Mechanizm finansowy państwa

Mechanizm finansowy to połączenie form i rodzajów relacji, metod i warunków obliczeń, planowania, prognozowania. Kompleks ten jest wykorzystywany w procesie tworzenia zasobów gotówkowych, edukacji i wykorzystania funduszy powierniczych.

Ogólna charakterystyka

Mechanizm finansowy jest narzędziem wpływającym na sferę społeczno-ekonomiczną. Służy do wdrażania jednolitej polityki budżetowej na poziomie lokalnym, regionalnym i federalnym, a także w obszarze podmiotów gospodarczych. Wpływ tej instytucji na stosunki społeczno-gospodarcze Z jednej strony odbywa się to poprzez skupienie różnych jego elementów na realizacji określonych zadań, osiągając realne wyniki. Z drugiej strony jego wpływ odbywa się poprzez środki pieniężne, które powstają w wyniku działalności podmiotów i mają na celu zaspokojenie potrzeb społecznych.

Mechanizm finansowy i jego struktura

Wewnętrzna struktura instytutu jest dość skomplikowana. Wynika to z ogromnej różnorodności form i rodzajów relacji budżetowych. System mechanizmów finansowych jest podzielony na dwie kategorie. Odzwierciedlają treść ekonomiczną relacji. Mechanizm finansowy państwa obejmuje:

1. Metody podziału zysków krajowych.
2. Sposoby formowania środki budżetowe na poziomie terytorialnym i federalnym.
3. Metody edukacji pozabudżetowych funduszy społecznych.
4. Prognozowanie i planowanie finansowe.
5. Rodzaje płatności na rzecz skarbu państwa i innych funduszy.
6. Kontrola finansowa.

Kolejny podział zależy od specyfiki metod podziału i redystrybucji dochodu narodowego oraz wartości PKB. Elementy mechanizmu finansowego podmiotów gospodarczych przedstawiają się następująco:

1. Wsparcie prawne.
2. Metody finansowe.
3. Ramy prawne.
4. Dźwignia finansowa.
5. Wsparcie informacyjne.

Mechanizm finansowy obejmuje również następujące powiązania: mobilizacja, stymulacja, inwestycje itp. Funkcjonowanie instytutu odbywa się kosztem środków przeznaczonych na rozwiązywanie określonych problemów, metod ich powstawania, kanałów i form przepływu funduszy, warunków, w których są one przydzielane, a następnie są używane.

Specyfika elementu

Mechanizm finansowy, którego celem jest uruchomienie przepływów pieniężnych, wpływa na produkcję społeczną poprzez inwestycje i regulacje. Im doskonalsza sfera społeczno-ekonomiczna, tym bardziej znacząca jest rola tej instytucji. Inwestowanie (zabezpieczenie) realizowane jest poprzez pożyczki, samofinansowanie i nieodwołalne przekazanie środków. Głównym zadaniem podczas korzystania ze składników instytutu jest ustalenie optymalnego stosunku między nimi. Jest on określany zgodnie z poziomem rozwoju, na którym zlokalizowane jest określone społeczeństwo.

Aspekt prawny

Polityka budżetowa stanowi podstawę do utworzenia określonego mechanizmu finansowego. Rozwój instytutu jest niemożliwy bez ustanowienia pewnych norm i zasad. Odzwierciedlają to przepisy budżetowe kraju. Stosowanie norm pozwala nam formułować jednolite reguły, według których dokonuje się nawiązywania relacji i relacji w sferze obiegu pieniężnego. Ustawodawstwo zapewnia ponadto ochronę interesów gospodarczych podmiotów gospodarczych, obywateli i władz. Przestrzeganie wymogów regulacyjnych przyczynia się do dyscypliny budżetowej.W rezultacie powstaje skuteczny mechanizm finansowy państwa.

Metody

Mechanizm finansowy jest instytucją wielowiązkową. Wewnątrz są pewne sposoby wpływania na stosunki walutowe na proces zarządzania, edukacji i wykorzystania funduszy. Nazywa się je metodami finansowymi. Ich działanie odbywa się w dwóch kierunkach: w zakresie zarządzania przepływami pieniężnymi oraz w sferze relacji rynkowych. Te ostatnie wiążą się z porównywaniem wyników i kosztów, materialnych zachęt i szczególnej odpowiedzialności za efektywne wykorzystanie funduszy.

Dźwignia

Narzędzia te są stosowane w stosowaniu metod finansowych. Aby skorzystać z dźwigni, należy w szczególności:

• Przychody (zysk).
• Fundusze powiernicze.
• Odliczenia amortyzacyjne.
• Sankcje finansowe.
• Składki na kapitał.
• Wzajemny wkład.
• Oprocentowanie obligacji, depozytów, pożyczek.
• Dywidendy
• Inwestycja portfelowa.
• Rabat
• Oferta walutowa oczywiście i tak dalej.

Formy zabezpieczenia

Jak wspomniano powyżej, mechanizm finansowy staje się bardziej skuteczny, jeżeli istnieją pewne ramy prawne. W ramach przedsiębiorstwa obejmuje zamówienia, instrukcje, dekrety, pisma okólne, inne lokalne akty aparatu administracyjnego podmiotu gospodarczego. Wszystkie te dokumenty są przyjmowane zgodnie z przepisami ustawowymi. W tym względzie nie jest przesadą stwierdzenie, że mechanizm finansowy każdego przedsiębiorstwa działa przede wszystkim zgodnie z federalnymi aktami prawnymi.

Wsparcie regulacyjne obejmuje stosowanie niektórych wskaźników i parametrów. Obejmują one w szczególności stawki podatkowe i taryfowe, stawki amortyzacji, wskaźniki kapitału obrotowego. Te formy zabezpieczeń nie są jednak wystarczające, aby mechanizm finansowy jakiegokolwiek podmiotu działał skutecznie. Równie ważne w sferze obiegu pieniędzy jest wsparcie informacyjne. Obejmuje to wymianę różnego rodzaju danych o charakterze handlowym, przemysłowym, technologicznym, gospodarczym i innym. Obejmują one na przykład informacje na temat sytuacji finansowej konkurentów i partnerów, ich wypłacalności, kursów walutowych i cen rynkowych, oprocentowania walut obcych, akcji, międzynarodowych platform handlu towarami i tak dalej.

Budowanie relacji

Mechanizm finansowy jest narzędziem, z którym tworzone są określone relacje między podmiotami gospodarczymi. Jednocześnie zapewnia tworzenie interakcji w ramach przedsiębiorstw, a także w ramach stowarzyszeń rolniczych i przemysłowych, gospodarstw oraz organizacji handlowych i zakupowych. Funkcjonowanie mechanizmu zapewnia nawiązywanie relacji firm z sektorem finansowym i kredytowym, instytucjami inwestycyjnymi, organizacjami macierzystymi, a także towarzystwami ubezpieczeniowymi i państwem.

Relacje w przedsiębiorstwie

Powstają one między aparatem administracyjnym a podziałami strukturalnymi, między działami, pracownikami i zarządem. W spółkach akcyjnych rada dyrektorów jest również dodawana do uczestników. Tymczasem należy powiedzieć, że pomimo faktu, że komunikacja ta odbywa się w przedsiębiorstwie, na nie wpływa mechanizm państwowy. Przejawia się to przede wszystkim w wymogach prawnych ustanowionych dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Zgodnie z nimi dobierane są metody i formy realizacji relacji. Koncentrują się na:

1. Ustanowienie, a następnie przestrzeganie zasad przekazywania zadań finansowych jednostkom strukturalnym.
2. Zapewnienie kontroli nad realizacją planu.
3. Ocena działalności finansowej i gospodarczej jednostek strukturalnych
4. Ustanowienie i stosowanie zachęt mających na celu poprawę wyników finansowych.

Zmiany w instytucie

Elementy mechanizmu finansowego są dostosowywane w zależności od warunków rozwoju społeczno-gospodarczego kraju. Ich zmiany określają ilościowy i jakościowy wpływ na sektor biznesu. Pierwszy wyraża się poprzez proporcje i wielkość mobilizacji przez władze i podmioty gospodarcze zasoby pieniężne i ich podział między poziomami systemu finansowego państwa. Wpływ jakościowy dotyczy stosowania takich metod formowania i kierunków dalszego wykorzystania funduszy, metod organizowania relacji, które pozwoliłyby je uznać za zachęty dla konkretnego przedsiębiorstwa i całej gospodarki jako całości. Elementy regulacyjne obejmują:

1. Ustalenie limitu deficytu budżetowego.
2. Zmniejszenie obciążeń podatkowych.
3. Warunki udzielania pożyczek państwowych organizacjom.
4. Zasady stosowania sankcji finansowych i tak dalej.

Elastyczność Instytutu

Wdrożenie polityki finansowej w praktyce jest niemożliwe bez naukowego i działającego regulatora. Komponenty Instytutu nie mogą być statyczne. Powinny być one zmieniane zgodnie z dynamiką relacji w zakresie obrotu pieniężnego kraju. Oczywiście zmiany te odnotowano w tych stanach, które znajdują się w fazie przejściowej i niedawno zaczęły stosować mechanizmy rynkowe. W takich krajach stosowane są innowacyjne podejścia do kształtowania stosunków walutowych.

Perspektywy

Mechanizm finansowy w Federacji Rosyjskiej przeszedł dramatyczne zmiany. Było to spowodowane wyżej wspomnianym przejściem do nowych relacji rynkowych. Zmiany w mechanizmie znalazły odzwierciedlenie przede wszystkim w przeniesieniu do podstawy opodatkowania relacji między sektorem publicznym a prywatnymi, sprywatyzowanymi przedsiębiorstwami. Stosunki między budżetem stały się również nowe. Wraz z powstaniem giełdy zmieniła się procedura redystrybucji finansów przez podmioty gospodarcze na podstawie emisji papierów wartościowych oraz ich sprzedaży i zakupu. Fundusze ubezpieczeń społecznych zostały wycofane z budżetu państwa. Utworzono ekstrabudżetowe fundusze państwowe. Pomimo tych wszystkich innowacji proces transformacji w Rosji wciąż trwa.

Specyfika reformy

Wiodącą rolę w procesach transformacji odgrywają zmiany w mechanizmie finansowym kraju. Wynika to z faktu, że podaż pieniądza decyduje o jakości i wektorze wyników, do których faktycznie dążą wszystkie reformy. Jak pokazuje praktyka wielu krajów rozwiniętych, transformacja systemu finansowego jest priorytetem. Zgodnie z tym blok prognozowania i planowania budżetu jest na pierwszym miejscu. Polityka pieniężna jest drugim najważniejszym elementem. Ma na celu przede wszystkim rozwiązywanie zadań operacyjnych i taktycznych w ramach tradycyjnego budżetu. Tymczasem zadania i cele mechanizmu finansowego i polityki państwa powinny odpowiadać planowaniu długoterminowemu i być z nim powiązane.

Wniosek

W nowoczesnych warunkach powstawania mechanizmu finansowego państwa istotne jest opracowanie metodologii usprawniającej podejście do zarządzania budżetem. Tutaj należy wziąć pod uwagę wyniki szacunków kosztów. Na ich podstawie możliwe jest opracowanie najbardziej efektywnych metod zarządzania kosztowną częścią budżetu i zapewnienie stabilności społeczno-gospodarczej. Zautomatyzowane systemy są częścią ogólnego mechanizmu zarządzania finansami. Ich działanie opiera się na metodach ekonomicznych i matematycznych oraz działaniu komputerów elektronicznych. Transformacja w sektorze finansowym rozszerza zastosowanie systemów automatycznych. Są one wdrażane na wszystkich poziomach zarządzania. Co więcej, automatyczne systemy nie są tworzone równolegle, ale działają jako integralny element mechanizmu finansowego. To niewątpliwie przyczynia się do lepszego i wydajniejszego funkcjonowania instytutu.