We współczesnym społeczeństwie procesy i spory majątkowe nie są niczym niezwykłym. Własność obiektu i wyłączne prawa są na nim różne koncepcje i często obecność jednego nie oznacza obecności drugiego.
W tym przypadku wyróżnij prawdziwego właściciela i właściciel tytułu (na przykład na podstawie umowy najmu lub przechowywania), które są uprawnione do odzyskania mienia z cudzego nielegalnego posiadania.
Warunki ubiegania się o własność
Aby złożyć wniosek o windykację, konieczne są następujące warunki:
- Właściciel stracił faktyczną możliwość korzystania z obiektu.
- Nieruchomość musi zostać zachowana w oryginalnej formie, nie może być zniszczona ani poddana recyklingowi.
- Nieruchomość wypadła z legalnego posiadania prawdziwego (lub tytułowego) właściciela wbrew jego woli. Działający w dobrej wierze nabywca, który uzyskał prawa własności od osoby, która nie miała prawa rozporządzać nieruchomością, nie podejrzewał tej okoliczności.
W praktyce sądowej często uważa się, że roszczenia są zasadniczo podobne, ale nie należą do kategorii windykacji:
- Anulowanie transakcji.
- Sekcja nieruchomości.
- Utrata zdolności do rozporządzania obiektem.
- Uznanie prawa własności i innych.
Roszczenie o własność z nielegalnego posiadania przez inną osobę jest zgodne z prawem, jeżeli spełnione są wszystkie warunki niezbędne do zgłoszenia roszczenia, a wymóg został poprawnie zdefiniowany.
W przypadku, gdy nieruchomość (najczęściej przestrzeń mieszkalna lub cały budynek) została sprzedana kupującemu przez osobę, która nie miała do tego prawa, rozważane jest pytanie o intencje nabywcy. Drugą kwestią, którą należy wziąć pod uwagę, jest sytuacja, gdy kupujący nie wiedział lub nie mógł dowiedzieć się o braku praw od sprzedającego.
Przykład
Właściciel mieszkania wydał znajomemu pełnomocnictwo do wykonywania wszelkich czynności związanych z mieszkaniem, w tym prawa do sprzedaży i podpisania. W momencie przeniesienia powiernik przedstawia dokument zarówno kupującemu, jak i pracownikom urzędu rejestracyjnego. W tym samym czasie właściciel domu anuluje uprzednio wydane pełnomocnictwo i poświadcza notarialnie nowe, ale na innych warunkach.
Nowy właściciel wiernie przekazał, a główny zobowiązany zaakceptował wymaganą kwotę. Własność została zarejestrowana w momencie, gdy poprzedni dokument przestał być ważny. Dyrektor wykorzystał fundusze na swoje potrzeby.
Sprawa poprzedniego właściciela mieszkania była następująca: odzyskanie mienia z nielegalnego posiadania innej osoby (według byłego właściciela) z pełnym zwrotem kwoty transakcji.
Pozew został odrzucony, ponieważ nieruchomość została wyobcowana z woli właściciela (pełnomocnictwo do prowadzenia czynności prawnych w sprawach mieszkaniowych). Odmowę uzasadniono również faktem, że nabywca działający w dobrej wierze nie mógł wiedzieć, że pełnomocnictwo sprzedawcy zostało praktycznie anulowane podczas transakcji.
Długoletni właściciel
Roszczenia mogą być składane w innych przypadkach. Istnieje koncepcja długoletniego właściciela - osoby, która przez 15 lat otwarcie i sumiennie posiadała nieruchomość (w przypadku nieruchomości), która po tym okresie staje się jej własnością. Długoletni właściciel, z uprawnieniami właściciela, może rozporządzać przedmiotem według własnego uznania, w tym dochodzić naruszenia prawa własności, sprzedawać, niszczyć i przebudowywać nieruchomość.Roszczenia stron trzecich, które wnoszą do sądu pozew o odzyskanie mienia z cudzego nielegalnego posiadania, nie są zaspokojone, jeżeli osoby te nie miały wcześniej do niego praw. W takim przypadku nowy właściciel występuje w charakterze pozwanego, a wnioskodawcy muszą udowodnić niezgodność z prawem przeniesienia prawa do nieruchomości.
Przedawnienia w zależności od wymagań i modelu roszczenia
Aby złożyć pozew, musisz się przygotować. Musisz poprawnie określić rodzaj roszczenia, które zostanie przedstawione w sądzie. W przypadku naruszenia praw własności, które można wyrazić w ciągłym zdarzeniu, które utrudnia właściwe korzystanie z nieruchomości, roszczenie negatywne. Okresy przedawnienia nie mają zastosowania do takich sytuacji, ponieważ wnioskodawca zgłasza naruszenie praw w czasie rzeczywistym. W przypadku wystąpienia zdarzeń, które bezpośrednio wskazują na zajęcie nieruchomości bez woli właściciela, i od tego momentu minęły nie więcej niż trzy lata (okres przedawnienia), legalny właściciel ma prawo do windykacji - odzyskania mienia z cudzego nielegalnego posiadania. Przykładowe roszczenie (dla sądów powszechnych) może znajdować się w sądzie.
Ogólne zamówienie
Sąd rozpatruje załączone dokumenty, przesłuchuje świadków, w razie potrzeby składa wnioski i podejmuje decyzję. Sąd może odrzucić roszczenie wobec wnioskodawcy na podstawie dobrej wiary w nabycie nieruchomości przez nabywcę, który podjął wszelkie środki w celu zapewnienia legalności transakcji, ale nie mógł założyć braku praw zbywającego. Uwzględnia również wolę właściciela do sprzedaży (dzierżawy lub przechowywania) - jego obecność lub jej brak.
W przypadku, gdy dla niektórych osób trzecich udostępniono metody przenikania do mieszkania, a obywatel nielegalnie zaczął w nim mieszkać, jedynym sposobem eksmisji jest odzyskanie mienia z cudzego nielegalnego posiadania, próbka roszczenia, o którym mowa powyżej.
Roszczenie wzajemne
Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej zawiera artykuły regulujące prawa i obowiązki powoda i pozwanego, a także warunki, na których roszczenie można uznać za windykację.
W szczególności art. 121 stanowi, że powództwo wzajemne pozwanego może zostać wniesione przeciwko powodowi. Roszczenie jest przedstawiane na etapie rozprawy. I niezależnie od jurysdykcji jest rozpatrywane w połączeniu z pierwotnym pozwem. To znacznie zmniejsza koszty proceduralne i czas wymagany do podjęcia decyzji w sprawie, a także chroni pozwanego proceduralnie.
Możliwość zaspokojenia roszczenia według rodzaju nabycia
Roszczenie majątkowe z tytułu nielegalnego posiadania przez Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej innej osoby uważa się za roszczenie materialne wobec nabywcy. Zgodnie z art. 302 wymóg ten można spełnić tylko w przypadkach, w których doszło do kradzieży mienia lub kryminalnego posiadania wbrew woli właściciela (w tym kontekście rozważa się nieruchomości). We wszystkich innych sytuacjach prawo jest po stronie nabywcy.
- Płatne i nieodpłatne przeniesienie własności przez sprzedającego na nabywcę działającego w dobrej wierze. Jeżeli osoba trzecia nielegalnie zajmie lokal, oprócz woli właściciela, w każdym przypadku dochodzi do windykacji. W przypadku nieodpłatnego przeniesienia nieruchomość zostaje przeniesiona na prawdziwego właściciela, transakcję przeniesienia własności uznaje się za nieważną. Płatne przeniesienie lokalu wiąże się z dwustronną restytucją. W takim przypadku właściciel otrzymuje swoją własność, roszczenie o odzyskanie mienia z nielegalnego posiadania innej osoby jest spełnione. Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej zezwala kupującemu na przedstawienie sprzedawcy roszczenia o naprawienie szkody materialnej.
- Właściciel przekazał nieruchomość na podstawie ustnej umowy lub z własnej woli najemcy, który sprzedał nieruchomość nabywcy w dobrej wierze. W takim przypadku prawo jest po stronie kupującego.Sąd kieruje się faktem, że były właściciel może odzyskać pieniądze najemcy otrzymane podczas sprzedaży, nawet w sądzie, od najemcy, ponieważ zawarł z nim umowę i odpowiednio zna cudzoziemca. Kupujący, nie znając prawdziwego stanu rzeczy, nabywa przedmiot od zupełnie obcej osoby, a szanse na odzyskanie strat materialnych stają się znacznie mniejsze.
Określenie integralności
Strony mają jednak możliwość skontaktowania się z wyższymi organami w celu skorzystania z prawa do odzyskania mienia z cudzego nielegalnego posiadania.
Praktyka sądowa pokazuje, że dobra wiara kupującego jest pojęciem względnym, dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę sytuację, w której nie wiedział lub nie mógł wiedzieć, że sprzedawca nie ma prawa do przeniesienia własności nieruchomości. W przypadku, gdy w danych okolicznościach nabywca powinien był wiedzieć, że nie kupuje przedmiotu od właściciela, uznano go za pozbawionego skrupułów. Jednocześnie zwykła niedyskryminacja w działaniach nie wystarczy, musi być umyślne lub rażące zaniedbanie
Windykacja organizacji
Relacje prawne w odniesieniu do nieruchomości (lokali lub budynków jako całości) powstają między osobami prawnymi. Obiekty mogą obejmować budynki, konstrukcje, lokale mieszkalne i niemieszkalne. W takim przypadku firma lub firma ma prawo złożyć wniosek o odzyskanie mienia z nielegalnego posiadania innej osoby. Praktyka sądowa pokazuje, że windykacja w takich sytuacjach jest znacznie bardziej skomplikowana, a baza dokumentów jest większa niż dla osób fizycznych.
Przykład
LLC dotyczy firmy. Przedmiotem wymogu jest budynek, z którego firma korzysta na własne potrzeby. Ponadto LLC jest prawnie właścicielem tej nieruchomości.
Decyzja trybunału arbitrażowego przewidywała przeniesienie budynku na własność LLC, która zwraca koszty utrzymania budynku. Podczas użytkowania firma znacznie przebudowała nieruchomość, co zwiększyło jej powierzchnię użytkową i pozwoliło zmniejszyć liczbę wypadków.
Po rozpatrzeniu odwołania SAC RF uchylił poprzednią decyzję. Sąd kierował się definicją prawa, która głosi, że odzyskanie mienia z nielegalnego posiadania (windykacji) innej osoby może dotyczyć tylko przedmiotu, który został zachowany w naturze. Ponieważ pozostały jedynie ściany wsporcze i fundament z poprzedniego stanu budynku, roszczenie LLC zostało odrzucone.
Instancje i zażalenia na orzeczenia sądowe
Aby złożyć pozew windykacyjny, należy skontaktować się z sądem arbitrażowym (w przypadku organizacji) lub sądem powszechnym (w przypadku obywateli) w lokalizacji nieruchomości. Prawidłowe przygotowanie wniosku i dostarczenie wszystkich dokumentów są niezbędnymi warunkami do rozpatrzenia roszczenia. Jeżeli podstawa dowodowa jest niekompletna, a także popełniono błędy w dokumentach, sąd odmówi przyjęcia wniosku.
Jeżeli strony nie zgadzają się z wynikiem rozpatrzenia sprawy, mogą się odwołać. Dlatego kolejnym etapem dla organizacji będzie apelacja do Sądu Arbitrażowego powiatu, dla obywateli - apelacja do sądu wyższej instancji w tej sprawie.
Różnica między instancjami polega na tym, że powód twierdzi, że doszło do naruszenia procedury odwoławczej w sądzie miejskim / okręgowym (arbitrażowym) do wyższej władzy i krótko opisuje istotę roszczenia dotyczącego odzyskania mienia z cudzego nielegalnego posiadania. Jurysdykcja (terytorialne lub funkcjonalne) w sprawach cywilnych określa prawo, a mianowicie Kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej.
Kolejny etap rozpatrywania sprawy dla obywateli ma miejsce, gdy przedmiotowy sąd odwołuje się do Prezydium, a następnie do Sądu Najwyższego Federacji Rosyjskiej (Sądu Najwyższego RF). Organizacje lub przedsiębiorcy składają skargę kasacyjną do Najwyższego Sądu Arbitrażowego Federacji Rosyjskiej (SAC RF).
Zasady składania roszczenia windykacyjnego wymagają wskazania kwoty opłaty skarbowej. Kwota zależy od wielu warunków i jest regulowana przez art. 333.19 Kodeksu podatkowego.
Cło państwowe i roszczenie próbne w arbitrażu
Istnieje pewna kwota, którą należy zapłacić, aby rozpatrzyć roszczenie o odzyskanie mienia z nielegalnego posiadania innej osoby. Obowiązkiem państwowym (arbitraż, sąd powszechny, wyższe organy) jest:
1. Do 100 000 rubli - 4%, ale nie mniej niż 2000 rubli.
2. Od 100 001 do 200 000 tysięcy rubli. - 4 000 rub. i 3% kwoty ponad 100 tysięcy rubli.
3. Od 200 001 do 1 miliona rubli. - 7 000 i 2% kwoty przekraczającej próg minimalny.
4. Od 1 000 001 do 2 milionów rubli. - 23 000 i 1% kwoty powyżej 1 miliona rubli.
5. Od 2 milionów rubli. - 33 000 i dodatkowe 0,5% kwoty ponad 2 miliony rubli.
Świadczenia są przyznawane niektórym kategoriom obywateli określonym w art. 333.37 kodeksu podatkowego.
Cło państwowe należy uiścić przed złożeniem pozwu, ponieważ do wniosku należy dołączyć paragon. Powód jest zwolniony z obowiązku przez pozwanego.
Poniższy dokument dotyczący dochodzenia roszczeń majątkowych z tytułu nielegalnego posiadania innej osoby stanowi próbkę roszczenia (arbitraż w pierwszej instancji), który można wykorzystać do przygotowania odwołania do sądu.
Prawo własności
W krajach WNP, w tym w Rosji, w oparciu o ogólną instytucję prawa, utworzono określone ramy prawne, które różnią się jedynie numerami artykułów.
Istnieją jednak pewne wątpliwości dotyczące instytucji własności i własności w Kodeksie cywilnym powyższych krajów. Praktyka sądowa pokazuje, że nie zawsze prawa właściciela nieruchomości, niezależnie od tego, czy mają one charakter tytułowy, czy z jakiegokolwiek innego powodu, są w pełni chronione. W takim przypadku znaczenie roszczenia dotyczącego własności zostaje utracone, co polega na ochronie właściciela nieruchomości (nawet z przyczyn niezgodnych z prawem) przed bezprawnymi działaniami przeciwko niemu ze strony osób trzecich lub właściciela.
Windykacja na Białorusi i w Kazachstanie
Odzyskiwanie mienia z nielegalnego posiadania innej osoby w Republice Białorusi (Białoruś) jest podobne do procesu rosyjskiego. Główne przepisy regulujące działania i relacje międzyludzkie znajdują odzwierciedlenie w Kodeksie cywilnym Republiki Białorusi w art. 283–287.
Pozew składa się zgodnie z zasadami zapisanymi w ustawodawstwie, które wskazują przedmiot roszczenia, dokumenty tytułowe i istotę roszczenia wobec pozwanego. W przypadku, gdy nieruchomość znajduje się w innym kraju, wniosek składa się zgodnie z zasadami właściwości miejscowej. Sąd nie ma prawa odmówić powodowi skorzystania z prawa wynikającego z ustalenia jurysdykcji.
Roszczenie dotyczące mienia pochodzącego z cudzego nielegalnego posiadania w Republice Kazachstanu (Republika Kazachstanu) jest zapisane w kodeksie cywilnym w art. 259–264, w tym w ochronie praw własności nielegalnego właściciela.
Funkcje windykacji
Pozew o windykację wiąże się z pewnymi trudnościami. Ważne jest prawidłowe określenie wymagań powoda, a także możliwość ich łączenia lub rozdzielania. W przypadku, gdy jedno roszczenie wynika z innego, można je rozpatrzyć w jednym sądzie, pomimo jurysdykcji.
Konieczna jest również prawidłowa interpretacja prawa, które przewiduje zwrot własności (w przypadku zaspokojenia roszczenia) powodowi, który może nie być właścicielem, ale właścicielem. W takim przypadku prawdziwy właściciel lokalu nie może rościć sobie prawa do jakiegokolwiek przedmiotu, to znaczy złożyć pozew w celu odzyskania mienia od cudzego nielegalnego posiadania. Działanie to nie jest możliwe zgodnie z art. 226 dotyczącym ochrony praw własności.
Korzyści
Następujące kategorie korzystają ze specjalnych praw przy płaceniu cła państwowego:
- Prokuratura i bar.
- Organy państwowe.
- Organizacje niepełnosprawne.
- Osoby niepełnosprawne, z wyjątkiem grupy III.
W przypadku ustalenia ceny roszczenia majątkowego wynoszącej ponad 1 milion rubli, powodowie płacą cło państwowe określone w art. 333.19. W przypadku niektórych kategorii obywateli został on zmniejszony o kwotę należną za pozew przekraczający milion rubli.
Określane są kategorie obywateli, którzy przedstawili podstawy, na podstawie których nie można zapłacić cła państwowego. W takim przypadku kwota jest rozdzielana między pozostałych powodów (jeśli jest ich kilku).Jeżeli wnioskodawca, na mocy decyzji sądu, jest zwolniony z zapłaty roszczenia z tytułu roszczenia o własność z cudzego nielegalnego posiadania, pozwany uiszcza opłatę państwową w sprawie.
Druga instancja
Każda decyzja sądu może być zaskarżona do wyższej instancji. Etapy połączeń są wskazane powyżej. Okres, w którym uczestnik może złożyć skargę, jest ściśle określony w każdym przypadku.
Odwołanie wnosi się w ciągu 30 dni od daty, w której decyzja sądu jest gotowa, czyli w formie papierowej. Skarga jest przekazywana do sądu, w którym sprawa była początkowo rozpatrywana, ale do innej struktury. W odwołaniu szczególną uwagę zwraca się na ewentualne naruszenia procesu w pierwszej instancji. Istota roszczenia nie jest tak ważna, ale należy ją wyrazić podczas procesu. Rozważając nowe okoliczności sprawy nie można zadeklarować, chyba że zostały zaakceptowane sąd pierwszej instancji jaki jest zapis w protokole spotkania. Jeżeli powód uzna, że jakiekolwiek dowody mają ogromne znaczenie, może złożyć wniosek o prezentację na spotkaniu. W przypadku gdy powód nie jest usatysfakcjonowany wynikami postępowania w sprawie odzyskania mienia z cudzego nielegalnego posiadania, od orzeczenia sądu przysługuje odwołanie do następnej instancji.
Trzecia instancja
Kasacja jest możliwa w ciągu sześciu miesięcy od daty podjęcia decyzji w sprawie odwołania. Reklamacja jest przekazywana do biura sąd kasacyjny. Zwrócono uwagę na znaczące naruszenia procesu drugiej instancji, które znacząco wpłynęły na wynik sprawy. Strony w sądzie kasacyjnym nie są zwoływane. Skarga jest rozpatrywana przez sędziego, który albo odmawia, albo przesyła sprawę do prezydium sądu, w którym strony mogą uczestniczyć zgodnie z wymogami.
Kolejne kroki
Czwarty przypadek skargi we wstępnym pozwie o odzyskanie mienia z cudzego nielegalnego posiadania to Sąd Najwyższy Federacji Rosyjskiej. Wniosek składa się do rady sądowej w terminie 180 dni od daty wejścia w życie orzeczenia sądu kasacyjnego. Istotą odwołania jest stwierdzenie naruszeń przepisów proceduralnych w niższych instancjach, których konsekwencje nie pozwalają w pełni przywrócić praw powoda.
Od wyników posiedzenia Rady Sądowej można się odwołać do Prezydium Sił Zbrojnych RF - wniesiono odwołanie nadzorcze. Okres, w którym obywatel ma prawo złożyć wniosek do sił zbrojnych, wynosi 90 dni od daty wejścia w życie poprzedniej decyzji.
W ten sposób każdy obywatel (lub organizacja) może chronić swoje prawa i złożyć wniosek o odzyskanie mienia z cudzego nielegalnego posiadania - pozew o windykację.
