Ogólne zasady zatrudniania określa Kodeks pracy Federacji Rosyjskiej. Zgodnie z nimi mianowanie przez pracodawcę osoby na dowolne stanowisko odbywa się za obopólną dobrą wolą stron. Ale swoboda w podejmowaniu decyzji ani dla wnioskodawcy, ani dla pracodawcy nie jest uważana za absolutną. 
Wymagania
Jako jedna z głównych przeszkód dla obywatela w wykonywaniu jego prawa do pracy, które jest ustalone konstytucyjnie, oprócz okoliczności faktycznych istnieje potrzeba posiadania pewnych kwalifikacji. Do wypełnienia wielu obowiązków wymagany jest dyplom potwierdzający otrzymanie odpowiedniego wykształcenia lub specjalne zezwolenie na prowadzenie określonych rodzajów działalności.
Oprócz tego zasady zatrudniania pracowników określają limit wieku. Przepisy dotyczące niektórych rodzajów działalności wskazują minimalny lub górny limit. To ostatnie, na przykład, ma miejsce przy zatrudnianiu do pracy w organach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, jednostkach wojskowych i tak dalej. Inne wymagania, które nie są sprzeczne z prawem, mogą zostać przedstawione kandydatowi na to lub inne stanowisko. Na przykład może to być pewien poziom sprawności fizycznej, obecność jakichkolwiek umiejętności i tak dalej.
Kategorie specjalne
Zasady przyjmowania do pracy obejmują zakazy wykonywania określonych czynności przez osoby fizyczne. Na przykład kobiety i młodzież nie mogą wykonywać szkodliwej pracy i pracy związanej z dużym wysiłkiem fizycznym. Zasady przyjmowania małoletnich do pracy nie pozwalają na wyznaczenie tych osób na stanowiska związane z utrzymaniem majątku materialnego. Na przykład nie mogą to być kolekcjonerzy, kasjerzy itp. Ponadto nieletni nie mogą uczestniczyć w pracy w miejscach, które mogłyby negatywnie wpłynąć na ich morale. 
Ważne punkty
Znaczne trudności w zatrudnieniu mogą być spowodowane przez wymagania pracodawcy dotyczące zapewnienia niektórych papierów wartościowych, których wykaz jest dostępny w przepisach. Będąc dokumentem tożsamości, paszport może służyć również do ustalenia miejsca zamieszkania przyszłego pracownika. Mieszkanie w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca prowadzenia działalności nie jest warunkiem wstępnym, ale może mieć ogromne znaczenie dla pracodawcy. Swoboda pracodawcy w zakresie przyjmowania obywatela do przedsiębiorstwa może być ograniczona środkami finansowymi, które mają zapłacić temu przedsiębiorstwu.
Wymagania prawne
Reguły zatrudnienia zawierają listę okoliczności, w których pracodawca nie jest uprawniony do odmowy powołania osoby na to lub inne stanowisko. Należą do nich na przykład:
- wyścig
- religia;
- język
- miejsce zamieszkania;
- narodowość;
- członkostwo w organizacjach publicznych;
- oficjalne, majątkowe i status społeczny;
- płeć
Bezpodstawna odmowa
Prawo przewiduje szereg przypadków, w których pracodawca jest zobowiązany zatrudnić osobę do pracy, nawet jeśli kierownik nie chce. Dotyczy to na przykład zatrudnienie osób niepełnosprawnych. Ponadto pracodawca nie ma prawa odmówić przyjęcia kobiety z powodu obecności jej dzieci lub ciąży. Przepis ten został ustanowiony w art. 64 centrum handlowe. Zawiera wskazanie zakazu nieuzasadnionego odmawiania pracy obywatelom.
Istnieje wiele sposobów interpretacji. Odmowa może być niemotywowana lub mieć motywy nie zawarte w prawie, niezwiązane z poziomem zawodowym obywatela i tak dalej.Jednak niektórzy autorzy proponują konkretyzację tego przepisu. Można tego dokonać, jeśli nie na przykład poprzez zdefiniowanie kwalifikacji, a następnie przynajmniej poprzez podanie dopuszczalnych motywów. Jednak wdrożenie tej propozycji może ostatecznie związać ręce pracodawcy. W rzeczywistości szef przedsiębiorstwa wie lepiej, kto jest wart zatrudnienia, a kto nie, i podejmuje decyzję w oparciu o konkretną sytuację, cechy organizacyjne i cechy osobiste wnioskodawcy.
Światowa praktyka
Kontynuując rozpatrywanie odmowy zatrudnienia, wskazane jest podanie przykładu Wielkiej Brytanii. W tym kraju sądy dość gorliwie bronią praw pracodawcy, aby nie zaspokoić prośby osoby, która przyszła do niego w przedsiębiorstwie. Prawo stanowe stanowi, że nikt nie jest upoważniony do zmuszania kierownictwa do zawarcia umowy o pracę. Jedynymi wyjątkami są osoby niepełnosprawne i dokerzy. Ponadto ich liczba nie powinna przekraczać 3% całego personelu.
Badanie lekarskie
Zasady zatrudniania obywateli przewidują tę procedurę dla niektórych kategorii. Należą do nich w szczególności:
- Osoby wchodzące do przedsiębiorstwa ze szkodliwymi warunkami pracy.
- Nieletni
- Osoby, które będą prowadzić działania związane z opieką nad dziećmi, pacjentami, przemysłem spożywczym (nauczyciele, lekarze, nauczyciele, kucharze itd.).
- Obywatele rekrutowani do pracy, która wymaga określonych danych psychofizycznych (kolekcjonerów, pilotów, kierowców).
Umowa o pracę
Momentem, w którym obywatel uważa się za zatrudnionego, jest podpisanie odpowiedniego zamówienia. Pracownik zapoznaje się z tym dokumentem po otrzymaniu. W niektórych przypadkach pracodawca, z powodu własnej nieobecności lub umyślnie, nie rejestruje prawidłowo osoby w przedsiębiorstwie. Ten fakt jest uważany za naruszenie zasad zatrudniania. Rzeczywistym założeniem realizacji działań w przedsiębiorstwie jest zawarcie umowy o pracę. Od tego momentu pracownik zaczyna płacić pensje. Jednak przejmuje obowiązki i prawa socjalne. 
Nowe zasady zatrudniania
Do niedawna głównym sposobem na wejście do przedsiębiorstwa było osobiste złożenie odpowiedniego wniosku skierowanego do szefa. Dziś zasady zatrudniania pracownika pozwalają na wymianę dokumentów elektronicznych. Ta metoda jest szczególnie powszechna podczas wykonywania działań zdalnych. Art. 312.1 Kodeksu pracy stanowi, że stosunek pracy między pracodawcami a pracownikami zdalnymi powstaje w wyniku wymiany dokumentów elektronicznych potwierdzonych podpisami cyfrowymi. Transfer papierów wartościowych odbywa się za pośrednictwem publicznych sieci telekomunikacyjnych, w tym Internetu. Dokumenty opatrzone podpisem cyfrowym są utożsamiane ze zwykłymi papierami z prawdziwym podpisem (ręcznie) i mokrą pieczęcią.
Lokalne akty prawne
Zasady zatrudniania przewidują potrzebę zapoznania przyszłego pracownika z niektórymi dokumentami przyjętymi przez organizację. Takie lokalne akty prawne obejmują w szczególności:
- Opis stanowiska
- Zasady dyscyplinarne.
- Rozporządzenie w sprawie certyfikacji.
- Instrukcje bezpieczeństwa
- Rozporządzenie w sprawie jednostki (działu), w którym będą prowadzone prace.
- Harmonogram pracy
- Rozporządzenie w sprawie tajemnic handlowych.
- Harmonogram zmiany.
- Rozporządzenie w sprawie wynagrodzenia.
Przepisy dyscyplinarne
Przepisy określające regulacje wewnętrzne przedsiębiorstwa mogą być dołączone do umowy o pracę. Umowa może również zawierać notatkę, że pracownik zapoznał się z przepisami dyscyplinarnymi. Podpisując umowę o pracę, potwierdza również, że zapoznał się z obowiązującymi przepisami.Jeśli firma nie ma przepisów dyscyplinarnych, nie można zastosować karty czasu pracy, sankcji dyscyplinarnych dla pracowników spóźnionych lub nieobecnych, a także pracowników, którzy dobrowolnie opuszczają miejsce pracy.
Zamawianie
Zasady zatrudniania przewidują pewną procedurę kompilacji i publikacji dokumentów związanych bezpośrednio z przyjęciem osoby w przedsiębiorstwie. Nakaz kierownika dotyczący zatrudnienia obywatela do pracy jest wydawany za pokwitowaniem w ciągu trzech dni od daty zawarcia umowy o pracę. Pracownik ma prawo zażądać uwierzytelnionego odpisu zamówienia. Przygotowując zamówienie, kierownik musi wskazać:
- Nazwa jednostki (działu).
- Stanowisko przyszłego pracownika.
- Okres próbny
- Charakter pracy. Może to być przeniesienie z innej organizacji, praca w niepełnym wymiarze godzin, zastąpienie tymczasowo nieobecnego pracownika, wykonanie określonego rodzaju czynności.
- Warunki przyjęcia
Należy zauważyć, że zamówienie nie może zastąpić umowy o pracę. Zamówienie działa jako jednostronny akt lokalny pracodawcy. 
Książka pracy
Według Art. 66 (Część 3) Kodeksu pracy, dokument ten musi zostać wypełniony w przedsiębiorstwie dla każdego pracownika, który pracował tam przez ponad pięć dni. Zgodnie z zamówieniem pracownicy wnoszą wkład w rekordzie skoroszytu o zapisaniu osoby do personelu organizacji. W takim przypadku prawo przewiduje pewne przypadki, w których znak ten może nie zostać wykonany. W szczególności w skoroszycie nie ma wpisu, jeśli pracownik pracuje w niepełnym wymiarze godzin lub zdalnie. Zgodnie z częścią 6 art. 312.2 Kodeksu pracy Federacji Rosyjskiej, dokumentu nie można wykonać, jeżeli umowa między najemcą a pracownikiem zdalnym zostanie zawarta po raz pierwszy.
