznaje się za przyjętą do firmy bez żadnych testów.Jeśli jednak pracownik zostanie dopuszczony do faktycznego wykonywania obowiązków pracowniczych bez podpisanej umowy (taką możliwość przewiduje art. 67 kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej), wówczas odpowiedni warunek można dodać do umowy, jeśli pracodawca i pracownik zawarli dodatkową umowę w tej sprawie.
Etap podpisania
Przechodzimy więc do jednego z kluczowych etapów, który przewiduje procedurę zawarcia umowy o pracę (umowy). Jest to procedura bezpośredniego podpisywania dokumentu. Powyżej ustaliliśmy, że należy to zrobić w dwóch egzemplarzach, jeden pracodawca zachowuje, a drugi daje pracownikowi. Każda jest podpisana przez strony.
Ustaliliśmy również, że szef organizacji powinien wydać rozkaz potwierdzający zatrudnienie osoby. Dokument ten musi zostać sporządzony w ciągu trzech dni od daty faktycznego rozpoczęcia wykonywania przez pracownika funkcji związanych z pracą. Treść przedmiotowego zamówienia powinna być związana z umową. Na żądanie pracownika pracodawca musi wydać kopię zamówienia, która jest należycie poświadczona.
Algorytm ogólny
Dlatego procedurę zawarcia umowy o pracę można krótko opisać w ramach następującego algorytmu:
- znajomość z pracodawcą (po rozmowie kwalifikacyjnej i zatwierdzeniu kandydata na wolne stanowisko);
- zapoznanie się z przepisami wewnętrznymi i innymi lokalnymi aktami;
- podpisanie umowy;
- zapoznanie się z porządkiem zatrudnienia, otrzymanie, w razie potrzeby, jego kopii;
W razie potrzeby, a także ze wzajemną koordynacją stanowisk w przypadkach, w których wymaga tego prawo, pracodawca i pracownik mogą zawierać dodatkowe umowy (na przykład w kwestiach próbnych).
Kiedy zacząć pracę?
Tak więc, jaką procedurę zawarcia umowy o pracę zbadaliśmy. Od którego momentu osoba może rozpocząć pracę (jeśli nie jest to skrypt, kiedy zaczął to robić przed podpisaniem dokumentu)? Zgodnie z przepisami prawa uznaje się, że umowa o pracę weszła w życie natychmiast po podpisaniu przez pracodawcę i nowego pracownika.
W związku z tym, jeśli dana osoba zaczęła wypełniać swoje obowiązki przed podpisaniem dokumentu, umowę uważa się za ważną od dnia, w którym pracownik faktycznie zaczął pracować. Również sama umowa może określać konkretny okres, od którego dana osoba może zacząć wykonywać swoje obowiązki. Jeśli taka opcja nie jest określona w umowie, pracownik może rozpocząć pracę już następnego dnia roboczego. Ponadto, jeśli dana osoba naruszyła warunki, pracodawca ma prawo do odstąpienia od umowy.
Rodzaje umów o pracę
Sprawdziliśmy, czym jest umowa o pracę. Treść, procedura zawarcia dokumentu są teraz przez nas rozumiane. Teraz możemy zbadać klasyfikację umów w ramach rodzajów określonych przez prawo. Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej pozwala zawrzeć odpowiedni rodzaj umowy w dwóch odmianach.
Po pierwsze, są umowy zawierane na czas nieokreślony. Oznacza to, że podpisując taką umowę, osoba ma prawo liczyć na wykonywanie swoich funkcji bez ograniczeń czasowych. Po drugie, ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej przewiduje również umowy o pracę na czas określony. Maksymalny czas ich trwania wynosi 5 lat. Specyficzne czas trwania umowy określone w jego przepisach.
Również ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej przewiduje szczególny rodzaj umowy - umowę zbiorową pracy. Co to jest ten dokument?
Specyfika układów zbiorowych
Układ zbiorowy pracy to dokument, w którym przestrzeganie przepisów Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej odzwierciedla głównie społeczny element interakcji między pracodawcą a pracownikami. Oznacza to, że odzwierciedla warunki przyznawania wakacji, kuponów do sanatoriów, niektóre przepisy dotyczące płac itd.Zbiorowe umowy o pracę są uważane za normę dla współczesnych rosyjskich przedsiębiorstw. Takie umowy promują zaufaną komunikację między pracodawcami a pracownikami, a także wzmacniają lojalność pracowników wobec firmy.
Zasadniczo firmy nie są zobowiązane do zawarcia układu zbiorowego z pracownikami. Jeśli jednak taka inicjatywa pochodzi od samych pracowników, zgodnie z prawem firma musi rozpocząć z nimi negocjacje w ciągu 7 dni w sprawie przygotowania odpowiednich dokumentów.
Procedura zawarcia zbiorowej umowy o pracę, jak zauważają prawnicy, jest wystarczająco bezpłatna - określają ją same strony. Ciekawym faktem jest to, że jeśli pracodawca i pracownicy nie osiągnęli kompromisu w zakresie warunków odpowiedniej umowy, to trzy miesiące po rozpoczęciu komunikacji w tej sprawie umowa powinna zostać podpisana w dowolnej formie. Jednocześnie konieczne jest uzupełnienie go protokołem, w którym różnice zostaną odzwierciedlone.
Specyfika umów o pracę na czas określony
Czy istnieje specjalna procedura zawierania umowy o pracę na czas określony? Z punktu widzenia podstawowych etapów projektowania wszystko w zasadzie jest takie samo, jak w przypadku zwykłej umowy. Procedura zawarcia umowy o pracę, którą ustaliliśmy, jest na ogół istotna dla rodzaju rozpatrywanej umowy. Jednocześnie można zauważyć pewne szczegóły dotyczące umów na czas określony, które są określone w art. 59 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej. Wymienia scenariusze, w których pracodawca ma prawo zaproponować podpisanie takich umów. Umowa na czas określony zawiera zatem:
- jeśli osoba przejdzie na stanowisko czasowo nieobecnego pracownika, z którym firma podpisała umowę na czas nieokreślony;
- jeśli mówimy o pracy tymczasowej, której czas trwania nie przekracza 2 miesięcy;
- podczas pracy sezonowej, gdy warunki naturalne nie pozwalają ludziom wykonywać funkcji porodowych przez cały rok;
- przy podpisywaniu umowy, na mocy której dana osoba będzie pracować za granicą;
- jeśli chodzi o pracę, która nie jest typowa dla głównego profilu firmy zatrudniającej;
- jeżeli firma zatrudniająca została celowo utworzona jako osoba prawna działająca przez określony czas, po której planuje się jej zamknięcie;
- jeśli ktoś przyjdzie do firmy, aby rozwiązać konkretny problem, ale dokładny czas jego rozwiązania nie jest znany;
- jeśli pracownik przechodzi staż lub szkolenie w firmie;
- przy rejestracji osoby do pracy w wybranym organie władzy, który funkcjonuje w terminie określonym przez prawo, do następnych wyborów;
- podczas tworzenia komisji wyborczych na czas odpowiednich kampanii i liczenia głosów, a także innych instytucji demokratycznych niezbędnych na etapach formowania władzy miejskiej lub państwowej w drodze wyborów;
- jeśli dana osoba zostaje wysłana do pracy tymczasowej przez służby zatrudnienia;
- jeśli pracownik jest obywatelem, który wykonuje alternatywną usługę.
Ponadto przepisy Federacji Rosyjskiej dopuszczają scenariusz, w którym umowa o pracę na czas określony może być podpisana za obopólną zgodą pracodawcy i pracownika. Jest to możliwe w następujących głównych przypadkach:
- jeśli firma pracodawcy ma status mały biznes lub IP;
- jeśli pracownik jest emerytem;
- jeżeli pracownik posiada zaświadczenie lekarskie sugerujące pożądane podpisanie umowy na czas określony;
- jeśli dana osoba przyjeżdża do pracy na Dalekiej Północy, a także na terytorium o równoważnym statusie z innego regionu;
- jeżeli praca jest związana z operacyjnym rozwiązaniem zadań w celu przezwyciężenia skutków awarii;
- przy wyborze pracownika na wolne stanowisko w wyniku konkursu;
- jeżeli wakat wiąże się z pracą twórczą;
- jeśli dana osoba przychodzi do firmy na stanowisko kierownicze, na przykład dyrektor generalny, jego zastępca lub główny księgowy;
- po zawarciu umowy ze studentami stacjonarnymi;
- jeśli dana osoba przychodzi do pracy w niepełnym wymiarze godzin.
Ponadto powyższe warunki mogą ulec zmianie lub uzupełnieniu ze względu na niektóre przepisy prawa rosyjskiego.
Tak więc zbadaliśmy pojęcie „umowy o pracę”, rodzaje i procedurę zawierania. Rozważ interesujący aspekt, odzwierciedlający w szczególności zagraniczne doświadczenia w zawieraniu takich umów.
Umowy o pracę za granicą
Można zauważyć, że na świecie istnieje kilka bardzo różnych reżimów prawnych regulujących relacje między pracodawcą a pracownikiem. Na przykład w USA takie umowy są traktowane przez prawników jako zwykła formalność, ponieważ ochrona pracownika jest niska - pracodawca może zwolnić pracownika w dowolnym momencie. Z kolei w tego typu krajach poradzieckich umowa jest bardziej znaczącym dokumentem z punktu widzenia gwarancji społecznych. W wielu krajach WNP obserwowana jest podobna procedura zawierania umowy o pracę. Ukraina, Rosja, Białoruś w tym sensie mają raczej ścisłe ustawodawstwo.
Zdaniem wielu prawników, zwłaszcza z punktu widzenia ochrony pracowników, w tych krajach prawo pracy jest jednym z najbardziej zorientowanych społecznie. Chociaż również w wielu krajach zachodnich obserwuje się podobną sytuację. Oznacza to, że amerykański model prawa pracy, w którym ochrona pracowników jest zauważalnie niższa, nie zawsze jest uważany za możliwy do zaakceptowania w procesie formowania lokalnych źródeł norm w innych rozwiniętych stanach.
Wielu prawników uważa, i prawdopodobnie jest to prawdą, że powodem, dla którego Białoruś, Rosja i Ukraina mają podobne ustawodawstwo w dziedzinie stosunków pracy, jest wspólny radziecki system prawa w przeszłości. Dlatego algorytmy są podobne, zgodnie z którymi budowana jest procedura zawierania umowy o pracę. RB, RF - kraje, które również podpisały umowę państwo związkowe dlatego prawo pracy w tych krajach, jak wierzy wielu prawników, charakteryzuje się szczególnym powinowactwem.
