Akredytywy to ... Akredytywy: definicja, wartość, istota, rodzaje, formy i płatności

Akredytywy to dokumenty zwykle wydawane przez bank i gwarantujące, że sprzedawca (beneficjent) otrzyma płatność do określonej kwoty tylko wtedy, gdy zostaną spełnione określone warunki. Jeżeli wnioskodawca nie jest w stanie dokonać zakupu, beneficjent może złożyć wniosek. Reguluje płatności akredytywą. W takim przypadku bank rozpatruje wniosek odbiorcy. Jeśli spełnia warunki akredytywy, wniosek jest spełniony.

Akredytywa określa, jakie dokumenty beneficjent musi przedłożyć, jakie informacje powinien zawierać. Określane jest również miejsce i data ważności. Nabywcy, którzy sprzedają towary i używają akredytywy jako metody płatności, mają gwarancję banku wydającego. Dlatego jeśli przedłożą odpowiednie dokumenty, instytucja finansowa zaspokoi ich wniosek o płatność. Dlatego akredytywy są często tworzone w bankach.

Wykorzystanie akredytyw

Ten dokument jest często używany w transakcjach międzynarodowych. Gwarantuje otrzymanie płatności, jeśli kupujący i sprzedawca nie znają się i pracują w różnych krajach. W takim przypadku sprzedawca jest narażony na szereg ryzyk, takich jak kredytowe i prawne. Akredytywy stanowią gwarancję, że otrzyma płatność do momentu spełnienia warunków określonych przez strony. Z tego powodu ich wykorzystanie stało się bardzo ważnym aspektem handlu międzynarodowego.

Bank wystawiający akredytywę będzie działał w imieniu nabywcy. Wcześniej musi upewnić się, że wszystkie warunki dokumentacji zostały spełnione. I dopiero potem dokona płatności na rzecz sprzedawcy. Większość akredytyw podlega przepisom opublikowanym przez Międzynarodową Izbę Handlową. Akt ten nosi nazwę „Ujednolicone zasady i zwyczaje dotyczące akredytyw dokumentowych”. Aktualna wersja UCP600 weszła w życie 1 lipca 2007 r. Zgodnie z nim akredytywy są z reguły wykorzystywane do importu i eksportu, a zwłaszcza do dużych zakupów. A to często neguje potrzebę wpłaty depozytu przez kupujących bezpośrednio przed dostawą. Ponadto istnieją różne rodzaje akredytyw. W zależności od nich zmienia się cel korzystania z dokumentu.

Pochodzenie tego terminu

Istotą akredytywy jest to, że sam termin pochodzi od francuskiego słowa accréditation. Wskazuje zdolność do zrobienia czegoś. Termin ten z kolei powstał z łacińskiego akredytacji, co tłumaczy się na rosyjski jako „zaufanie” lub „zaufanie”.

Dokumenty, które można przesłać w celu zapłaty

Aby otrzymać rekompensatę, eksporter lub nadawca musi przedstawić dokumenty wymagane do akredytywy. Z reguły odbiorca pokazuje dokumenty potwierdzające wysłane towary, zamiast pokazywać same towary. Istnieje również koncepcja „listu przewozowego”. Jest to dokument akceptowany przez banki jako dowód, że towary zostały wysłane. Niemniej jednak lista i forma oficjalnych dokumentów są regulowane za zgodą stron. Mogą wymagać przedłożenia dokumentów wydanych przez neutralną stronę trzecią, która potwierdziła jakość towarów. Typowe rodzaje papierów wartościowych w takich kontraktach są następujące:

1. Dokumenty finansowe: weksel (zwykły lub zbywalne).
2. Dokumenty handlowe: faktura, lista przewozowa.
3. Dokumenty wysyłkowe: transportowe, ubezpieczeniowe, handlowe, biznesowe lub prawne.
4. Dokumenty urzędowe: licencje, legalizacja konsularna, świadectwo pochodzenia, kontrola, świadectwo fitosanitarne.
5. Dokumenty transportowe: list przewozowy, list przewozowy, paragon dla ciężarówki / ciężarówki, paragon kolejowy.
6. Dokumenty ubezpieczeniowe: polisa lub certyfikat.
7. Jeśli importujesz maszynę lub inne urządzenie techniczne, wymagany jest „Certyfikat testu” (test zderzeniowy).

Zasady prawne regulujące akredytywy dokumentowe

Jedną z głównych cech akredytywy jest to, że obowiązek zapłaty nie zależy od głównej umowy sprzedaży lub innego papieru w transakcji. Tak więc obowiązek banku jest określony tylko warunkami tego dokumentu. Dlatego umowa sprzedaży nie ma znaczenia. Prawo do ochrony własnych interesów, które z niego wynikają i które kupujący otrzymuje, nie ma zastosowania do banku i w żaden sposób nie wpływa na jego odpowiedzialność. Zasada ta została ustanowiona w art. 4 lit. a) przepisów UCP600.

Akredytywa dotyczy dokumentów, a nie towarów. Zasada ta jest zapisana w artykule 5 UCP600. Wyraźnie stwierdza, że ​​banki zajmują się dokumentami i nie są powiązane z towarami (usługami). W związku z tym, jeśli dokumenty są przekazywane przez beneficjenta lub jego przedstawiciela, wówczas instytucja finansowa jest zasadniczo zobowiązana do zapłaty kwoty bez dodatkowych zastrzeżeń. Dlatego kupujący przyjmuje na siebie ryzyko, że pozbawiony skrupułów sprzedawca może złożyć dokumenty odpowiadające akredywie. W związku z tym otrzyma odszkodowanie, a kupujący dopiero później odkryje, że dokumenty są fałszywe.

Zasada abstrakcji

Po pierwsze, jeśli odpowiedzialność za dokładność dokumentów spoczywa na bankach, wówczas będą one również obciążone badaniem faktów leżących u podstaw każdej transakcji. Naturalnie rzadziej będą wystawiać akredytywy ze względu na ryzyko i niedogodności. Po drugie, dokumenty wymagane do dokonania płatności mogą w pewnych okolicznościach różnić się od dokumentów wymaganych w ramach transakcji kupna i sprzedaży. Spowoduje to, że banki będą w sytuacji wyboru przy określaniu, które warunki muszą zostać spełnione, aby wyemitować wskazane kwoty.

Po trzecie, główną funkcją pożyczki jest udzielenie sprzedawcy gwarancji zapłaty opłat dokumentacyjnych. Oznacza to, że banki muszą wypełniać swoje zobowiązania, pomimo domniemanych przez nabywcę nadużyć władzy. Sądy podkreślają: kupujący zawsze mają środki prawne na podstawie umowy sprzedaży. Dla biznesu może to przerodzić się w katastrofę, jeśli bank będzie musiał zbadać każde naruszenie umowy. Zasada ścisłego przestrzegania warunków nakłada na instytucję finansową obowiązek dokonywania płatności wyłącznie zgodnie z dokumentami, a jednocześnie prosty, wydajny i szybki. Dlatego jeśli popełniono błędy ortograficzne w niezbędnych dokumentach, są one już nieważne.

Rodzaje akredytyw

1. Import / eksport. Akredytywa może być nazywana importem lub eksportem, w zależności od strony, która kupuje / sprzedaje towary. Tutaj wszystko jest dość proste.
2. Odwołalny Kupujący i bank, który wystawił akredytywę, mogą wprowadzić do niej poprawki bez informowania lub uzyskiwania zgody od sprzedającego. Zgodnie z nowymi zasadami UCP 600 wszystkie akredytywy pozostają niezmienione. Dlatego ten typ jest przestarzały.
3. Nieodwołalne. Wszelkie zmiany (poprawki) lub anulowanie akredytywy, z wyjątkiem okresu ważności, są przeprowadzane przez wnioskodawcę za pośrednictwem banku wydającego. Muszą być certyfikowane i zatwierdzone przez beneficjenta.
4. Potwierdzone Akredytywa jest uważana za taką, jeżeli drugi bank dodaje potwierdzenie (lub gwarancję), że bank wydający wydał odpowiedni dokument.
5. Niepotwierdzone W związku z tym tego rodzaju akredytywa nie otrzymuje potwierdzenia z innego banku.
6. Ograniczona Ten typ oznacza, że ​​tylko jeden bank może kupić rachunek od sprzedawcy.
7. Nieograniczony Eksporter ma prawo przedstawić weksel każdemu bankowi. Ma prawo go kupić.
8. Niewyrażalne. Akredytywa, której sprzedawca nie może przekazać (w całości lub w części) drugiej stronie. W handlu międzynarodowym wszystkie są niewyrażalne.
9. Niosący Bank może zapłacić niezbędne kwoty pieniężne tylko wtedy, gdy posiadacz akredytywy jest wskazany jako taki w dokumentacji.
10. „Czerwona klauzula”. Przed wysłaniem produktów sprzedawca może przyjąć przedpłaconą część pieniędzy z banku (czyli z góry). Warunki są zwykle napisane czerwonym atramentem, co uzasadnia nazwę tego rodzaju akredytywy.
11. Wyrównawczy. Dwie akredytywy, w których jedna wystawiana jest na korzyść sprzedawcy, który nie jest w stanie dostarczyć odpowiednich towarów z nieznanych przyczyn. W takim przypadku drugi dokument jest otwarty dla innego sprzedawcy, aby zapewnić przeniesienie pożądanych towarów. Akredytywy wyrównawcze są wydawane w celu ułatwienia handlu pośredniczącego.
12. Zarezerwuj Ogólnie rzecz biorąc, działa jako reklama. Z wyjątkiem faktu, że z reguły jest on przechowywany jako substytut zamiast tego, co jest potrzebne do bezpośredniego zaspokojenia roszczeń strony w banku.
13. Zbywalne. Dość mylący dokument. Akredytywa może zostać udostępniona przez eksportera jednemu lub większej liczbie kolejnych beneficjentów. Ten widok jest bardziej złożony, więc rozważ go bardziej szczegółowo.

Zbywalna akredytywa

Odbywa się to poprzez przekazanie oryginału odbiorcy, który jest pośrednikiem i nie dostarcza towarów. Ale kupuje inne produkty od dostawców i organizuje je w celu wysyłki do nabywcy, ponieważ nie chce, aby strony się znały. Pośrednik ma prawo zastąpić własną fakturę dla dostawcy i otrzymać wynikającą z tego różnicę w jakości zysku. Akredytywa w banku może zostać przekazana drugiemu beneficjentowi na wniosek pierwszego. Ale tylko wtedy, gdy wyraźnie stwierdza, że ​​podlega przeniesieniu.

Zbywalna akredytywa może być przekazywana od jednego odbiorcy do drugiego, o ile transakcja umożliwia częściową wysyłkę. Warunki pierwszej akredytywy muszą być dokładnie i dokładnie odtworzone zgodnie z całą dokumentacją. Jednak w celu utrzymania zbywalnej akredytywy niektóre dane mogą zostać zmniejszone lub zmniejszone. Przeniesionej pożyczki nie można przenieść ponownie na osobę trzecią na wniosek drugiego beneficjenta.

Koszty

Opłaty za emisję obejmujące negocjacje, zwrot wydatków i inne opłaty są pokrywane przez wnioskodawcę lub zgodnie z warunkami, na których zawarta jest akredytywa. Sbierbank Rosji z reguły stoi na stanowisku, że jeśli dokument nie określa, kto powinien pokryć koszty, to pokrywa je wnioskodawca.

Podstawa prawna

Ustawodawcy w wielu krajach nie byli w stanie w pełni uregulować tego rodzaju dokumentów prawnych. Proponuje się zalegalizowanie akredytywy bankowej z punktu widzenia różnych teorii. Są to jednak tylko opcje zabezpieczenia takiej instytucji w przepisach. Wśród nich są następujące teorie: obietnice, zadania, innowacje, zależności, przewidywanie i gwarancja, a także wiele innych. Istota wszystkich z nich jest dość trudna do ujawnienia. Tak, i nie warto tego robić, ze względu na formę prawną akredytywy trwają liczne dyskusje.

Akredytywa jako dokument wykonawczy

Niektóre teorie opierają się na fakcie, że akredytywy dokumentowe podlegają egzekucji, gdy tylko zostaną przekazane odbiorcy.W takich transakcjach obowiązek odbiorcy dostarczenia towarów do wnioskodawcy nie jest wystarczającym czynnikiem do otrzymania zobowiązania od banku. Wynika to z faktu, że umowa sprzedaży zostaje zawarta przed wystawieniem akredytywy, która jest już sporządzona na podstawie faktów dokonanych. Niemniej jednak spłata istniejącego zadłużenia z tytułu umowy może być ważnym czynnikiem dla nowego zobowiązania nałożonego przez instytucję. Ale tylko pod warunkiem, że istnieją pewne praktyczne korzyści dla banku.

Akredytywa jako umowa zastawu

Inne teorie twierdzą, że całkowicie rozsądnym sposobem konsolidacji jest zdefiniowanie akredytywy jako umowy zastawu na rzecz stron trzecich, ponieważ w transakcji uczestniczą różne podmioty: sprzedawca, nabywca i bank. Z uwagi na fakt, że akredytywy są podyktowane potrzebą kupującego, powodem wypełnienia takiego dokumentu jest zwolnienie go z obowiązku zapłaty niezbędnych kwot bezpośrednio sprzedawcy. Zatem, analogicznie do zastawu, proponuje się wprowadzenie umowy akredytywy. Oznacza to, że istnieją działania stron trzecich na korzyść beneficjenta, w których kupujący bierze udział i działa jako ten, który się zgadza, a sprzedawca jest rodzajem szuflady.

Termin „beneficjent” nie jest właściwie stosowany w systemie akredytywy, ponieważ beneficjentem w najszerszym znaczeniu jest osoba fizyczna lub inna osoba prawna, która otrzymuje pieniądze lub inne świadczenia. Należy zauważyć, że banki nie są takie w stosunku do sprzedających i kupujących, podczas gdy ci pierwsi nie otrzymują pieniędzy „tak po prostu”. W związku z tym akredytywy to umowy, które należy, powiedzmy, „ukryć”, aby ukryć wynagrodzenie lub żądanie wspólnego interesu.

Przykłady ustawodawstwa

Kilka krajów opracowało przepisy prawne dotyczące akredytyw. Na przykład większość hrabstw w Stanach Zjednoczonych ratyfikowała art. 5 ujednoliconego kodeksu handlowego (UCC). Ten akt prawny ma na celu pracę z zasadami praktycznej realizacji transakcji z akredytywami. Zasady są zawarte w transakcji za zgodą stron. Ponieważ UKC nie jest prawem, strony powinny uwzględnić je w swoich stosunkach umownych jako normalne warunki.

Metody płatności dla transakcji międzynarodowych

Proste akredytywy dokumentowe są rodzajem zabezpieczenia płatności, które jest bezpieczniejsze dla sprzedawcy niż dla kupującego ze środkiem płatniczym. Według UCP 600 bank zobowiązuje w imieniu nabywcy i, na wniosek wnioskodawcy, do pokrycia kosztów towarów wysłanych do beneficjenta. Dzieje się tak, jeśli niezbędne dokumenty zostaną złożone, a uzgodnione warunki są ściśle przestrzegane. Kupujący może mieć pewność, że oczekiwany towar zostanie odebrany, ponieważ zostanie to potwierdzone w postaci oddzielnych dokumentów służących spełnieniu tych warunków. Jednocześnie dostawca jest przekonany, że jeśli zgadza się z wymogami dotyczącymi płatności, wówczas przesyłkę gwarantuje bank niezależny od stron umowy.

Inkaso to bezpieczniejsza akredytywa dla kupującego i do pewnego stopnia dla sprzedawcy. Sbierbank Rosji specjalizuje się głównie w tego typu rozważanych dokumentach. Po pierwsze, towary są wysyłane. Następnie odpowiednie dokumenty urzędowe są wysyłane do instytucji finansowej nabywcy przez bank sprzedawcy w celu dostarczenia informacji dotyczących odbioru towarów i wydania gotówki.