Bezrobocie jest problemem związanym z czasową niezdolnością do zatrudnienia całej populacji w odpowiednim wieku. Jego wysoki poziom jest jednym z zwiastunów recesji w gospodarce. Istnieje kilka rodzajów bezrobocia. Według Międzynarodowej Organizacji Pracy około 6% światowej populacji poszukuje pracy. To ponad 200 milionów ludzi.
Bezrobocie frykcyjne to okres, w którym dana osoba szuka nowego miejsca do wykorzystania swoich umiejętności. Jest to zjawisko przejściowe, którego cechy są określone przez indywidualne okoliczności. Jak naturalne bezrobocie tarcie jest integralną częścią kapitalistycznej gospodarki rynkowej.
Definicje
Bezrobocie frykcyjne istnieje, ponieważ zestaw umiejętności i zdolności wymaganych na każdym stanowisku jest różny, podobnie jak indywidualne cechy osób, które chcą je otrzymać. Ta rozbieżność wiąże się również z wynagrodzeniem, długością dnia roboczego, lokalizacją, nastawieniem i całym szeregiem innych czynników. Bezrobocie frykcyjne dotyka nie tylko osoby, które zostały zwolnione lub pozostawione same sobie, ale także absolwentów wyższych uczelni i byłych gospodyń domowych, które postanowiły rozpocząć karierę.
Podstawowy powód
Pracownicy, a także pracodawcy, rozumieją, że nie wszyscy żyjemy w idealnym świecie, dlatego niemożliwe jest znalezienie stanowiska w pełni odpowiadającego ich wiedzy i umiejętnościom. Zazwyczaj są jednak gotowi poświęcić określoną ilość czasu na znalezienie najbardziej odpowiedniego. Bezrobocie frykcyjne i jego odsetek pokazują czas poszukiwania kompromisu między wymaganiami pracodawców a pragnieniami pracowników. Zasadniczo przynosi to korzyści gospodarce, ponieważ prowadzi do bardziej wydajnej alokacji zasobów. Należy jednak zrozumieć, że zbyt długie poszukiwania i częste niespójności doprowadzą do strat, ponieważ część żądania pracy nie zostanie spełniona. Dlatego poziom bezrobocia frykcyjnego powinien być kontrolowany przez rząd.
Prawdziwa praktyka
Trzy rzeczy wpływają na pełne zatrudnienie:
- Naturalne bezrobocie.
- Strukturalne.
- Tarcie
Ten drugi zawsze istnieje w gospodarce. Jego obecność wyjaśnia dlaczego pełny etat nieosiągalny. W warunkach frykcyjnego bezrobocia mamy do czynienia z bezrobociem dobrowolnym. Ludzie zwykle życzą sobie tego, co najlepsze. Poziom frykcyjnego bezrobocia jest równy procentowi wolnych miejsc pracy do całkowitej liczby etatów. Kiedy popyt przewyższy podaż, będzie niewielki, ponieważ na każdego pracownika przypada kilku pracodawców.
Obraz graficzny
Tarcia na rynek pracy Ilustrowane za pomocą krzywej Beveridge'a. Ten wykres pokazuje zależność między bezrobociem a liczbą wolnych miejsc pracy. Jego nazwa pochodzi od słynnego brytyjskiego ekonomisty Williama Beveridge'a. Krzywa ma nachylenie ujemne, ponieważ większa liczba ofert na rynku pracy oznacza spadek bezrobocia. Może się przesuwać pod wpływem następujących czynników:
- Zmiana skuteczności systemu zatrudnienia. Jego ulepszenie pozwala szybko znaleźć pracę. Powoduje to przesunięcie krzywej Beveridge'a w prawo.
- Zmiana udziału pracowników w całkowitej populacji w wieku produkcyjnym.
- Inne czynniki, które mogą powodować przesunięcie krzywej w prawo lub w lewo.
Na dłuższą metę bezrobocie frykcyjne zamienia się w bezrobocie strukturalne, którego koncepcja jest w dużej mierze zbliżona. Ulepszenie warunki rynkowe poród prowadzi do przesunięcia krzywej Beveridge'a w prawo, pogorszenia - w lewo.
Bezrobocie frykcyjne: przykłady
W rzeczywistości tego rodzaju tymczasowe bezrobocie często wiąże się z oczekiwaniem efektu w sektorach gospodarki narodowej, w których wynagrodzenie przekracza rynek równowagi. Prowadzi to do tego, że ludzie czekają na możliwość znalezienia pracy w lepszych warunkach. Problem polega jednak na tym, że obliczenie ich liczby jest dość trudne, ponieważ w tym czasie mogą być na przykład kelnerami lub kasjerami w supermarketach. Zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin jest czasem postrzegane jako element bezrobocia frykcyjnego.
Teoria wyszukiwania
Kupujący i sprzedający nie zawsze mogą natychmiast znaleźć partnera handlowego. Okres przed transakcją bezpośrednią nazywany jest czasem wyszukiwania. Teoria opisująca to zjawisko ma ogromne znaczenie w mikroekonomii. Analizując rynek pracy, służy on do badania poziomu bezrobocia frykcyjnego. W teorii konsumpcji szeregowanie decyzji klientów. Pracownik szuka stanowiska, które zapewni mu wysokie wynagrodzenie, pożądane świadczenia lub bezpieczne warunki pracy. Z punktu widzenia konsumenta najlepszy jest produkt wysokiej jakości, sprzedawany po dość niskiej cenie. W obu przypadkach akceptowalność zlecenia lub produktu zależy od ustawienia, które alternatywy są dostępne na rynku. Teoria wyszukiwania bada optymalną strategię jednostki w zakresie wyboru spośród szeregu potencjalnych możliwości, które różnią się jakością. Opiera się na założeniu, że odroczenie decyzji powoduje straty. Okres poszukiwania pracy nie jest więc opłacany. Modele wyszukiwania mają na celu zrównoważenie strat i korzyści wynikających z odroczenia decyzji. W makroekonomii na ich podstawie opracowano teorie równowagi ogólnej.
Poszukiwanie zgodności
Tworzenie wzajemnie korzystnych relacji zawsze martwiło ludzkość. Teoria korespondencji jest szczególnie ważna w ekonomii pracy. Po raz pierwszy został opracowany przez Dale Mortenson. W swojej książce Teoria równowagi bezrobocia Christopher Pissarides po raz pierwszy zastosował teorię zgodności na rynkach pracy. W 2010 roku wraz z Peterem Diamondem otrzymał za to Nagrodę Nobla. Na rynku pracy teoria zgodności opisuje tworzenie nowych miejsc pracy. W 2012 roku Alvin Roth otrzymał Nagrodę Nobla za udoskonalenie tej teorii. Dowodzi to jego wielkiego znaczenia dla współczesnej nauki. Teoria wyszukiwania ilustruje poszczególne rozwiązania w mikroekonomii. Ale często interakcja ludzi jest znacznie bardziej interesująca. Teoria korespondencji stanowi sposób modelowania rynków, na których tarcia zakłócają natychmiastową regulację poziomu aktywności gospodarczej.
Zasiłek dla bezrobotnych
Sukces rozwoju gospodarki narodowej zależy od efektywnego wykorzystania zasobów, w tym siły roboczej. W warunkach pełnego zatrudnienia poziom bezrobocia frykcyjnego powinien wynosić zero, ale taka sytuacja jest możliwa tylko teoretycznie. Ludzką naturą jest szukanie najlepszych warunków i nie zadowalanie się tym, co ma. Dlatego państwo zwykle wypłaca zasiłki bezrobotnym. Może być mały, obejmujący tylko podstawowe potrzeby lub duży, kompensując czas stracony na poszukiwania proporcjonalnie do poprzedniej pensji.
Pierwszy taki system ochrony bezrobotnych pojawił się w Wielkiej Brytanii w 1911 roku. Jego działanie ograniczało się do poszczególnych sektorów gospodarki, które podlegały sezonowym zmianom. Po tygodniu bez pracy osoba mogła otrzymywać 7 szylingów co siedem dni, ale tylko 4 miesiące w roku. Około 2,3 miliona osób otrzymało świadczenia w ramach tego programu.W 1920 r. Ustawa o ubezpieczeniu od bezrobocia pojawiła się w Niemczech. System ten obejmował wszystkie gospodarstwa domowe oprócz rolników, kolei i urzędników państwowych.
W większości krajów przepisy dotyczące ubezpieczenia od bezrobocia pojawiły się po II wojnie światowej. Największa jak dotąd ulga wypłacana jest w Szwajcarii.
Cechy pomocy domowej dla bezrobotnych
W Rosji świadczenia są wypłacane na podstawie ustawy o zatrudnieniu. Jego wielkość ustala rząd Federacji Rosyjskiej. Minimalna kwota zasiłku dla bezrobotnych w 2015 r. Wyniosła 850 rubli, maksymalna - 4900. Zgodnie z prawem wypłacana jest obywatelom w ciągu 12 miesięcy, jeśli wcześniej pracowali oni przez 26 tygodni. Wysokość świadczeń zależy od okresu poszukiwania nowej pozycji. W pierwszych trzech miesiącach - 75% zarobków, w kolejnych czterech - 60%, w przyszłości - 45%. W każdym razie nie mniej niż minimalna wartość w tym obszarze. W drugim dwunastomiesięcznym okresie wypłacane jest tylko 850 rubli. Ta sama kwota jest należna i osobom poszukującym pracy po raz pierwszy.
Rozwiązywanie problemów
Bezrobocie frykcyjne, którego przykłady spotykamy na każdym kroku, jest zjawiskiem, z którym trzeba i można walczyć. Sposoby obniżenia jego poziomu obejmują:
- Pomoc w wyborze specjalizacji, poradnictwo zawodowe.
- Dostarczanie informacji o dostępnych wolnych miejscach pracy i ich wymaganiach.
- Zwalczanie uprzedzeń wobec poszczególnych miejsc pracy i osób, które je wykonują.
- Inicjatywy i regulacje.
- Redystrybucja branż.
- Poprawa infrastruktury (zwiększenie liczby przedszkoli).
- Pomoc w znalezieniu pracy dla osób ze specjalnych kategorii.
- Zmniejszenie różnicy między „czystymi” i „brudnymi” wynagrodzeniami.
- Wydawanie zezwoleń na pracę cudzoziemcom.
