W gospodarce istnieje ogromna liczba instrumentów finansowych. Porozmawiajmy o jednym z nich. Kontrakt terminowy jest w rzeczywistości umową zawartą między dwiema stronami, która szczegółowo opisuje zakup lub sprzedaż określonej kwoty instrumentu bazowego po jasno określonym koszcie, z uwzględnieniem warunków umowy w przyszłości włącznie. Podpisuję to rodzaj umowy oznacza, że jedna ze stron transakcji - sprzedawca, zobowiązuje się dostarczyć określoną ilość aktywów zabezpieczających na liczbę określoną w umowie, ale która jest odległa w stosunku do daty podpisania umowy. Druga strona - kupujący, przyjmuje na siebie obowiązek przyjęcia dostawy na czas.
Kluczowe cechy umów
Data podpisania umowy terminowej nazywa się datą umowy. Liczba ustalona przez strony jako czas zawarcia umowy nazywana jest datą płatności lub rozliczenia. Przedział czasu od momentu podpisania umowy do momentu rozliczenia nazywany jest forward. Umowy mogą być zawierane na dowolne warunki i kwoty środków, wszystko zależy wyłącznie od potrzeb każdej ze stron. Transakcje forward są uważane za najskuteczniejsze, których wartość zaczyna się od 5 milionów USD. W ramach międzynarodowego rynku instrumentów pochodnych kwota kontraktów waha się od 1 do 100 milionów. Każdy z parametrów - data podpisania umowy i data rozliczenia, kwota transakcji i wolumen aktywów bazowych - są ustalane wyłącznie w trybie indywidualnym. W tej sprawie nie ma ograniczeń.
Zabezpieczanie ryzyka
Dzięki wstępnemu ustaleniu wartości kontraktu możliwe jest zabezpieczenie ryzyka. Ustalając wartość instrumentu finansowego, zarówno sprzedający, jak i kupujący są całkowicie uwolnieni na następny okres od ryzyka zmian wartości rynkowej. Transakcja nie pozwala na uzyskanie określonych korzyści. Sprzedawca nie otrzymuje istotnej korzyści w przypadku wzrostu wartości aktywów na rynku, a sprzedawca nie otrzymuje wyniku spadku tego samego składnika aktywów. Jeśli taka sytuacja wystąpi, jedna ze stron może odmówić przyjęcia swoich zobowiązań, ponieważ ma możliwość zawarcia umowy na korzystniejszych warunkach. Kontrakty są definiowane jako solidne transakcje forward. U ich podstaw leży obowiązek wypełnienia części umowy; bez tej cechy instrument przestałby istnieć jako kierunek zabezpieczenia ryzyka.
Historia
Transakcje terminowe pojawiły się po raz pierwszy około 400 lat temu. Mieli format ustaleń dotyczących sprzedaży przyszłych upraw. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci umowy stały się szczególnie popularne, a głównym tematem były instrumenty finansowe. Terminowy rynek finansowy jest zasadniczo rynkiem pozagiełdowym. Handel giełdowy jest niedopuszczalny ze względu na indywidualność warunków zawierania umów. Formalnie każdy podmiot gospodarczy może uczestniczyć w handlu kontraktami. W praktyce wybór partnera odbywa się bardzo ostrożnie i ostrożnie, ponieważ zmniejsza ryzyko zakłócenia dostawy.
Terminowi uczestnicy rynku
W większości stronami umów są duże banki i fundusze emerytalne, towarzystwa ubezpieczeniowe, które mają dobrą reputację. Niektóre kategorie transakcji podlegają pewnym ograniczeniom.Na przykład transakcje pożyczki typu forward, w których jedna strona musi mieć otwartą linię kredytową w firmie, która działa jako druga strona umowy. Prywatni przedsiębiorcy mogą również występować jako oferenci, ale muszą mieć silną bazę materialną i być aktywnymi uczestnikami światowego życia finansowego.
Kto decyduje o nastroju na rynku terminowym?
Najbardziej aktywnymi graczami na rynku terminowym są banki. Aktywnie wykorzystują terminową umowę kupna waluty w celu zabezpieczenia własnego ryzyka związanego ze zmianami wartości instrumentów finansowych. Instytucje finansowe oferują tego rodzaju porozumienia o podobnym celu jak ich klienci. Ze względu na szerokie możliwości finansowe w zakresie dystrybucji i przyciągania zasobów materialnych, banki, w przeciwieństwie do innych oferentów, unikają rzeczywistych strat, nawet jeśli ceny rynkowe nie będą miały wpływu. Zawierając dwa przeciwstawne kontrakty, bankowi łatwo jest pokryć stratę z jednej transakcji zyskiem z drugiej. Banki mogą również działać jako pośrednicy, którzy pomagają znaleźć uczestników rynku o przeciwnych pragnieniach.
Specyfika handlu kontraktami
Transakcje na kontraktach terminowych nie mają jasno zorganizowanej struktury. Niska konkurencja w tym segmencie działalności daje bankom pewne korzyści w postaci możliwości narzucenia warunków partnerstwa stronom umów. Zysk, jaki mogą przynieść terminowe kontrakty walutowe, jest w dużej mierze zależny od zdolności do przewidywania przyszłej wartości aktywów, która stanowi podstawę umowy.
Banki wygrywają tutaj, ponieważ mają dostęp do ogromnej ilości informacji, pracują w nich profesjonalni analitycy. Prowadzi to do powstania ogromnego i aktywnego rynku dostaw, rynku akcji OTC. Kontrakty forward mogą być podpisywane nie tylko na rzeczywistą kwotę środków, ale także na warunkową. W tej ostatniej sytuacji, po wykonaniu umowy, w przypadku różnicy w wartości kontraktu i wartości rynkowej instrumentu bazowego, jedna ze stron płaci drugiej różnicę cenową. Rzeczywista wymiana walut, akcji, papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych nie występuje.
Zalety umów
Kontrakt terminowy jest uniwersalnym instrumentem finansowym, który ma pewne zalety w stosunku do innych podobnych. Główną zaletą transakcji jest jej indywidualny charakter, który pozwala na bardzo profesjonalne zabezpieczenie ryzyka. Umowy forward nie przewidują zajęcia dodatkowych funduszy, prowizji. Jeśli chodzi o przywileje dla banków, można zauważyć możliwość ustalenia wartości aktywów bazowych i dyktowania warunków umowy, ponieważ transakcje są dostępne bez recepty.
Wady umów
Główną wadą umowy jest brak pola manewru. Zobowiązanie stron do wypełnienia części umowy nie pozwala na rozwiązanie umowy lub zmianę jej warunków przed upływem terminu. Brak wtórnego rynku terminowego sprawia, że odsprzedaż kontraktu jest po prostu niemożliwa. Prowadzi to do wystarczająco niskiej płynności instrumentu przy zbyt wysokim ryzyku niewypełnienia przez jedną ze stron jego zobowiązań. Ścisłe ramy handlowe zmusiły uczestników rynku do poszukiwania luk. Na przykład dzisiaj praktyka zawierania umów jest bardzo powszechna, co przewiduje możliwość rozwiązania umów za zgodą dwóch stron lub z inicjatywy jednej, ale z późniejszą wypłatą odszkodowania.
Co ogranicza liczbę uczestników rynku terminowego?
Liczba uczestników rynku terminowego jest ściśle ograniczona przez cały zestaw norm i standardów.Aby kupić lub sprzedać kontrakt terminowy, uczestnicy obrotu muszą mieć linię kredytową, wysoki rating i stabilne kontakty finansowe z instytucją bankową. Brak transakcji terminowych dla uczestników wynika z ograniczonych możliwości wyboru banku partnerskiego; musisz zaakceptować warunki określone przez instytucje finansowe. Poszukiwanie partnerów wiąże się z pewnymi trudnościami, ponieważ znalezienie strony, która jest gotowa zająć przeciwne stanowisko, nie jest takie łatwe. Prowadzi to do niewystarczającej popularności i aktywności rynku kontraktów terminowych.
Jaka jest różnica między kontraktami terminowymi a kontraktami terminowymi
Kontrakty o wartości przyszłej to kontrakty forward i futures. Różnica między nimi jest znacząca. Kontrakty terminowe są podpisywane między kupującym a sprzedającym, a głównym celem partnerstwa jest rzeczywista podaż aktywów. Transakcje Forward są realizowane na rynku pozagiełdowym, co prowadzi do niskiej płynności instrumentu w porównaniu z kontraktami futures. Na przykład bardzo trudno jest znaleźć nabywcę setek ton metalu, jeśli nie jest on już odpowiedni dla konkretnej instalacji.
Kontrakty terminowe w porównaniu z kontraktami typu forward działają jako znormalizowane kontrakty, których głównym celem jest to jest spekulacja. Nie ma mowy o żadnej rzeczywistej podaży. Kontrakty terminowe i futures, pomimo pozornych pozornych podobieństw, są wykorzystywane do przeciwnych celów. Termin „znormalizowany” oznacza wyraźne ograniczenie ilości towarów zgodnie z warunkami wymiany. Handlować mogą tylko całe partie. Na przykład dużo miedzi to 2500 funtów, a pszenica 136 ton. Opcje, kontrakty terminowe i futures są instrumentami finansowymi, ale cel ich istnienia jest inny, co determinuje specyfikę aplikacji.
Terminowe kontrakty walutowe
Ogólna charakterystyka terminowego kontraktu walutowego przewiduje wstępne wyjaśnienie warunków partnerstwa w następujących parametrach:
- Waluta kontraktu.
- Kwota transakcji.
- Kurs wymiany
- Data płatności
Czas trwania transakcji terminowych może wynosić od 3 dni do 5 lat. Najczęstsze warunki umowy to 1, 3, 6 i 12 miesięcy od daty zawarcia umowy. Terminowy kontrakt walutowy jest z natury klasyfikowany jako operacje bankowe. Nie jest znormalizowany i można go dostosować do każdej sytuacji. Rynek transakcji terminowych, których czas trwania nie przekracza 6 miesięcy dla dominujących par walutowych, jest bardzo stabilny. Segment rynku, w którym zawierane są transakcje na 6 miesięcy lub dłużej, jest niestabilny. Każda zrealizowana transakcja długoterminowa może spowodować znaczną fluktuację kursów walutowych rynek walutowy.
Rodzaje operacji przekazywania
Kontrakt terminowy można przedstawić w dwóch formatach:
- Prosta transakcja forward lub bezpośrednia umowa. Jest to pojedyncza transakcja konwersji z wyraźną datą waluty, która różni się od daty spotu. Sytuacja nie przewiduje jednoczesnej transakcji odwrotnej. Strony zawierają umowę w sprawie zapewnienia określonej kwoty na jasno określony okres i według stałej stawki. Ten format operacji jest szeroko stosowany w ubezpieczeniach od zmienności kursów walutowych.
- Zamień oferty. Ten tandem jest przeciwieństwem transakcji typu konwersji, które mają różne daty wartości. Transakcje walutowe między bankami są rodzajem połączenia między kupnem a sprzedażą jednej waluty, ale w zupełnie innych odstępach czasu. Pewna ilość w ekwiwalencie jednej waluty jest jednocześnie sprzedawana i kupowana na rynku przez jasno określony okres i odwrotnie.
Biorąc pod uwagę pytanie, czym jest kontrakt terminowy, warto wyjaśnić fakt, że w tego rodzaju umowach stosuje się specjalną stopę procentową, która radykalnie różni się od stopy kasowej.Powodem są różnice między oprocentowaniem depozytów oferowanych przez kraje. Do obliczenia stopy forward stosowana jest specjalna formuła.
