Ogień płonie, nie podlega kontroli, powoduje szkody materialne, szkodzi zdrowiu ludzkiemu i życiu. Podczas pożaru wszystko wokół jest narażone na niebezpieczne czynniki, takie jak otwarty ogień, iskry, dym, toksyczne produkty spalania, spadające części budynków, instalacje, jednostki.
Dlatego niewątpliwie zapewnienie ochrony przed pożarami jest nadrzędnym zadaniem zarówno państwa jako całości, jak i przedsiębiorstw, w szczególności ludności. Na poziomie krajowym do tych celów opracowano i zatwierdzono normy bezpieczeństwa przeciwpożarowego dla budynków, osiedli, konstrukcji i obiektów do różnych celów.
Koncepcja
Bezpieczeństwo przeciwpożarowe (PB) to stan ochrony osoby, jej mienia, kraju i społeczeństwa przed pożarami. Jego zapewnienie jest jednym z priorytetowych zadań państwa. Dlatego na różnych poziomach władzy w Rosji przyjęto akty ustawodawcze ustanawiające zasady ochrony.
Standardy bezpieczeństwa pożarowego - są to specjalne zasady, warunki o charakterze technicznym lub społecznym, niezbędne do zapewnienia wymogów bezpieczeństwa.
System przeciwpożarowy
W Federacji Rosyjskiej istnieje prawnie ustalony system zapewniający bezpieczeństwo przeciwpożarowe, który jest zbiorem środków, sił, środków prawnych, organizacyjnych, ekonomicznych, naukowych, technicznych i społecznych mających na celu zwalczanie pożarów.
Głównymi ogniwami w organizacji bezpieczeństwa przeciwpożarowego w kraju są władze państwowe, samorządy lokalne, przedsiębiorstwa i ludność zaangażowana w zapewnianie środków bezpieczeństwa.
Podstawowymi celami systemu ochrony przeciwpożarowej są:
- regulacja prawna i wdrażanie środków państwowych w dziedzinie bezpieczeństwa przemysłowego;
- opracowanie polityki bezpieczeństwa lotniczego i realizacja działań w tym obszarze
- tworzenie i organizacja działań związanych z ochroną przeciwpożarową;
- organizacja szkoleń dla obywateli i propaganda ognia;
- wsparcie naukowe, techniczne i informacyjne;
- produkcja specjalnych produktów technicznych i intelektualnych zaprojektowanych w celu zagwarantowania ochrony przed pożarami (sprzęt, wyposażenie ochronne, łączność, środki zmniejszające palność itp.);
- udzielanie licencji w danym obszarze;
- pomoc dla ochotniczych strażaków, wolontariuszy;
- wdrożenie nadzoru przeciwpożarowego;
- ustanowienie reżimu pożarowego;
- rozliczanie pożarów;
- gaszenie pożarów, likwidacja wypadków i ich konsekwencje.
Straż Pożarna i Państwowy Nadzór Pożarny
Ochrona przeciwpożarowa to system specjalnie utworzonych organów zarządzających, organizacji i jednostek, które mają za zadanie zapobiegać pożarom, eliminować je i realizować działania ratownicze.
Ochrona przeciwpożarowa obejmuje ochronę publiczną, komunalną, departamentalną, prywatną i dobrowolną. Z kolei służba cywilna obejmuje służbę federalną i usługi podmiotów wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej.
Oprócz organów wykonawczych w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej istnieją struktury kontrolne. Tak więc stopień, w jakim wymagania norm bezpieczeństwa pożarowego zostały spełnione, jest sprawdzany w Federacji Rosyjskiej przez federalną kontrolę przeciwpożarową.
Podstawą kontroli organizacji w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego jest ustawa federalna nr 294 „W sprawie ochrony praw osób prawnych i indywidualnych przedsiębiorców w zakresie wykonywania kontroli państwowej (nadzoru) i kontroli komunalnej”. Każdego roku federalne organy straży pożarnej ustanawiają specjalny plan audytu, który wskazuje organizacje i przedsiębiorstwa, które należy odwiedzić.
Podstawa do zaplanowana inspekcja organy nadzoru wygasają po upływie trzech lat od daty ostatniej kontroli, uruchomienie lub przekształcenie jego funkcjonalnej klasy zasad bezpieczeństwa, wygaśnięcie jednego roku od daty ostatniej planowej kontroli dla niektórych przedsiębiorstw, które działają w niektórych obszarach określonych w ustawie federalnej.
Zgodność organizacji z normami bezpieczeństwa pożarowego może zostać zweryfikowana organy nadzorcze i nieplanowane. Takie wizyty w przedsiębiorstwie są wynikiem:
- wygaśnięcie okresu realizacji przez organizację zarządzenia wydanego przez państwowy organ nadzorczy w celu wyeliminowania ujawnionej niezgodności z wymogami PB;
- ustanowienie specjalnego systemu przeciwpożarowego w odnośnym obszarze;
- otrzymanie informacji o oddaniu obiektu do użytku po budowie, remoncie, ponownym wyposażeniu technicznym, poważnych naprawach lub zmianie jego funkcjonalnej klasy bezpieczeństwa pożarowego organowi nadzorczemu;
- otrzymywanie informacji o naruszeniu wymogów bezpieczeństwa przez organ nadzorczy;
- obecność polecenia szefa państwowej jednostki przeciwpożarowej w sprawie przeprowadzenia nieplanowanej kontroli wydanej przez rząd Federacji Rosyjskiej lub Prezydenta Federacji Rosyjskiej lub na podstawie roszczenia prokuratora.
Rosyjskie prawo dotyczące bezpieczeństwa pożarowego
W Federacji Rosyjskiej zasady i normy bezpieczeństwa pożarowego są zapisane w aktach ustawodawczych różnych szczebli administracji. Najważniejsze z nich to:
- Ustawa federalna nr 69 „Bezpieczeństwo przeciwpożarowe”.
- Ustawa federalna nr 123 „Przepisy techniczne dotyczące wymagań bezpieczeństwa pożarowego”.
- Ustawa federalna nr 151 „W sprawie ratowniczych służb ratowniczych i statusu ratowników”.
- Dekret rządu Federacji Rosyjskiej nr 390 „W sprawie reżimu pożarowego”.
- SNiP 21-01-97 „Bezpieczeństwo przeciwpożarowe budynków i budowli”.
- Zamówienie nr 645 „Normy bezpieczeństwa pożarowego” (EMERCOM Federacji Rosyjskiej).
- Zarządzenie Ministerstwa Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej nr 313 „W sprawie zatwierdzenia przepisów bezpieczeństwa pożarowego w Federacji Rosyjskiej (PPB 01-03)”.
Wszystkie powyższe ustawy i inne akty prawne dotyczące bezpieczeństwa pożarowego są oparte na Konstytucji Federacji Rosyjskiej. W regionach kraju podejmowane są własne decyzje i decyzje w tej sprawie, które nie są sprzeczne z prawem federalnym. Jeśli w jednostkach wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej zostaną przyjęte niższe wymagania PB niż określone w ustawie federalnej, wówczas zostaną one uznane za nieważne.
Zarządzenie Ministerstwa Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej nr 645
12 grudnia 2007 r. Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej wydało zarządzenie nr 645 „Standardy bezpieczeństwa pożarowego”, które obowiązuje dzisiaj z najnowszymi zmianami z 22 czerwca 2010 r. Rozporządzenie to zatwierdza NBP i ustanawia zasady szkolenia personelu w organizacjach w zakresie środków bezpieczeństwa.
Zgodnie z tą ustawą administracja (właściciele) przedsiębiorstwa są zobowiązani do organizowania i przeprowadzania w odpowiednim czasie odpowiednich instrukcji i szkoleń dla swoich pracowników w zakresie bezpieczeństwa przeciwpożarowego. W przeciwnym razie kierownictwo jest bezpośrednio odpowiedzialne. Kontrolę takich działań sprawują państwowe organy nadzoru przeciwpożarowego.
Rozporządzenie Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych Federacji Rosyjskiej „Po zatwierdzeniu norm bezpieczeństwa pożarowego” Szkolenie w zakresie środków bezpieczeństwa przeciwpożarowego dla pracowników organizacji ”stanowi, że pracownicy organizacji muszą słuchać szkolenia przeciwpożarowego i posiadać minimalną wiedzę techniczną przeciwpożarową.
Wiertarka przeciwpożarowa
Wiertarka przeciwpożarowa, która jest obowiązkowa w organizacjach, powinna zawierać podstawowe wymagania i normy bezpieczeństwa pożarowego, informacje o procesach produkcji łatwopalnej i cechach używanego sprzętu. W briefingu prowadzący powinien wyjaśnić działania pracowników w przypadku pożaru w miejscu pracy.
Ponadto odprawa przeciwpożarowa powinna zawierać informacje na temat:
- normy dotyczące utrzymania miejsca pracy i terytorium organizacji, w tym wyjść awaryjnych, wodociągów, systemów ostrzegania przed pożarem;
- zasady wzywania służb ratowniczych, używania sprzętu ochronnego i narzędzi przeciwpożarowych, ewakuacji w przypadku pożaru.
Prowadząc te wykłady dla pracowników, należy wziąć pod uwagę specyfikę przedsiębiorstwa. Jednak przybliżona lista zagadnień poruszonych na odprawie jest przedstawiona w kolejności Ministerstwa ds. Zagrożeń.
Rodzaje wiertarki przeciwpożarowej
Ćwiczenie przeciwpożarowe może być wprowadzające, podstawowe w miejscu pracy, powtarzane, ukierunkowane lub nieplanowane. Wszystkie podjęte środki są oznaczone w dzienniku rachunkowym, który jest podpisany przez prowadzącego i pracownika, który ukończył szkolenie.
Odprawa wstępna jest przeprowadzana z nowo przybyłymi pracownikami (z pracownikami zatrudnionymi, pracownikami wysyłanymi w podróż służbową, pracownikami sezonowymi, stażystami itp.). Wykład kończy się praktycznym szkoleniem, sprawdzeniem wiedzy i nabytych umiejętności.
Wstępne odprawy w miejscu pracy są przeprowadzane dla tych samych kategorii pracowników, co w przypadku wykładu wprowadzającego, a także dla pracowników przenoszonych z jednego działu, jednostki do drugiego oraz dla budowniczych wykonujących pracę na terytorium organizacji. Takie szkolenie jest przeprowadzane z każdym pracownikiem osobno, w praktyce pokazano mu, jak korzystać ze specjalnego sprzętu ochronnego, gaszenia ognia, jak ewakuować się i pomagać ofiarom. Umiejętności te powinny być zdobyte przez wszystkich pracowników przedsiębiorstwa, które jest obiektem zagrożonym pożarem, lub tych pracowników, którzy pracują w pomieszczeniu o dużym pobycie osób (ponad 50 osób). Zajęcia można również prowadzić z grupą osób, ale tylko w ramach wspólnego miejsca pracy.
Powtarzane odprawy powinny być przeprowadzane ze wszystkimi pracownikami organizacji co najmniej raz w roku, a także z pracownikami obiektów niebezpiecznych - raz na sześć miesięcy.
Niezaplanowana odprawa jest konieczna w przypadkach, gdy:
- istniejące normy i zasady bezpieczeństwa pożarowego, procesy produkcyjne,
- nastąpiła wymiana sprzętu, materiałów, narzędzi, które wpływają na pozycję pożarową obiektu,
- pracownik był nieobecny w miejscu pracy przez okres dłuższy niż 30 dni (w przypadku pracy, dla którego przedstawiono specjalne wymagania bezpieczeństwa pożarowego) lub przez ponad 60 dni,
- pracownik naruszył poduszkę powietrzną, która mogła służyć lub spowodować wypadek w przedsiębiorstwie,
- pożary miały miejsce w podobnych organizacjach.
Nieplanowana odprawa może zostać wyznaczona przez kierownika lub samą państwową służbę przeciwpożarową w przypadkach, w których istnieją powody, by sądzić, że pracownicy nie znają właściwie zasad i przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Ukierunkowane odprawy są przeprowadzane podczas realizacji jednorazowej pracy ze zwiększonym zagrożenie pożarowe podczas eliminowania skutków wypadków, sytuacji awaryjnych, klęsk żywiołowych, podczas przeprowadzania imprez masowych (z udziałem ponad 50 osób), wycieczek terenowych w przedsiębiorstwie, podczas pracy z zezwoleniem lub gorącej pracy w przemyśle wybuchowym.
Techniczne minimum przeciwpożarowe
Kierownicy i pracownicy przedsiębiorstw odpowiedzialnych za bezpieczeństwo przeciwpożarowe powinni znać minimum techniczno-pożarowe w zakresie znajomości wymagań aktów prawnych regulujących normy bezpieczeństwa pożarowego. 645. zarządzenie Ministerstwa ds. Zagrożeń ustanawia obowiązkowe szkolenie dla pracowników organizacji, których działalność nie jest związana z produkcją materiałów wybuchowych w ciągu miesiąca kalendarzowego po zatrudnieniu, a następnie co najmniej raz w roku. I dla pracowników, których działania są związane z działaniami wybuchowymi, raz w roku.
Inżynierowie (technicy) ochrony przeciwpożarowej, pracownicy federalnego organu wykonawczego upoważnieni do rozwiązywania problemów w zakresie bezpieczeństwa oraz nauczyciele, którzy szkolą się w dyscyplinie „bezpieczeństwo przeciwpożarowe”, posiadający nieprzerwane doświadczenie zawodowe przez co najmniej 5 lat, w ciągu jednego roku od przyjęcia do nowe prace nie mogą być szkolone na poziomie minimum technicznego.
Za organizację szkolenia w zakresie tego minimum wiedzy odpowiada kierownik przedsiębiorstwa. Można to przeprowadzić zarówno z oddzieleniem od produkcji, jak i bez niego.
Minimalne szkolenie przeciwpożarowe jest przeprowadzane zgodnie ze specjalnie zaprojektowanymi i zainstalowanymi programami. Szefowie i specjaliści przedsiębiorstw, których działalność związana jest z produkcją materiałów wybuchowych, zaleca się studia w centrach straży pożarnej wyposażonych w specjalne tereny szkoleniowe.
Testowanie znajomości norm i zasad bezpieczeństwa pożarowego wśród pracowników organizacji
Po przeszkoleniu pracowników organizacji w zakresie minimum technicznego przeciwpożarowego, szef powołuje na jego zamówienie specjalną komisję w celu sprawdzenia odpowiedniej wiedzy pracowników. Komisja powinna składać się z nie mniej niż 3 osób, w jej skład mogą wchodzić szefowie, członkowie personelu prowadzący szkolenia oraz specjaliści z federalnych struktur wykonawczych, organów wykonawczych podmiotów Federacji Rosyjskiej, lokalnych władz i państwowej straży pożarnej.
Aby pracownicy przedsiębiorstwa mogli zweryfikować wcześniej zbadane istniejące normy bezpieczeństwa przeciwpożarowego, pracownicy muszą wcześniej wiedzieć o programie i harmonogramie nadchodzącej inspekcji. Program takich kontroli jest opracowywany zgodnie ze specyfiką produkcji i koniecznie obejmuje część praktyczną.
Oprócz zaplanowanych testów wiedzy istnieją również testy nadzwyczajne, które są przeprowadzane, gdy:
- Pracownik nie pracował na swoim stanowisku dłużej niż rok;
- pracownicy zostali przeniesieni do innej służby, a ich nowe obowiązki wymagają nowej wiedzy w dziedzinie ochrony przeciwpożarowej;
- oddano do użytku nowy sprzęt lub zmieniono procesy technologiczne wymagające nowej wiedzy w zakresie bezpieczeństwa pożarowego;
- pożary miały miejsce w przedsiębiorstwie lub wykryto wszelkie naruszenia;
- urzędnicy organu nadzoru przeciwpożarowego lub innych organizacji departamentalnych wymagają, aby stwierdzili naruszenia lub niewystarczający poziom wiedzy na temat środków bezpieczeństwa wśród pracowników;
- po zatwierdzeniu nowych aktów prawnych dotyczących bezpieczeństwa przeciwpożarowego lub ich zmianie.
Odpowiedzialność za naruszenie wymagań bezpieczeństwa
Naruszenie norm bezpieczeństwa pożarowego pociąga za sobą odpowiedzialność, administracyjną lub karną. Na podstawie wyników inspekcji przeprowadzonej przez inspektora organizacje, właściciele firm lub ich pracownicy mogą zostać ukarani. Może zostać na nich nałożona grzywna administracyjna, w przypadku działań przestępczych inspektor może przesłać materiały do dalszego dochodzenia przesłuchującemu Państwowej Straży Pożarnej.
Inną miarą wpływu na firmę, która naruszyła normy bezpieczeństwa pożarowego, jest zawieszenie jej działalności na okres do 90 dni (Kodeks wykroczeń administracyjnych, art. 3.12). Taka sankcja może być nałożona przez sąd i anulowana wcześniej niż w wyznaczonym przez niego terminie, w przypadkach, gdy organizacja eliminuje wszystkie naruszenia i przedstawia dowód na ten fakt.
Jeśli chodzi o grzywny administracyjne, sankcje te może nałożyć sam inspektor na miejscu, sporządzając odpowiedni protokół i przesyłając go do naczelnego inspektora do zatwierdzenia. Tylko niektóre naruszone normy bezpieczeństwa pożarowego wymagają od sądu nałożenia grzywny.
Wielkość nałożonej sankcji zależy od różnych okoliczności, na przykład od tego, czy przedsiębiorstwo znajdowało się na terytorium o podwyższonym zagrożeniu pożarowym, czy też władze lokalne ustanowiły specjalny system ochrony przeciwpożarowej. Kara zostanie dodana i konfiskata mienia jeżeli organizacja świadczyła usługi lub produkowała, sprzedawała towary bez specjalnego certyfikatu zgodności z normami bezpieczeństwa pożarowego, gdy jej obecność była obowiązkowa.
Jeżeli w wyniku niezgodności z NPB doszło do poważnych szkód dla zdrowia ludzkiego, sprawcy ponoszą odpowiedzialność zgodnie z kodeksem karnym Federacji Rosyjskiej, art. 219Mianowicie, są oni ukarani grzywną w wysokości do 80 tysięcy rubli lub w wysokości wynagrodzenia / dochodu oskarżonego na sześć miesięcy lub mogą zostać pozbawieni wolności na okres do 3 lat wraz z pozbawieniem prawa do wykonywania określonego rodzaju działalności lub bez niej.
Osoba winna zostanie ukarana na podstawie tego samego artykułu kodeksu, jeśli zostaną naruszone normy bezpieczeństwa pożarowego, co pociągnie za sobą śmierć osoby. W takim przypadku oskarżonemu grozi do pięciu lat pracy przymusowej lub pozbawienia wolności bez prawa do pracy na niektórych stanowiskach lub wykonywania określonych kategorii czynności przez okres do trzech lat lub bez niego.
Najsurowszą karę mogą ponieść oskarżeni, którzy naruszyli normy bezpieczeństwa pożarowego Federacji Rosyjskiej, w wyniku czego zginęły dwie lub więcej dwie osoby. Ustawodawstwo pozbawia takich przestępców wolności na okres do siedmiu lat, wraz z pozbawieniem zdolności do wykonywania niektórych zawodów lub wykonywania niektórych czynności przez okres do trzech lat lub bez niego.
Bezpieczeństwo przeciwpożarowe ma na celu znalezienie najskuteczniejszych, bezpiecznych technicznie i rentownych środków oraz metod zapobiegania pożarom i ich eliminowania. A standardy bezpieczeństwa pożarowego budynków, osiedli, budowli i obiektów do różnych celów mają na celu ochronę obywateli i państwa jako całości.
